DEVELOPING A DIGITAL AGE LEARNING MANAGEMENT MODEL THROUGH ACTION RESEARCH AND PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY: A CASE STUDY OF ANUBAN CHUN SCHOOL (BAN BUA SATHAN) TEACHERS. UNDER THE OFFICE OF PHAYAO PRIMARY EDUCATIONL SERVICE AREA 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the fundamental data necessary for model development, 2) develop a management model, 3) implement the model, and 4) evaluate the model. This research and development study was conducted in four phases. Phase 1 involved studying fundamental data through a survey of conditions and needs of 30 teachers at Anuban Chun School (Ban Bua Sathan), reviewing relevant documents and research, and interviewing 9 experts. Phase 2 involved developing the model and verifying its appropriateness with 5 experts. Phase 3 involved implementing the model during the 2024 academic year with 30 teachers from Anuban Chun School (Ban Bua Sathan). Phase 4 involved evaluating by evaluating factors, processes and outputs. Research instruments included survey forms, data summary forms, interview forms, and evaluation forms. Data were analyzed using means, standard deviations, and content analysis.
The research findings revealed that: 1) The fundamental data study indicated that developing teachers' capabilities in digital age learning management and achieving tangible outcomes could be accomplished through action research processes combined with professional learning community processes. 2) The developed model comprised 5 components: principles, objectives, systems and mechanisms, management processes, and evaluation, with an appropriateness level rated as highest (mean = 4.65). 3) Following model implementation, teachers' overall digital age learning management in the first semester of 2024 showed an average total score of 107, while the second semester showed an average total score of 111.53, indicating that teachers' digital age learning management skills improved after using the model. 4) Teachers' opinions toward the model were at the highest level (mean = 4.65), and reflections on model implementation revealed the need for teacher preparation before participating in activities, provision of learning materials and knowledge transfer, and continuous monitoring and evaluation.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2566). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2567. กรุงเทพฯ: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ.
จิติมา วรรณศรี. (2563). นวัตกรรมสู่การพัฒนาสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์รัตนสุวรรณการพิมพ์ 3.
ซาโต มานาบุ. (2562). การปฏิรูปโรงเรียน: แนวความคิด “ชุมชนแห่งการเรียนรู้” กับการนำทฤษฎีมาปฏิบัติจริง. นนทบุรี: ภาพพิมพ์.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2563). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม: ตักสิลาการพิมพ์.
บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2559). ทฤษฎีและการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ทริปเพิ้ล
เอ็ดดูเคชั่น.
ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง และอรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2561). ชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพครู : กลยุทธ์การยกระดับคุณภาพการศึกษา : แนวคิดสู่การปฏิบัติ. นนทบุรี: M & N Design.
พระมหาเมธี จนฺทวํโส และคณะ. (2565). ปัญหาการเรียนออนไลน์. วารสารวิชาการแสงอีสาน มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน. 19(1), 61-68.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์.
มารุต พัฒผล. (2554). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครูเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้โดยใช้วิจัยเป็นฐาน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
รัตนะ บัวสนธ์. (2563). การวิจัยและพัฒนานวัตกรรมการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
โรงเรียนอนุบาลจุน(บ้านบัวสถาน). (2567). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2566. พะเยา: โรงเรียนอนุบาลจุน(บ้านบัวสถาน).
สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา. (2563). เอกสารการเขียนรายงานชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพสำหรับพี่เลี้ยงระดับอุดมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการคุรุสภา.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2563). สมรรถนะการศึกษาไทยในเวทีสากล ปี 2563 (IMD 2020). กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). รายงานการศึกษาการพัฒนาคุณภาพจากผลการทดสอบ O-NET และ PISA. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
_________. (2565). สภาวะการศึกษาไทย ปี 2564 สภาวการณ์การจัดการศึกษาตามแปนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา. กรุงเทพฯ: 21 เซ็นจูรี่.
สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา. (2561). ชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อการพัฒนาการศึกษา. ใน ประมวลสาระชุดวิชา นวัตกรรมการบริหารการศึกษาและภาวะผู้นำ หน่วยที่ 1-7. นนทบุรี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมธิราช.
สืบสกุล นรินทรางกูร ณ อยุธยา. (2564). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ทางการศึกษาแนวใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุปรียา ไตรยะขันธ์ และรชฏ สุวรรณกูฏ. (2565). สภาพ ปัญหา และแนวทางพัฒนาการจัดการเรียนรู้ของครูในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 1. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 7(3), 931-944.
Ally, M. (2019). Competency profile of the digital and online teacher in future education. International Review of Research in Open and Distributed Learning, 20(2). 301-318.
Bazzano, D. (2011). Teaching skills: What 21st century educator need to learn to survive. Retrieved from https://www.masternewmedia. org/teaching-skills-what-21st-century-educators-need-to-learn-to-survive/.
Brookfield, S. (1995). Becoming a Critically Reflective Teacher. New York: Wiley.
Caine, R.N. & Caine, G. (2010). Strengthening and Enriching Your Professional Learning Community: The Art of Learning Together. Alexandria: ASCD.
Darling-Hammond, L. (1999). Teacher Quality and Student Achievement. Washington: Centre for the study of teaching and policy, University of Washington.
DuFour, R.; DuFour, R. & Eaker, R. (2008). Revisiting Professional Learning Communities at work. Bloomington, IN: Solution Tree Press.
Fanreza, R. (2018). The quality of teacher in digital era. In Proceedings of the 5th International Conference on Community Development (AMCA 2018). N.P.: Atlantis.
Hallam, P.R., et al. (2015). Trust and Collaboration in PLC Teams: Teacher Relationships, Principal Support, and Collaborative Benefits. NASSP Bulletin. 99(3) (Sep.), 193-216.
Hord, S.M. (1997). Professional Learning Communities: Communities of Inquiry and Improvement. Austin: Southwest Educational Development Laboratory
Kemmis, S. (1988). Action Research. In Keeves, J.P. (ed). Educational Research Methodology and Measurement: An International Handbook. Oxford: Pergamon Press.
Kemmis, S. & McTaggart, R. (1990). The Action Research Planner. (3rd ed). Victoria: Deakin University.
McLaughlin, M.W. & Talbert, J.E. (2006). Building School-based Teacher Learning Communities: Professional Strategies to Improve Student Achievement. New York: Teachers College Press.
MediaSmarts. (2018). Digital Media Literacy. Retrieved from https://mediasmarts.ca/digital-media-literacy
Mertler, C.A. (2018). Action Research Communities: Professional Learning, Empowerment Through Collaborative Action Research. London: Routledge.
OECD. (2021). Teacher professional development. Retrieved from https://gpseducation.oecd.org/revieweducationpolicies/#!node=41732&filter=all
Redecker, C., & Punie, Y. (2017). European framework for the digital competence of educators: Dig Comp Edu. Luxembourg: Office of the European Union.
Sagor, R. (2010). Collaborative Action Research for Professional Learning Communities. Bloomington, IN.: Solution Tree.
Shanks, J. (2016). Implementing Action Research and Professional Learning Communities in a Professional Development School Setting to Support Teacher Candidate Learning. School-University Partnerships. 9(1) (Spring), 45-53.
Whatley, R. A. M. (2020). Enhancing Teacher Efficacy and Competency for Project-Based Learning in Middle Grades Math and Science Classes. Retrieved from https://getd.libs.uga.edu/pdfs/whatley_richard_a_201805_edd.pdf
White, J. (2015). Digital literacy skills for FE teachers. London: SAGE.
World Economic Forum. (2016). Fostering Social and Emotional Learning through Technology. Retrieved from https://www3.weforum.org/docs/WEF_New_Vision_for_Education.pd
