การประยุกต์หลักสังคหวัตถุธรรม เพื่อส่งเสริมการให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า ของบุคลากร ทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาระดับการให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่าของบุคลากรทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักสังคหวัตถุธรรมกับการให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่าของบุคลากรทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี และ 3) ศึกษาแนวทางการประยุกต์หลักสังคหธรรม เพื่อส่งเสริมการให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า ของบุคลากรทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี ผลการวิจัยพบว่า 1. การให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่าของบุคลากรทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2. การวิเคราะห์หลักสังคหวัตถุธรรมกับการให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่าของบุคลากรทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี มีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง (R=.824**) 3. แนวทางการประยุกต์หลักสังคหธรรมเพื่อส่งเสริมการให้บริการด้านการเฝ้าระวังและควบคุมการแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรน่า ของบุคลากรทางการแพทย์ในอำเภอเมืองปราจีนบุรี จังหวัดปราจีนบุรี ซึ่งจำแนกตามหลักสังคหวัตถุธรรม ประกอบด้วย 1) ทาน คือ การให้ซึ่งอาจจะเป็นการให้สิ่งของ ให้ความช่วยเหลือ หรือให้ความรู้ โดยไม่หวังผลตอบแทน 2) ปิยวาจา คือ การให้บริการด้วยกิริยา วาจาที่สุภาพ นุ่มนวล และจริงใจ 3) อัตถจริยา คือ การให้บริการด้วยความเสียสละ ทุ่ทเท ทั้งทางกาย วาจา ใจ และ 4) สมานัตตตา คือ บริการด้วยความเสมอภาค มีปฏิสัมพันธ์ที่ดี มีความเป็นมิตร และนำหลักการให้บริการ 4 ด้าน ได้แก่ 1) ด้านความน่าเชื่อถือของการให้บริการ 2) ด้านการสร้างความมั่นใจในบริการ 3) ด้านรูปลักษณ์ทางกายภาพของการให้บริการ และ 4) ด้านการพัฒนาการส่งเสริมการให้บริการ