การพัฒนารูปแบบการบริหารการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลโดยใช้กระบวนการวิจัยปฏิบัติการร่วมกับชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ สำหรับครูโรงเรียนอนุบาลจุน(บ้านบัวสถาน) สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพะเยา เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาข้อมูลพื้นฐาน 2) สร้างรูปแบบ 3) ทดลองใช้รูปแบบ และ 4) ประเมินรูปแบบ เป็นการวิจัยและพัฒนา 4 ขั้นตอน ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาข้อมูลพื้นฐาน โดยสำรวจสภาพและความต้องการของครูโรงเรียนอนุบาลจุน(บ้านบัวสถาน) 30 คน ศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง สัมภาษณ์ทรงคุณวุฒิ 9 คน ขั้นตอนที่ 2 สร้างและตรวจสอบความเหมาะสมของรูปแบบโดยผู้เชี่ยวชาญ 5 คน ขั้นตอนที่ 3 ทดลองใช้รูปแบบในปีการศึกษา 2567 กับครูโรงเรียนอนุบาลจุน(บัวสถาน) 30 คน ขั้นตอนที่ 4 การประเมินรูปแบบโดยการประเมินในด้านปัจจัย กระบวนการและผลผลิต เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสำรวจ แบบสรุปข้อมูล แบบสัมภาษณ์ และประเมิน วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า
1) ผลการศึกษาข้อมูลพื้นฐาน สรุปได้ว่า การพัฒนาครูให้มีความสามารถในการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลและเกิดผลลัพธ์เชิงประจักษ์ โดยใช้กระบวนการวิจัยปฏิบัติการร่วมกับกระบวนการชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ 2) รูปแบบที่พัฒนาขึ้นมี 5 องค์ประกอบ คือ หลักการ จุดมุ่งหมาย ระบบงานและกลไก กระบวนการบริหาร และการประเมิน มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.65) 3) ภายหลังการใช้รูปแบบ ครูมีการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลโดยรวมในภาคเรียนที่ 1/2567 คะแนนรวมเฉลี่ยเท่ากับ 107 และภาคเรียนที่ 2 มีคะแนนรวมเฉลี่ยเท่ากับ 111.53 แสดงว่าภายหลังใช้รูปแบบครูมีทักษะการจัดการเรียนรู้ในยุคดิจิทัลสูงขึ้น และ 4) ครูมีความคิดเห็นต่อรูปแบบอยู่ในระดับมากที่สุด (ค่าเฉลี่ย 4.65) และจากการสะท้อนผล พบว่า มีการเตรียมความพร้อมของครูก่อนเข้าร่วมกิจกรรม ควรจัดเตรียมสื่อการเรียนรู้ การให้ความรู้ การติดตามและประเมินผลอย่างต่อเนื่อง
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
จิติมา วรรณศรี. (2563). นวัตกรรมสู่การพัฒนาสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
ซาโต มานาบุ. (2562). การปฏิรูปโรงเรียน: แนวความคิด “ชุมชนแห่งการเรียนรู้” กับการนำทฤษฎีมาปฏิบัติจริง. นนทบุรี: ภาพพิมพ์.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2563). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2559). ทฤษฎีและการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล
เอ็ดดูเคชั่น.
ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง และอรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2561). ชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพครู : กลยุทธ์การยกระดับคุณภาพการศึกษา : แนวคิดสู่การปฏิบัติ. นนทบุรี: M & N Design.
พระมหาเมธี จนฺทวํโส และคณะ. (2565). ปัญหาการเรียนออนไลน์. วารสารวิชาการแสงอีสาน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน. 19(1), 61-68.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
มารุต พัฒผล. (2554). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครูเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิจัยเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รัตนะ บัวสนธ์. (2563). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โรงเรียนอนุบาลจุน(บ้านบัวสถาน). (2567). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2566. พะเยา: โรงเรียนอนุบาลจุน(บ้านบัวสถาน).
