วารสารปราชญ์ประชาคม ฉบับที่ 1 ปีที่ 2 วาระของเดือนมกราคม-กุมภาพันธ์ 2567 ห้วงแห่งคิมหันตฤดูของเมืองไทยในความเปลี่ยนแปลงของชุมชนโลกทั้งพฤติกรรม ค่านิยม โลกทัศน์ อุดมการณ์ และจิตวิญญาณ สืบจากอดีตสู่ปัจจุบันได้แปรผันเป็นสามัญญภาพของสรรพชีวิต ตามในพระนิพนธ์ของสมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ

ยามเยาว์เห็นโลกล้วน      แสนสนุก

ยามหนุ่มก็หลงสุข          ค่ำเช้า

กลางคนเริ่มเห็นทุกข์      สุขคู่ กันนอ

ตกแก่จึงรู้เค้า               ว่าล้วนอนิจจังฯ

สถานการณ์บ้านเมืองไทยปัจจุบัน ได้มีข่าวเกี่ยวกับคนดีศรีสังคมถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจบุกเข้าจับถึงเคหสถานในข้อหาคดีข่มขู่เรียกรับเงิน ซึ่งเหตุการณ์ครั้งนี้ได้สร้างความตื่นตระหนกแก่สาธารณชนเป็นอย่างมากที่เคยคุ้นชินกับลีลาท่าทีมนุษย์คนหนึ่งพร้อมหมู่พวกได้แสดงบทบาทเชิงจิตอาสาร้องเรียน ตรวจสอบ ชี้นำการทุจริตของสังคมทั้งระดับบุคคลและองค์กร เพื่อสร้างความโปร่งใสใจสะอาดแก่บ้านเมือง แต่แล้วนั้น วันสุดท้ายของคนดีศรีสวรรค์คือวันที่คนไทยซึ่งกำลังสุขอยู่ในห้วงแห่งความหวังและความฝัน พลันก็ได้ผวาสะดุ้งตื่นแบบสิ้นหวังดั่งสาริกาไร้รัง

ธรรมชาติแห่งกิเลสนั้น สิ่งใดขาดตกบกพร่อง ไม่ครบบริบูรณ์ สิ่งนั้นย่อมมีเสียงดัง มีพลังร้อนแรงเรียกเพรียกหา แต่สิ่งใดได้ถูกเติมเต็มจวบจนสมใจตามที่ใคร่ปรารถนา สิ่งนั้นสักว่าได้อิ่มเอมเกษมสุขแล้ว จึงสงบเงียบไร้เสียงดัง จิตของมนุษย์ที่คงไว้ซึ่งความอยากได้ใคร่มี มักวุ่นวายร้อนเร่าเพราะถูกเขย่าด้วยความต้องการที่ไร้ขีดจำกัด ส่วนจิตของผู้ที่รู้จักพอ ยินดีในสิ่งที่ได้ ย่อมสงบเย็นและเป็นสุข ดังนั้น ความอยากของมนุษย์จึงเป็นสาเหตุให้เกิดความทุกข์ ยิ่งเพิ่มความอยากมากเพียงใด เท่ากับว่าได้เพิ่มความทุกข์ให้มากขึ้นแก่ตนเพียงนั้น และหากว่าได้มีจิตที่คิดเอื้ออารีแบ่งปันต่อกันและกันแบบเมตตาจิตที่ไร้เงื่อนไขแล้ว ย่อมเป็นความสุขที่บริสุทธิ์ ยั่งยืน และมั่นคง ดังวลี “สองมือที่หยิบยื่นช่วยเหลือ น่านับถือเคารพบูชามากกว่าปากที่พร่ำภาวนาสวดมนต์” 

วารสารปราชญ์ประชาคม จากวันแรกจวบมาวันนี้ ผ่านทั้งแดด ลม ฝน และฝุ่นมากว่าหนึ่งขวบปีแล้ว ยังคงมีความรู้สึกซาบซึ้งและขอชื่นชมสังคมมนุษย์ที่ร่วมด้วยช่วยกันตรวจสอบ ส่งเสริมสิ่งที่มี และเติมเต็มในสิ่งที่ขาด พร้อมทั้งได้โดดเดี่ยวมนุษย์บางคนที่มีความเห็นแก่ตัวอย่างไร้ยางอาย และปรารถนาว่าทุกสังคมชาติพันธุ์ต่างเป็นทรัพยากรมนุษย์ที่ควรค่าแก่การส่งเสริมพัฒนารักษาไว้ให้เป็นอนาคตที่ดีงามของมนุษยชาติสืบกาล