ชาวพุทธในศตวรรษที่ 21

Main Article Content

พูนศักดิ์ กมล

บทคัดย่อ

บทความนี้เขียนถึงการพัฒนาชุมชนชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 กล่าวถึงคนในชุมชนมีความเข้าใจหลักธรรมทางพระพุทธศาสนามากขึ้น มองดูว่าคนในชุมชนมีความตั่งใจในการพัฒนาตนเองและพัฒนาชุมชน กลุ่มชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 นี้มีความสามัคคีกันมากจากการเกิดข้อขัดแย้งหรือปรากฏการณ์ต่างๆ ที่เกิดกับพุทธศาสนิกชน และคณะสงฆ์เอง ชุมชนจึงให้ความร่วมมือและร่วมกันสร้างเครื่องมือในการป้องกันตนเองจากภัยต่างๆ ที่ปรากฏในรูปแบบต่าง และพร้อมกับสร้างชุมชนชาวพุทธในศตวรรษที่ 21 ให้เข้มแข็งอย่างมีประสิทธิภาพด้วยกระบวนการแบบสายกลาง และการมองแบบรอบด้าน ดังนั้น สามารถสร้างและพัฒนาคนในชุมชน และพัฒนาสังคมให้อยู่ในหลักของการประครองตนตามหลักศีลธรรม ที่เป็นหลักคำสอนในพระพุทธศาสนาได้เป็นอย่างดี ดังนั้นคนในชุมชนจึงเป็นสิ่งสำคัญในการพัฒนาและสร้างความเข้าใจในด้านพระพุทธศาสนาให้มาก

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
กมล พ. (2023). ชาวพุทธในศตวรรษที่ 21. วารสารสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม, 2(2), 33–41. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/src/article/view/50
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ครรชิต พุทธโกษา. (2554). คู่มือการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.

ดวงละภา กุดนอก. (2551). ยุทธศาสตร์การพัฒนากิจกรรมค่ายเยาวชนเพื่อเสริมสร้างทักษะชีวิตของนักเรียน ตำบลโนนหอม อำเภอเมือง จังหวัดสกลนคร. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

ธีระพล อรุณะกสิกร และคณะ. (2546). พระราชบัญญัติคุ้มครองเด็กพร้อมด้วยกฎกระทรวงระเบียบคณะกรรมการคุ้มครองเด็กแห่งชาติและระเบียบกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.

ปัญญานันทมุนี. (ม.ป.ป.). ทางสายกลาง. นนทบุรี: ศูนย์สืบอายุพระพุทธศาสนา วัดชลประทานรังสฤษฏ์.

ประเวศ วะสี. (2540). พระสงฆ์กับการรู้เท่าทันสังคม. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์หมอชาวบ้าน.

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2548). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 13. กรุงเทพฯ: เอส. อาร์. พริ้นติ้ง. แมส. โปรดักส์ จำกัด.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตโต). (ม.ป.ป.). หน้าที่ความเป็นกัลยาณมิตร ลักษณะเพื่อนชั่ว-เพื่อนดี. กรุงเทพฯ: ธรรมสภาและสถาบันบันลือธรรม.

พระพรหมมังคลาจารย์ (ปัญญานันทะ). (ม.ป.ป.). งานคือชีวิต ชีวิตคืองานบันดาลสุข. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา สถาบันบันลือธรรม.

พิทูรย์ มลิวัลย์ และไสว มาลาทอง. (2533). ประวัติศาสตร์พระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วัชระ งามจิตรเจริญ. (2561). พุทธศาสนาเถรวาท. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

สิริกร ไชยมา. (2544). ภูมิปัญญาในวิถีชีวิตชาวล้านนา. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โครงการพัฒนาหลักสูตรท้องถิ่นโรงเรียนรองกวางอนุสรณ์.

สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานเยาวชนแห่งชาติ. (2545). 25 ปี สยช. กรุงเทพฯ: สำนักงาน.

สมบูรณ์ สุขสำราญ. (2530). การพัฒนาตามแนวพุทธศาสนา กรณีศึกษาพระสงฆ์นักพัฒนา. กรุงเทพฯ: สมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย.