Agile Leadership Style of Secondary School Administrators under the Office of the Basic Education Commission
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the components of agile leadership of secondary school administrators under the Office of the Basic Education Commission, 2) create an agile leadership model of secondary school administrators under the Office of the Basic Education Commission, and 3) assess the appropriateness and feasibility of the agile leadership model of secondary school administrators under the Office of the Basic Education Commission. This research used a mixed-method research methodology. The sample group included 342 secondary schools under the Office of the Basic Education Commission. Each school provided 2 informants, consisting of a school administrator and a teacher, for a total of 684 informants. Applied tools in the research included a semi-structured questionnaire, an assessment and validation form, and statistics used in data analysis including frequency, percentage, mean, standard deviation, reliability, KMO index, and confirmatory factor analysis (CFA) using a statistical computer program.
The results of the research revealed that 1) The components of agile leadership of secondary school administrators under the Office of the Basic Education Commission consisted of 4 components including (1) contextual agility, (2) stakeholder agility, (3) creative initiative agility, and (4) personal leadership agility. 2) The agile leadership style of secondary school administrators under the Office of the Basic Education Commission consisted of 4 components including (1) contextual agility, (2) stakeholder agility, (3) creative initiative agility, and (4) personal leadership agility. And 3) The evaluation result of the appropriateness and feasibility of the agile leadership style of secondary school administrators under the Office of the Basic Education Commission showed that the appropriateness was at the highest and the feasibility was at the highest.
Downloads
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กิตติยาภรณ์ เติมกระโทก. (2564). Agile รวดเร็ว ว่องไว และได้ประสิทธิภาพ. งานจัดการความรู้คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล.
จันทิมา บุญอนันต์วงศ์. (2561). รูปแบบการบริหารเชิงกลยุทธ์ของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต. สาขาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2539). ความสัมพันธ์โครงสร้างเชิงเส้น (LISREL) สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์ และพฤติกรรมศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ปาฑ์ ไกรวิญญ์. (2561). กลยุทธ์การบริหารโรงเรียนเอกชนระดับมัธยมศึกษาตามแนวคิดการพัฒนานักเรียนให้มีภาวะผู้นาอย่างคล่องแคล่ว. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. คณะครุศาสตร์, สาขาวิชาบริหารการศึกษา, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภูวนาถ เบ็ญจวรรณ. (2563). การศึกษาลักษณะของผู้นำที่เหมาะสมกับรูปแบบการทำงานแบบคล่องตัว (Agile). สารนิพนธ์ปริญญาการจัดการมหาบัณฑิต. วิทยาลัยการจัดการ, มหาวิทยาลัยมหิดล.
มุทิตา อินกล่ำ. (2565). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำในศตวรรษที่ 21 ของผู้บริหารสถานศึกษาสำหรับสถานศึกษาขนาดใหญ่และขนาดใหญ่พิเศษ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาชลบุรี ระยอง. ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. คณะศึกษาศาสตร์, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยบูรพา.
วนิตตา ธนะภูมิชัย และอุไร สุทธิแย้ม. (2566). ภาวะผู้นำแบบอไจล์ของผู้บริหารสถานศึกษาในการบริหารงานบุคคลตามการรับรู้ของครูในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตคลองสามวา กรุงเทพมหานคร. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(8): 1-14.
ศิรินทรา สระบัวบาล. (2566). โปรแกรมการเสริมสร้างภาวะผู้นำแบบอไจล์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาบุรีรัมย์. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมเกียรติ ทานอก. (2539). การพัฒนาตัวบ่งชี้รวมสำหรับเกณฑ์มาตรฐานโรงเรียนประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. ภาควิชาวิจัยการศึกษา, บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
สุภมาส อังศุโชติ และคณะ. (2557). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์: เทคนิคการใช้โปรแกรม LISREL. พิมพ์ครั้งที่ 4 (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพฯ: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
อภิวัฒน์ มรรคผล และอุไร สุทธิแย้ม. (2566). ภาวะผู้นำแบบ Agile ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย, สาขาวิชาการบริหารการศึกษา, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
อุทัย บุญประเสริฐ. (2547). บทบาทและการมีส่วนร่วมในการบริหารจัดการศึกษาของคณะกรรมการสถานศึกษาในประเทศที่คัดสรร. กรุงเทพฯ: สำนักงานโยบายและแผนการศึกษา สกศ. สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
อรัญญา เถลิงศรี. ผู้นำพันธุ์ใหม่ นำทัพปรับองค์กรเชิงรุก สู่ Agile Organization. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.thebusinessplus.com/people-management-agile-organization-seac/. [4 พฤศจิกายน 2567].
Bartholomew, D., Knotts, M., & Moustaki, I. (2011). Latent variable models and factor analysis: A unified approach. 3rd ed. West Sussex, UK: John Wiley & Sons.
Best, J.W. (1981). Research in Education. New Jersey: Prentice-Hall.
Byrne, B.M. (2010). Structural Equation Modeling with Amos: Basic Concepts, Applications, and Programming. 2nd ed. New York: Taylor and Francis Group.
Keeves P.J. (1988). Educational research, methodology and measurement: An international handbook. Oxford: Pergamon Press.
Kline, R.B. (2010). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. 3rd ed. New York: Guilford Press.
Schumacker, R. E., & Lomax, R. G. (2004). A beginner's guide to structural equation modeling. 2nd ed. Lawrence Erlbaum Associates Publishers.
