แนวโน้มการศึกษาไทยยุค New Normal

Main Article Content

กิตติศักดิ์ แท่งทอง

บทคัดย่อ

การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 (COVID-19) ส่งผลกระทบต่อเศรษฐกิจโลกอย่างรุนแรงและเป็นวงกว้าง ทำให้โลกเข้าสู่ภาวะถดถอยอย่างรุนแรง ไม่เว้นแม้แต่ในภาคส่วนของการศึกษา ทำให้ทั้งนักเรียน นักศึกษา และครูผู้สอน ต้องปรับตัวเข้าสู่การเรียนการสอนแบบออนไลน์ เพื่อให้หลักสูตรยังคงดำเนินต่อไปได้อย่างไม่ขาดตอน หลังจากผ่านพ้นวิกฤตนี้ไป จะทำให้เกิดสิ่งใหม่ที่เรียกว่า “New Normal” หมายถึง “ความปกติใหม่” นั่นคือ การปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้คนในการใช้ชีวิตประจำวันและ การขับเคลื่อนทางเทคโนโลยีโดยเฉพาะออนไลน์ เกิดคำถามมากมายว่าจะทำอย่างไรในการจัดการให้การเรียนการสอนสามารถเข้าถึงเด็กนักเรียนทุกคนได้อย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งผู้กำหนดนโยบาย ผู้บริหารสถานศึกษา ครู บุคลากรทางศึกษา ผู้ประกอบการในภาคธุรกิจและภาคประชาสังคม พ่อแม่ ผู้ปกครอง และที่สำคัญที่สุด คือตัวนักเรียนเอง ควรต้องปรับตัวให้เข้ากับการศึกษายุค New Normal ซึ่งควรมีลักษณะดังนี้


ห้องเรียนปลอดภัย ห่างไกล โควิด-19 จากสถานการณ์การแพร่ระบาดของไวรัสโคโรนา 19 หรือโควิด- 19 ทำให้สถานที่ต่างๆ ต้องมีมาตรการป้องกัน หรือควบคุมการแพร่ระบาดอย่างเข้มงวด โรงเรียนถือเป็นอีกหนึ่งสถานที่สำคัญที่จะต้องวางระบบจัดการและป้องกัน เพื่อให้เกิดความปลอดภัยมากที่สุด ควรประสานงานกับหน่วยงานที่เชี่ยวชาญด้านระบาดวิทยากำหนดลักษณะของห้องเรียนที่เหมาะสม ข้อต่อมา คือ การศึกษาออนไลน์ต้องเข้ามามีบทบาทมากขึ้น การเรียนการสอนแบบออนไลน์ (Online learning) จะเป็นการเรียนผ่านทางอินเทอร์เน็ต โดยอยู่ในรูปแบบของคอมพิวเตอร์ เป็นการใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่บวกเข้ากับเครือข่ายอินเทอร์เน็ต สร้างการศึกษาที่มีปฏิสัมพันธ์คุณภาพสูง โดยไม่จำเป็นต้องเดินทางเกิดความสะดวกและเข้าถึงได้อย่างรวดเร็ว ทุกสถานที่ ทุกเวลา เป็นการสร้างการศึกษาตลอดชีวิตให้กับประชากร อีกทั้งจำเป็นต้องพัฒนาครูผู้สอนยุค New Normal ครูเป็นหัวใจของการพัฒนาการศึกษาในหลายประเทศ จุดเน้น คือ การสร้างครูคุณภาพสูง คุณภาพเป็นเลิศ การคัดเลือกครูเข้มข้น การศึกษาหรือหลักสูตรในยุค New Normal ครูต้องฝึกให้ผู้เรียนใช้ทักษะการคิด ควรให้ผู้เรียนได้คิดวิเคราะห์และใช้สถานการณ์ปัญหาเป็นฐานในการเรียนรู้ (Problem Base Learning) และใช้การเรียนรู้เชิงรุก (Active Learning)


 ทักษะภาษาอังกฤษเป็นหัวใจสำคัญในการสื่อสารกับนานาชาติ ไม่ว่าจะเป็นการติดต่อสื่อสารการค้าขาย และการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ในยุค New Normal ความสามารถในการใช้ภาษาอังกฤษ (English Proficiency) การจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษในสถาบันการศึกษาจึงควรต้องปรับเปลี่ยนให้มีความทันสมัยและเอื้อต่อการเรียนรู้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นในห้องเรียนหรือนอกห้องเรียน โดยเฉพาะรูปแบบการเรียนรู้ควรให้ผู้เรียนได้เรียนรู้กับอาจารย์ชาวต่างชาติบ้าง และควรกระตุ้นให้ผู้เรียนใช้ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในชีวิตประจำวันตามโอกาสที่เหมาะสม รัฐบาลควรพิจารณาให้ความช่วยเหลือแก่นักเรียน นักศึกษาที่ไม่มีคอมพิวเตอร์ใช้เรียนออนไลน์จากที่บ้าน โดยเฉพาะกลุ่มนักศึกษาที่มาจากครัวเรือนที่มีรายได้น้อย

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
แท่งทอง ก. . (2023). แนวโน้มการศึกษาไทยยุค New Normal. วารสารสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม, 1(2), 19–39. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/src/article/view/29
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรีติ ยศยิ่งยง. (2550). การจัดการความรู้ในองค์การและกรณีศึกษา. กรุงเทพฯ: มิสเตอร์ก๊อปปี้ (ประเทศไทย).

ชัชวาลย์ วงษ์ประเสริฐ. (2548). การจัดการความรู้ในองค์กรธุรกิจ. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.

ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2545). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย เล่ม 2. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ฝนทิพย์ จักรทอง. (2543). ความคิดเห็นต่อปัญหาการใช้ยาเสพติดในวัยรุ่นของนักเรียนชันมัธยมศึกษาปีที่ 3 โรงเรียนสังกัดเทศบาลเมืองลำพูน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สุชา จันทน์เอม. (2540). จิตวิทยาพัฒนาการ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: บริษัทโรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

สุวรี ศิวะแพทย์. (2549). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: โอ.เอส. พรินติง เฮ้าส์.

สุชา จันทน์เอม. (2541). จิตวิทยาเด็ก. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: บริษัทโรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.

ไพบูลย์ เทวรักษณ์. (2540). จิตวิทยาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: เอส ดี เพรส การพิมพ์.

สมพร สุทัศนีย์, ม.ร.ว. (2544). การทดสอบทางจิตวิทยา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์. (2549). พัฒนาการมนุษย์. กรุงเทพฯ: บริษัท ธรรมดาเพรส จำกัด.

Berger, A.L. &, R. D. (2004). The Talent Management Handbook: Creating Organizational Excellence by identifying Developing, and Promoting Your Best People. New York: McGraw –Hill.

Thomas H. Davenport & Laurence Prusak. (1997). Working Knowledge: How organizations manage what they know. Boston: Massachusetts.

Ikujiro Monika, Hirakata Takeuchi. (1995). The Knowledge-Creating Company : How Japanese Companies Create the Dynamics of Innovation. New York, NY: Oxford University Press.

Lunn, T.R. (1995). The Talent Factor. London: Kogan Page. Milkovich.

Robertson, A. & Abby, G. 2003). Managing Talent People. Britain: Pearson Education Limited.

T.G. & Newman, M.j. (2005). Compensation. New York: McGraw-Hill.

Walker, W.J. (2002). Perspectives: Talent pools, The best and the rest: Human Resource planning. 25 (March): 12-14.