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2563). เอกสารการเขียนรายงานชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพสำหรับพี่เลี้ยงระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). สมรรถนะการศึกษาไทยในเวทีสากล ปี 2563 (IMD 2020). กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). รายงานการศึกษาการพัฒนาคุณภาพจากผลการทดสอบ O-NET และ PISA. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
_________. (2565). สภาวะการศึกษาไทย ปี 2564 สภาวการณ์การจัดการศึกษาตามแปนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา. (2561). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อการพัฒนาการศึกษา. ใน ประมวลสาระชุดวิชา นวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ หน่วยที่ 1-7. นนทบุรี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
สืบสกุล นรินทรางกูร ณ อยุธยา. (2564). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ทางการศึกษาแนวใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุปรียา ไตรยะขันธ์ และรชฏ สุวรรณกูฏ. (2565). สภาพ ปัญหา และแนวทางพัฒนาการจัดการเรียนรู้ของครูในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 1. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 7(3), 931-944.
Ally, M. (2019). Competency profile of the digital and online teacher in future education. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 20(2). 301-318.
Bazzano, D. (2011). Teaching skills: What 21st century educator need to learn to survive. Retrieved from https://www.masternewmedia. org/teaching-skills-what-21st-century-educators-need-to-learn-to-survive/.
Brookfield, S. (1995). Becoming a Critically Reflective Teacher. New York: Wiley.
Caine, R.N. & Caine, G. (2010). Strengthening and Enriching Your Professional Learning Community: The Art of Learning Together. Alexandria: ASCD.
Darling-Hammond, L. (1999). Teacher Quality and Student Achievement. Washington: Centre for the study of teaching and policy, University of Washington.
DuFour, R.; DuFour, R. & Eaker, R. (2008). Revisiting Professional Learning Communities at work. Bloomington, IN: Solution Tree Press.
Fanreza, R. (2018). The quality of teacher in digital era. In Proceedings of the 5th International Conference on Community Development (AMCA 2018). N.P.: Atlantis.
Hallam, P.R., et al. (2015). Trust and Collaboration in PLC Teams: Teacher Relationships, Principal Support, and Collaborative Benefits. NASSP Bulletin. 99(3) (Sep.), 193-216.
Hord, S.M. (1997). Professional Learning Communities: Communities of Inquiry and Improvement. Austin: Southwest Educational Development Laboratory
Kemmis, S. (1988). Action Research. In Keeves, J.P. (ed). Educational Research Methodology and Measurement: An International Handbook. Oxford: Pergamon Press.
Kemmis, S. & McTaggart, R. (1990). The Action Research Planner. (3rd ed). Victoria: Deakin University.
McLaughlin, M.W. & Talbert, J.E. (2006). Building School-based Teacher Learning Communities: Professional Strategies to Improve Student Achievement. New York: Teachers College Press.
MediaSmarts. (2018). Digital Media Literacy. Retrieved from https://mediasmarts.ca/digital-media-literacy
Mertler, C.A. (2018). Action Research Communities: Professional Learning, Empowerment Through Collaborative Action Research. London: Routledge.
OECD. (2021). Teacher professional development. Retrieved from https://gpseducation.oecd.org/revieweducationpolicies/#!node=41732&filter=all
Redecker, C., & Punie, Y. (2017). European framework for the digital competence of educators: Dig Comp Edu. Luxembourg: Office of the European Union.
Sagor, R. (2010). Collaborative Action Research for Professional Learning Communities. Bloomington, IN.: Solution Tree.
Shanks, J. (2016). Implementing Action Research and Professional Learning Communities in a Professional Development School Setting to Support Teacher Candidate Learning. School-University Partnerships. 9(1) (Spring), 45-53.
Whatley, R. A. M. (2020). Enhancing Teacher Efficacy and Competency for Project-Based Learning in Middle Grades Math and Science Classes. Retrieved from https://getd.libs.uga.edu/pdfs/whatley_richard_a_201805_edd.pdf
White, J. (2015). Digital literacy skills for FE teachers. London: SAGE.
World Economic Forum. (2016). Fostering Social and Emotional Learning through Technology. Retrieved from https://www3.weforum.org/docs/WEF_New_Vision_for_Education.pd
