ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 ของนักศึกษา คณะวิศวกรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 1
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 ของ
นักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาเป็นนักศึกษาคณะวิศว-
กรรมศาสตร์ที่ลงทะเบียนเรียนเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2551 จำนวน 62 คน
ได้มาโดยวิธีสุ่มแบบเจาะจง โดยเครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาคือแบบสอบถาม เรื่องปัจจัยที่ส่งผลต่อ
ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 ของนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 และคะแนนประเมิน
ผลการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 (PHY121) ของนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์ ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา
2551 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือร้อยละค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าสัมประสิทธิ์
สหสัมพันธ์ ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS
ผลการวิจัยพบว่า
1. ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 ของนักศึกษาคณะวิศวกรรมศาสตร์
ชั้นปีที่ 1 สูงสุด ได้แก่ ปัจจัยด้านตัวนักศึกษาในส่วนพฤติกรรมการเรียนวิชาฟิสิกส์ของนักศึกษา ข้อที่
ส่งผลมากคือ ถึงแม้ว่าบทเรียนจะยากนักศึกษาก็พยายามทำความเข้าใจในเนื้อหาที่เรียน (r = .579)
รองลงมาคือ เจตคติของนักศึกษาที่มีต่อวิชาฟิสิกส์ ได้แก่ วิชาฟิสิกส์เป็นวิชาที่นักศึกษาสนใจ (r = .474)
และสภาพทั่วไปของนักศึกษา ได้แก่ คะแนนเฉลี่ยสะสม (r = .457) ปัจจัยทั้งสามข้อนี้ มีความ
สัมพันธ์กันทางบวกกับคะแนนประเมินผลการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 (p ≤ .05)
2. ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยต่างๆ กับคะแนนประเมินผลการเรียนวิชาฟิสิกส์ 1 พบว่า
ปัจจัยด้านตัวนักศึกษา ได้แก่ ด้านพฤติกรรมในการเรียนวิชาฟิสิกส์ของนักศึกษาและด้านเจตคติ
ของนักศึกษาที่มีต่อวิชาฟิสิกส์ มีความสัมพันธ์กันทางบวกกับคะแนนประเมินผลการเรียนวิชาฟิสิกส์
1 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05 (p ≤ .05) ส่วนปัจจัยด้านตัวนักศึกษา ได้แก่ สถานภาพทั่วไป
ของนักศึกษา ปัจจัยด้านการสอนของอาจารย์ปัจจัยด้านการจัดการเรียนการสอน และปัจจัย
ด้านเศรษฐกิจ ครอบครัว และสังคมของนักศึกษามีความสัมพันธ์กับกับคะแนนประเมินผลการเรียน
วิชาฟิสิกส์ 1 อย่างไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ (p >.05)
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสารเอกสารอ้างอิง
เกสรา สุขสว่าง. (2545). รายงานการวิจัยเรื่องปัจจัยที่สัมพันธ์กับผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนของ
นักศึกษามหาวิทยาลัยรังสิต. สถาบันวิจัย, มหาวิทยาลัยรังสิต.
กุสุมาลย์ สุดวิไล. (2547). รายงานการวิจัยเรื่องการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างผลสัมฤทธิ์ทาง
การเรียนวิชาฟิสิกส์กับตัวแปรต่างๆ ที่มีผลต่อผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนวิชาฟิสิกส์ของ
นักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนเหล่าหลวงประชานุสรณ์. สาขาวิทยาศาสตร์
ศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ประคอง กรรณสูตร. (2535). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
พรชัย กำหอม. (2543). การศึกษาผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนและทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์
ในวิชาฟิสิกส์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 ที่เรียนโดยใช้เครื่องคอมพิวเตอร์
ประกอบการสอนตามแนวคิดของออซูเบล (online)
http://www.thaiedresearch.org/result/detail.php?id=310, 20 ตุลาคม 2550.
มหาวิทยาลัยรังสิต. (2550). คู่มือนักศึกษา มหาวิทยาลัยรังสิต 2550-2551.
ล้วน สายยศ และ อังคณา สายยศ. (2538). เทคนิคการวิจัยทางการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5.
กรุงเทพมหานคร. โรงพิมพ์สุวีริยาสาสน์.