การศึกษาเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสังคมศึกษา บุคลิกภาพประชาธิปไตย และทักษะกระบวนการกลุ่มของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ระหว่างกลุ่มที่ใช้วิธีการสอน 3 แบบคือ แบบสตอรี่ไลน์ แบบการใช้การวิจัยเป็นฐาน และแบบปกติ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
รายงานการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยกึ่งทดลอง มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) เปรียบเทียบผล
สัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสังคมศึกษาของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ใช้วิธีสอนแบบสตอรี่ไลน์
วิธีการสอนแบบการใช้การวิจัยเป็นฐาน และวิธีการสอนแบบปกติ (2) เปรียบเทียบบุคลิกภาพ
ประชาธิปไตยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ใช้วิธีการสอนแบบสตอรี่ไลน์ วิธีการสอนแบบ
การใช้การวิจัยเป็นฐาน และวิธีการสอนแบบปกติ (3) เปรียบเทียบทักษะกระบวนการกลุ่มของ
นักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่ใช้วิธีการสอนแบบสตอรี่ไลน์ วิธีการสอนแบบการใช้การวิจัยเป็นฐาน
และวิธีการสอนแบบปกติ ตัวอย่างประชากรเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ของโรงเรียนสาธิต
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ฝ่ายมัธยม จำนวน 115 คน โดยใช้แผนการสอน 3 แบบ คือ แผนการสอน
สำหรับการเรียนแบบสตอรี่ไลน์ จำนวน 9 แผน แผนการสอนสำหรับการเรียนแบบการใช้การวิจัย
เป็นฐาน จำนวน 10 แผน และแผนการสอนสำหรับการเรียนแบบปกติจำนวน 12 แผน ใช้เวลา
ในการทดลอง 6 สัปดาห์ สัปดาห์ละ 3 คาบ คาบละ 50 นาที เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบทดสอบ
วัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนวิชาสังคมศึกษา ซึ่งมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.81 แบบทดสอบวัด
บุคลิกภาพประชาธิปไตย ซึ่งมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.77 และแบบทดสอบวัดทักษะกระบวนการกลุ่ม
ซึ่งมีค่าความเที่ยงเท่ากับ 0.78 เปรียบเทียบผลการวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการทดสอบค่าที (t-test)
ผลการวิจัยพบว่า
1. นักเรียนที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยวิธีสตอรี่ไลน์ มีคะแนนผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน
ไม่แตกต่างจากนักเรียนกลุ่มที่เรียนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
2. นักเรียนที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยวิธีการใช้การวิจัยเป็นฐาน มีคะแนนผมสัมฤทธิ์
ทางการเรียนไม่แตกต่างจากนักเรียนกลุ่มที่เรียนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. นักเรียนที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยวิธีสตอรี่ไลน์ มีคะแนนบุคลิกภาพประชาธิปไตย
สูงกว่านักเรียนกลุ่มที่เรียนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
4. นักเรียนที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยวิธีการใช้การวิจัยเป็นฐาน มีคะแนนบุคลิกภาพ
ประชาธิปไตยสูงกว่านักเรียนกลุ่มที่เรียนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
5. นักเรียนที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยวิธีสตอรี่ไลน์ มีคะแนนทักษะกระบวนการกลุ่ม
ไม่แตกต่างจากนักเรียนกลุ่มที่เรียนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
6. นักเรียนที่เรียนวิชาสังคมศึกษาด้วยวิธีการใช้วิจัยเป็นฐาน มีคะแนนทักษะกระบวนการ
กลุ่มไม่แตกต่างจากนักเรียนกลุ่มที่เรียนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความนี้ได้รับการเผยแพร่ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ซึ่งอนุญาตให้ผู้อื่นสามารถแชร์บทความได้โดยให้เครดิตผู้เขียนและห้ามนำไปใช้เพื่อการค้าหรือดัดแปลง หากต้องการใช้งานซ้ำในลักษณะอื่น ๆ หรือการเผยแพร่ซ้ำ จำเป็นต้องได้รับอนุญาตจากวารสารเอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ, กรมวิชาการ. (2545). การวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร
: โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว
กิตติ พัฒนตระกูลสุข. (2546). "การสอนที่ใช้การวิจัยเป็นฐาน : การวิจัยอย่างง่ายสำหรับครู
คณิตศาสตร์ ระดับมัธยมศึกษา”. วารสารศึกษาศาสตร์ปริทัศน์. 18, 3 (ก.ย.-ธ.ค.) :
-50.
