แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมของครูปฐมวัยในยุคดิจิทัล กลุ่มเครือข่ายพัฒนาคุณภาพการศึกษาป่าตึง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 3
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาอิสระครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา 1) ความต้องการจำเป็นของการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรม 2) ปัจจัยสำคัญในการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรม และ 3) แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมครูปฐมวัยในยุคดิจิทัล วิธีการวิจัย คือ วิจัยเชิงปริมาณ ประชากร ได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษาและครูปฐมวัย จำนวน 42 คน เครื่องมือ ได้แก่ แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลจากค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และดัชนีลำดับความสำคัญของความต้องการจำเป็น
และวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลในการสัมภาษณ์ จำนวน 7 คน ผู้ให้ข้อมูลในการสนทนากลุ่ม จำนวน 12 คน เครื่องมือ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง การสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา สังเคราะห์
ผลการวิจัยพบว่า ความต้องการจำเป็นอยู่ในระดับ มากที่สุด คือ ด้านความรู้ทางพหุวัฒนธรรม ปัจจัยในการพัฒนา ได้แก่ ปัจจัยภายใน คือด้านบุคลากรและวัสดุอุปกรณ์ ปัจจัยภายนอก ได้แก่ สังคมและเทคโนโลยี แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมของครูปฐมวัยในยุคดิจิทัล ประกอบด้วย 4 ขั้นตอน ดังนี้ ขั้นการวางแผน ให้สถานศึกษามีการสำรวจความต้องการของครูปฐมวัย ในการใช้ทรัพยากรและเทคโนโลยีที่จำเป็น ขั้นการปฏิบัติ มีจัดกิจกรรมอบรมเกี่ยวกับความรู้
และทักษะทางพหุวัฒนธรรมอย่างต่อเนื่อง ขั้นการตรวจสอบ ต้องมีการนิเทศ ติดตาม ผลการนำไปใช้มาปรับปรุง
และพัฒนาการต่อยอดการจัดกิจกรรมการเรียนรู้โดยผู้อำนวยการโรงเรียน หน่วยงานต้นสังกัด และขั้นการปรับปรุงแก้ไข ส่งเสริมให้ครูพัฒนาสื่อเทคโนโลยีเข้ามาใช้ในการจัดการเรียนการสอน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
โกวิทย์ แสนพงษ์. (2562). เทคนิคการวิเคราะห์สภาพการพัฒนาเพื่อการวางแผนกลยุทธ์ของสถานศึกษา. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ, 115.
ตอเหเราะ ดอละ. (2564). ภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมกับการบริหารงานวิชาการ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, น.11.
ธนิต รัตนศักดิ์ดา. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถนศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปราจีนบุรี เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเกริก.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2555). วิธีการที่ถูกต้องและทันสมัยในการกำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
ปกรณ์ ลี้สกุล. (2561). Leadership in Digital Era: ภาวะผู้นําในโลกดิจิทัล. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2 5 6 7, จาก https://today.line.me/th/pc/article/Leadership+in+digital+era
ปาลิดา สายรัตทอง พัฒนพิชัย. (2564). การศึกษาคุณลักษณะภาวะผู้นำเชิงพหุวัฒนธรรมของนักศึกษาครูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้. วารสารวิจัยและพัฒนาหลักสูตร, 11(2), 162.
พระมหากัมพล อตฺถปาโล (ชำนาญ). 2566. กระบวนการพัฒนาภาวะผู้นำตามหลักพุทธธรรม. วารสารวิจัยนวัตกรรมการศึกษาและเทคโนโลยี, 1(2), 76–90.
พินิจ มีคำทอง. (2562). เทคนิคการวิเคราะห์สภาพการพัฒนาเพื่อการวางแผนกลยุทธ์ของสถานศึกษา.มหาวิทยาลัยขอนแก่น, วารสารวิชาการและวิจัยมหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 9(3), 113-115.
มาริษา สุจิตวนิช. (2560). เอกสารประกอบการสอนวิชามนุษย์สัมพันธ์สาขาวิชานิเทศศาสตร์คณะวิทยาการจัดการ. นครปฐม: มหาวิทยาลัยนครปฐม.
รัษฎากร อัครจันทร์. (2560). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำเชิงสร้างสรรค์ของครูในโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนบน.สืบค้นเมื่อวันที่ 22 กรกฎาคม 2567, จาก https://gsmis.snru.ac.th/e-thesis/
ศศิกร ทรวงบูรณกุล, บุญเรียง ขจรศิลป์, ธนีนาฎ ณ สุนทร. (2567). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงสำหรับผู้ดูแลเด็กปฐมวัยในโรงเรียนคาทอลิกของอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ที่ตั้งอยู่จังหวัดกรุงเทพมหานคร. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร, 12(1), 77 - 89
สุทธิพงษ์ ศรีวิชัย. (2560). ทักษะการบริหารมนุษยสัมพันธ์ตามแนวพุทธ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
เสาวภาคย์ เพชรฤทธิ์. (2561). ความคิดเห็นของอาจารย์ที่มีต่อปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาของวิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้.วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารศึกษา). วิทยาลัยเทคโนโลยีภาคใต้
อุนนดา โชติไสว. (2565). ภาวะผู้นำของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานของครูในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี เขต 1. สกลนคร: มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
