การสอนตามพุทธวิธีเพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีของนิสิต
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การที่ประเทศชาติจะเจริญก้าวหน้าได้นั้น พลเมืองในประเทศต้องรู้จักบทบาทหน้าที่ของตนเองหากเราทุกคนทำหน้าที่ของตนเองได้เป็นอย่างดี ความเป็นพลเมืองดีของนิสิต คือ ผู้ที่สามารถปฏิบัติหน้าที่ที่ต้องทำได้อย่างครบถ้วน สอดคล้องกับหลักธรรม วัฒนธรรม ประเพณีที่ได้กำหนดไว้ มีความกระตือรือร้นที่จะเข้ามามีส่วนร่วมในการแก้ไขปัญหาต่างๆ ไม่ล่วงละเมิดสิทธิเสรีภาพของบุคคลอื่นถือได้ว่าพลเมืองเป็นส่วนสำคัญของสังคม ได้แก่ (1) ให้ทราบถึงบรรทัดฐานของสังคม (2) รู้จักการปฏิบัติตนให้อยู่ร่วมกับผู้อื่นในสังคมได้อย่างราบรื่น (3) ต้องเคารพกฎหมาย มีระเบียบวินัย ตามที่สังคมได้วางไว้ (4) ปรับทัศนคติและค่านิยมที่ดีในสังคม และยังต้องมีลักษณะของความเป็นพลเมืองดีเพื่อพัฒนาสังคมประเทศชาติให้เจริญก้าวหน้า เชื่อว่าคุณภาพความเป็นพลเมืองดีของนิสิตจะเจริญก้าวหน้าไปทางดีขึ้นอย่างแน่นอน จึงนำหลักการพุทธวิธีเพื่อส่งเสริมให้นิสิตเรียนรู้หลักตามพระพุทธศาสนามาบูรณาการมี 4 ประการ คือ (1) สันทัสสนา ในการอบรมสั่งสอนธรรมะของพระองค์จะชี้แจงให้ผู้ฟังอย่างเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ชัดเจน เห็นจริง (2) สมาปทา พระองค์จะอธิบายให้ผู้ฟังเห็นว่าเรื่องที่พูดถึงนั้นเป็นความจริง (3) สมุตเตชนา พระองค์จะใช้วิธีปลุกเร้าใจให้ผู้ฟังคึกคัก กระตือรือร้นที่จะปฏิบัติตามหลักธรรมนั้นให้ประสบความสำเร็จ และ (4) สัมปหังสนา ในการบรรยายธรรมะ พระองค์จะสร้างบรรยากาศให้เอื้อต่อการเรียนรู้
ดังนั้น จะพัฒนาให้เกิดความมั่นคง สิ่งสำคัญอันดับแรกที่พัฒนาก่อน คือ คุณภาพของพลเมืองดีต้องรู้จักสิทธิหน้าที่ของตน เคารพสิทธิของผู้อื่น จงรักภักดีต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ การเป็นคนดีตามหลักธรรมของศาสนา และสังคมต้องการพลเมืองดีเพื่อที่จะสามารถนำพาความเจริญก้าวหน้ามาสู่สังคมและประเทศชาติได้อย่างมั่นคง เราควรเริ่มต้นจากการปลูกฝักให้เด็กได้รู้จักหน้าที่ของการเป็นพลเมืองดี โดยปลูกจิตสำนึกผ่านการสอนตามพุทธวิธีเพื่อส่งเสริมความเป็นพลเมืองดีของนิสิต
Downloads
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2552. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสิ้นค้าและพัสดุภัณฑ์.
เลิศพร อุดมพงษ. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www.kpi.ac.th/media_kpiacth/pdf/M8_272.[19 กุมภาพันธ์ 2566].
พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2560). ความสำคัญของพระพุทธศาสนาประจำชาติ. กรุงเทพฯ: ฝ่ายเผยแผ่พระพุทธศาสนา กองศาสนศึกษา กรมการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ.
พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: http://pol.mcu.ac.th/?p=1265. [19 กุมภาพันธ์ 2566].
พระพรหมบัณฑิต (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (ม.ป.ป.). เทคนิคการสอนของพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: อมรินทร์ปริ้นกรุ๊ป.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกแปลฉบับภาษาไทย 45 เล่ม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ศศิธร อมรินทร์แสงเพ็ญ และคณะ. (2554). การวิเคราะห์องค์ประกอบและการพัฒนาลักษณะประชาธิปไตยของเด็กปฐมวัย. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์สักทอง. 17(2): 101-111.
สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558). ความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตย. กรุงเทพฯ: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาสภาผู้แทนราษฎร.
สำนักนโยบายและยุทธศาสตร์ สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา: https://www. sobkroo.com/articledetail.asp?id=1145. [19 กุมภาพันธ์ 2566].
