Factors Related to People's Decision to Use Herbs to Treat Skin Diseases in Suan Luang Subdistrict Chaloem Phrakiat District Nakhon Si Thammarat Province
Keywords:
Herbs, Skin disease, Knowledge, Physiological factors, Decision to use herbsAbstract
This research study was a survey study. The objective of this research was to study the factors related to the decision to use herbs to treat skin diseases of people in Suan Luang Subdistrict Chaloem Phrakiat District Nakhon Si Thammarat Province. The study was conducted in the form of a survey of 240 people who used the tool as a questionnaire. Then the data was analyzed for the results. The study period is from July 2020 to September 2020. Data were analyzed using mean, percentage, chi-squared statistic and Pearson correlation. The results showed that Personal factors such as gender, age, status and occupation were not related to decision to use herbs to treat skin diseases at (p-value 0.05). The education and income were related to decision to use herbs to treat skin diseases (p-value 0.05). The knowledge factor was not related to decision to use herbs to treat skin diseases (p-value 0.05). Which can be said that various factors may influence people to decide to use different herbs.
Downloads
References
ปรียา กุลละวณิชย์ และประวิตร พิศาลบุตร. ตำราโรคผิวหนังในเวชปฏิบัติปัจจุบัน. กรุงเทพฯ, บริษัทโฮลิสติก พับลิชชิ่ง, 2555.
สมคิด วิระเทพสุภรณ์. รายงานผู้ป่วยแผลไฟไหม้ด้วยน้ำมันมะพร้าว. วารสารทางการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ทางเลือก. 2556; 11(3): 227-232.
กระทรวงสาธารณสุข และองค์กรภาครัฐ – เอกชน. แผนแม่บทแห่งชาติว่าด้วยการพัฒนาสมุนไพรไทยฉบับที่ 1 พ.ศ.2560 – 2564. พิมพ์ครั้งที่ 1. สมุทรปราการ, ทีเอส อินเตอร์พริ้นท์. 2559.
นงเยาว์ ขัดต๊ะ. การพัฒนาเจลบำรุงผิวจากสารสกัดสมุนไพรไทยบางชนิดที่สามารถยับยั้งแบคทีเรีย
ก่อโรคผิวหนัง [วิทยานิพนธ์หลักสูตรปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต]. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่; 2558.
Tangjitjareonkun J, and Supabphol R. Application of Aloe Vera on Wound Healing. Journal of Medicine and Health Sciences. 2015; 22(3): 53-67.
สถาบันโรคผิวหนัง. ข้อมูลด้านสถิติ สถิติโรคผู้ป่วยนอกที่พบบ่อย ปีงบประมาณ 2559-2562. สืบค้นเมื่อ 10 พฤษภาคม 2566 จาก https://www.iod.go.th.
Erdfelder E, Faul F, and Buchner A. GPOWER: A general power analysis program. Behavior Research Methods. Instruments & Computers. 1996; 28(1): 1-11. DOI: 10.3758/BF03203630
Hair JF, Black WC, Babin BJ, and Anderson RE. Multivariate Data Analysis. 7th Edition. New York, Pearson. 2010.
ชนิดา มัททวางกูร, ขวัญเรือน ก๋าวิตู, สุธิดา ดีหนู, และสิริณัฐ สินวรรณกุล. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้สมุนไพรของประชาชนในเขตภาษีเจริญ. วารสารพยาบาลศาสตร์ มหาวิทยาลัยสยาม. 2562; 20(39): 99-109.
กฤติเดช มิ่งไม้. ความรู ทัศนคติ และพฤติกรรมการใชยาสมุนไพรของผูสูงอายุที่มีโรคเรื้อรัง
ในอําเภอทาเรือ จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารวิชชา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. 2560; 36(2): 56-69.
Good CV. Dictionary of Education. New York, McGraw-Hill Book. 1973.
Green LW, Kreuter MW, Deeds SG, and Partridge KB. Health Education Planning : A Diagnostic Approach. Mountain View, Mayfield. 1980.
สัณฐิตาพร กลิ่นทอง. พฤติกรรมการใช้สมุนไพรรักษาโรคของประชาชนในจังหวัดเพชรบุรี. การประชุมวิชาการระดับชาติราชภัฏเพชรบุรี วิจัยเพื่อแผ่นดินไทยที่ยั่งยืน ครั้งที่ 7 “สหวิทยาการ สู่ไทยแลนด์4.0”, มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบุรี. 2560.
สมเกียรติยศ วรเดช, ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์, เรณู สะแหละ, และยุวดี กองมี. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อพฤติกรรมการใช้สมุนไพรในการดูแลตนเองของอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน อำเภอกงหรา จังหวัดพัทลุง. วารสารวิชาการสาธารณสุข. 2558; 24(1): 50-59.
นิตยา แสงประจักษ์. ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับพฤติกรรมการใช้สมุนไพรในการดูแลสุขภาพของตนเองของผู้สูงอายุ ตำบลนามล จังหวัดกาฬสินธุ์. การประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาศาสตร์สุขภาพ, มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย. 2562.
Downloads
Published
How to Cite
License
Copyright (c) 2023 วารสารการศึกษาและวิจัยการสาธารณสุข (Journal of Education and Research in Public Health)
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
