วิเคราะห์รูปแบบการอนุรักษ์ระบบนิเวศเชิงพุทธบูรณาการ

Main Article Content

พระมหาบัวพันธ์ ฉนฺทโสภโณ, (ประสังคะโท)
พระมหาวรพันธุ์ วรปญฺโญ, (กระจายศรี)

บทคัดย่อ

บทความนี้ได้เสนอรูปแบบการอนุรักษ์ระบบนิเวศเชิงพุทธบูรณาการ 6 ส่วน คือ 1) สติสัมปชัญญะ คือ การรู้เท่าทันพฤติกรรมของตัวเอง และจะทำให้มีวิถีเกื้อกูลต่อระบบนิเวศ 2) กตัญญู คือ สร้างจิตสำนึกให้ตระหนักรู้คุณค่าของระบบนิเวศ 3) กัลยาณธรรม คือ ส่งเสริมพฤติกรรมที่เป็นมิตรกับระบบนิเวศและสิ่งแวดล้อม 4) สันโดษ คือ ส่งเสริมการบริโภคอย่างเกื้อกูลต่อระบบนิเวศ และไม่ตกเป็นทาสของบริโภคนิยม 5) อริยสัจ 4 คือ วิธีการและขั้นตอนการอนุรักษ์ระบบนิเวศ 6) ปธาน คือ กระบวนการอนุรักษ์ระบบนิเวศ โดยนำไปบูรณาการร่วมกับ 1) การกำหนดนโยบายและวางแนวทางของรัฐบาลให้การอนุรักษ์ระบบนิเวศเป็นวาระแห่งชาติ 2) การบังคับใช้มาตรการทางสังคมและกฎหมาย 3) การนำองค์ความรู้ทางนิเวศวิทยามาใช้ควบคู่กับหลักการทางวิทยาศาสตร์ 4) ใช้เครื่องมือและเทคโนโลยีที่ทันสมัยและเหมาะสม 5) ส่งเสริมการศึกษาวิจัยทางด้านนิเวศวิทยาให้มากยิ่งขึ้น 6) การเปิดเผยฐานข้อมูลให้กับประชาชนได้รับทราบ 7) สร้างความเข้มแข็งด้านการอนุรักษ์แก่ประชาชน และส่งเสริมให้ประชาชนในท้องถิ่นได้มีส่วนร่วมในการอนุรักษ์ 8) ปรับพฤติกรรมการบริโภคทรัพยากรให้เกื้อกูลต่อระบบนิเวศ โดยบูรณาการการอนุรักษ์ทั้งส่วนที่เป็นระบบนิเวศทางกายภาพและระบบนิเวศทางชีวภาพ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ฉนฺทโสภโณ, (ประสังคะโท) พ. ., & วรปญฺโญ, (กระจายศรี) พ. . (2025). วิเคราะห์รูปแบบการอนุรักษ์ระบบนิเวศเชิงพุทธบูรณาการ. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 7(1), 2017–2030. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4703
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กรมป่าไม้. (2551). การอนุรักษ์ทรัพยากรป่าไม้และสัตว์ป่า. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงเกษตร และสหกรณ์. กรุงเทพฯ : บริษัทเอส.อาร์. พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด.

การอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. http://www.yala.ac.th/links/pitai/ Link/%20Link%202.2.htm.

กลุ่มเสขิยธรรม. (2535). พระกับป่าไม้ความจริงที่หายไป. กรุงเทพฯ : เม็ดทราย.

เทพพร มังธานี. (2548). การวิเคราะห์พุทธจริยศาสตร์เถรวาทในมหาสุบินชาดก. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหิดล,

ประพันธ์ ศุภษร. (2542). วินัยกับการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประยูร วงศ์จันทรา. (2553). วิทยาการสิ่งแวดล้อม. บัณฑิตวิทยาลัย : สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต). (2551). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพมหานคร: บริษัทเอส.อาร์. พริ้นติ้งแมสโปรดักส์ จำกัด.

พระมหาประพันธ์ สิริปญฺโญ. (2555). วิถีพุทธวิถีรักษาสิ่งแวดล้อม. บัณฑิตศึกษาปริทรรศน์. ปีที่ 8 ฉบับพิเศษ เนื่องในโอกาสเฉลิมฉลองพุทธชยันตี 2,600 ปี แห่งการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติฉบับที่ 11. https://www.nesdc.go.th

วิกฤตการณ์ด้านทรัพยากรธรรมชาติเเละสิ่งเเวดล้อมของประเทศไทย. http://pronnapashing.wixsite.com/social-studies/blank-3

วิทยากร เชียงกูล. ปัญหาวิกฤตเศรษฐกิจสังคมโลกและแนวทางแก้ไข.http://www.bangkokbiznews.com/blog/detail/505908

Harper R.. (2002).The Measurement of Social in The United Kingdom. London : Office for National Statistics,

John Dore. (2003).The governance of increasing Mekong regionalism. In Social Challenges for The Mekong Region. Bangkok : Mingsarn Kaosa-ard and John Dore Amarin Printing.