จีรภัสร์ บัวสุวรรณ. (2543). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนและเจตคติต่อการ
อนุรักษ์สิ่งแวดล้อมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนวิชาสังคมศึกษา
โดยใช้ชุดการสอนสตอรี่ไลน์กับนักเรียนที่เรียนด้วยการสอนแบบโครงการ.
ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ตันหยง วิทยานนท์. (2547). การพัฒนาตัวบ่งชี้บทบาทครูและนักเรียนในการเรียนการสอน
โดยใช้การวิจัยเป็นฐานในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญา
มหาบัณฑิต. ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา สาขาวิชาวิจัยการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย.
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทวีป อภิสิทธ์ิ. (2528). "กระบวนการกลุ่มการเรียนการสอน." มิตรครู. 27(9) : 42-50 : พ.ค.
ทิศนา แขมมณี, น้อมศรี เคท ,วรสุดา บุญยไวโรจน์ และปานตา ใช้เทียมวงศ์ (คณะบรรณาธิการ).
(2534). กิจกรรมการสอนและฝึกทักษะกระบวนการกลุ่มสำหรับนักเรียนระดับ
ประถมศึกษา. กรุงเทพมหานคร : บริษัทบพิธการพิมพ์.
ทิศนา แขมมณี, น้อมศรี เคท และวรสุดา บุญยไวโรจน์. (2528). รายงานการวิจัยการพัฒนา
รูปแบบการฝึกทักษะการทำงานกลุ่มสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษา.
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญธรรม กิจปรีดาบริสุทธ์ิ. (2534). ระเบียบการวิจัยทางสังคมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 5.
กรุงเทพมหานคร : คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล.
บุษบงค์ รักเรียน. (2533). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนและพฤติกรรมผู้นำ
ด้านมนุษยสัมพันธ์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ที่เรียนด้วยวิธีสอน
กระบวนการกลุ่มสัมพันธ์และวิธีสอนตามคู่มือครู. ปริญญานิพนธ์การศึกษา
มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
ปทีป เมธาคุณวุฒิ. (2545). การจัดการเรียนการสอนที่ผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพฯ :
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปทีป เมธาคุณวุฒิ. (2546). การเรียนการสอนโดยใช้กระบวนการวิจัย. ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์
(บรรณาธิการ), การเรียนการสอนที่มีวิจัยเป็นฐาน, หน้า 21-37 พิมพ์ครั้งที่ 2 กรุงเทพฯ
: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2544). การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ
: แนวคิด วิธี และเทคนิคการสอน 2. กรุงเทพมหานคร : เดอะมาสเตอร์กรุ๊ป
แมเนจเม้นท์.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์. (2545). การเรียนการสอนสิ่งแวดล้อมศึกษาด้วยวิธีสตอรี่ไลน์. ใน
อรรถพล อนันตวรสกุล (บรรณาธิการ). การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนด้วยวิธี
Storyline. หน้า 129-132. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.__
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (บรรณาธิการ.) (2545). ประมวลบทความการเรียนการสอนที่มีการ
วิจัยเป็นฐาน. กรุงเทพฯ : คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลัดดา คำพลงาม. (2540). กระบวนการและผลของการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียนที่มีต่อ
พฤติกรรมการสอน : พหุกรณีศึกษาของครูนักวิจัยในโรงเรียนประถมศึกษา.
วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาวิจัยการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
วรรวิสา มูณีผล. (2547). การศึกษาเปรียบเทียบคุณลักษณะของนักเรียนระดับประถมศึกษา
ระหว่างโรงเรียนที่จัดการเรียนรู้แบบใช้การวิจัยเป็นฐานกับโรงเรียนปกติ. วิทยานิพนธ์
ปริญญามหาบัณฑิต ภาควิชาวิจัยและจิตวิทยาการศึกษา สาขาวิชาวิจัยการศึกษา
บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วลัย พานิช. (2542). เอกสารประกอบการประชุมปฏิบัติการ เรื่อง นวัตกรรมเพื่อการเรียนรู้
สำหรับครูยุคใหม่ ครั้งที่ 1 : การสอนด้วยวิธี Storyline. กรุงเทพมหานคร :
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย วันที่ 22 สิงหาคม 2542.
