ปรัชญาแนวคิดและทฤษฎีของนักปรัชญาในเรื่องจริยธรรมทางการเมือง

Main Article Content

พระณัฐพนธ์ กิตฺติปญฺโญ (ใจดี)
พระมหานรินทร์ สุรปญฺโญ (เอมพันธ์)
พูนศักดิ์ กมล

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้ ผู้เขียนมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาจริยธรรม และเปรียบเทียบปรัชญาแนวคิดและทฤษฎีของนักปรัชญาในเรื่องจริยธรรมทางการเมืองในยุคต้นกับยุคใหม่ จริยธรรมคือคุณธรรมภายในจิตใจ เป็นคุณสมบัติอันดีงาม ที่ไม่เป็นโทษ เกิดจากความรู้ คุณธรรม สติปัญญา ถ้าบุคคลที่รู้และเข้าใจถึงธรรมชาติของความดีจริงๆ เขาก็จะไม่กระทำความชั่วหรือความผิด เพราะว่าธรรมชาติของมนุษย์นั้นไม่มีใครที่ตั้งใจอยากทำความชั่วหรือกระทำความผิด จริยธรรมนั้นเริ่มต้นในสมัยกรีกยุคต้น คนที่จะเป็นผู้นำจำเป็นจะต้องยึดหลักของคุณความดีและมีจริยธรรมเป็นหลักสำคัญในการปกครอง ส่วนการปกครองในยุคใหม่นั้น ผู้นำไม่สนใจเรื่องของจริยธรรม และไม่จำเป็นต้องเป็นคนดี แต่ผู้นำที่ดีต้องเป็นผู้นำที่น่ายำเกรงมากกว่าผู้นำซึ่งเป็นที่รัก เพราะฉะนั้นผู้นำจึงเป็นบุคคลที่มีความสำคัญเป็นอย่างยิ่งต่อการปกครอง ดังที่ผู้รู้ท่านกล่าวไว้ว่า ผู้นำก็คือศิลปินปฏิบัติงานด้วยความสลับซับซ้อน เครื่องมือและอุปกรณ์ของเขาก็คือประชาชน

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
กิตฺติปญฺโญ (ใจดี) พ., สุเมธปุญฺโญ (ขำโพธิ์ทัย) พ., & กมล พ. (2023). ปรัชญาแนวคิดและทฤษฎีของนักปรัชญาในเรื่องจริยธรรมทางการเมือง. วารสารสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม, 2(2), 51–61. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/src/article/view/53
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