สมนึก ปฏิปทานนท์. (2542). ผลของการเรียนการสอนด้วยวิธีสตอรี่ไลน์ที่มีต่อผลสัมฤทธ์ิทาง
การเรียนวิชาสังคมศึกษาและความสามารถในการคิดวิเคราะห์ของนักเรียนชั้น
มัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสาธิตจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร-
มหาบัณฑิต ภาควิชามัธยมศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมพงษ์ พวงคำ. (2528). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนวิชากลุ่มสร้างเสริม
ประสบการณ์และทัศนคติต่อบุคลิกภาพประชาธิปไตยของนักเรียนชั้นประถม
ศึกษาปีที่ 6 จากการสอนด้วยวิธีปกติ และกระบวนการกลุ่มสัมพันธ์. ปริญญา
นิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
สุรชาติ มานิตย์. (2530). การเปรียบเทียบผลสัมฤทธ์ิทางการเรียนวิชาสังคมศึกษาและ
บุคลิกภาพประชาธิปไตยของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 ด้วยการสอนโดย
การเรียนเป็นทีมกับการสอนตามคู่มือครู. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต
มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
สุวัฒน์ ไกรมาก. ( 2544). ผลของการเรียนการสอนวิชาวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมโดย
วิธีการวิจัยปฏิบัติการที่มีต่อมโนทัศน์เกี่ยวกับวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมและความ
สามารถในการแก้ปัญหาสิ่งแวดล้อมของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์
ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการศึกษาวิทยาศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย.
อมรวิชช์ นาครทรรพ. (2546). เรียนรู้คู่วิจัย : กรณีการสอนด้วยกระบวนการวิจัยภาคสนาม
วิชาการศึกษากับสังคม คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ใน ไพฑูรย์ สินลารัตน์
(บรรณาธิการ) การเรียนการสอนที่มีวิจัยเป็นฐาน. หน้า 38-58 กรุงเทพฯ :
คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาชัญญา รัตนอุบล. (2546). การสอนแบบเน้นวิจัยโดยใช้สัญญาแห่งการเรียนรู้ ใน ไพฑูรย์
สินลารัตน์ (บรรณาธิการ) การเรียนการสอนที่มีวิจัยเป็นฐาน. หน้า 61-79 กรุงเทพฯ
: คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Arphorn, Chuaprapaisil. (1989). Improving Learning From Experience Through the
Conduct of Pre and Post - clinical Conferences : Action Research in Nursing
Education in Thailand. Thesis of Doctor of Philosophy. Australia : School of Medical
Education. University of New South Wales.
Bell, S. and Fifield, K. (1998). An Introduction to the Storyline Method. Glasgow Scotland :
Jordan hill College, (copied).
Bloom, Benjamin S. (1976). Human Characteristics and School Learning. New York :
McGraw Hill Book Company.
Butzow, Carol Marie. (1991). A Comparison of a storyline - Based Method of Instruction and a
Textbook Method of Instruction on the Acquisition of Science Concepts in the
Elementary School. Indiana University of Pennsylvania. Dissertation Abstracts
International, Volume : 52-11A.
Friedman Robert S. (1973). Participation in Democracy : A Theory of Democracy and Democratic
Socialization. Dissertation Abstracts International. 34 : 5 (November) 2717-A.
Klausmeier, Herbert John. (1961). Learning and teaching concepts : a strategy for testing
applications of theory. New York : Academic Press.
Lex, James Joseph. (1973). Attitude Change of Seminary Students Associated with a course in
Group Dynamics. Dissertation Abstracts International. 33 (May) : 6093.
Samford University. (2003). What is Problem-Based Learning? Retrieved, June 20, 2003, from
http://www.What is Problem-Based Learning.htm.
Savery, J.R., and Duffy, T.M. (1995). Problem Based Learning : An instructional model and
its constructivist framework. Educational Technology.
Schnideman, Rose. (1965). Democratic Educational on Practice. New York. Happer &
Brothers Publishers.
UNESCO.( 1975). A System Approach to Teaching and Learning Procedures : A Guide for
Education in Developing Countries. Paris : The UNESCO Press.
Wals, A.& Stapp, W.B. (1989). Education in Action. A Community Problem Solving Program
For School. In lozzi , L.A. & Shepard. C.L. (Eds.)
Warwick University. (2003). Research - Based Learning. Retrieved, June 12, 2003, from
