เจตคติที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5

Main Article Content

สุเวณิชย์ ประมูลจักรโก
เก็ตถวา บุญปราการ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อเปรียบเทียบเจตคติที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนจำแนกตามเพศและผลการเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5  2) เพื่อหาแนวทางที่เหมาะสมในการจัดการเรียนการสอนภาษาจีน เป็นการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยคือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนบ้านท่าแค(วันครู2500) จำนวน 80 คน ซึ่งได้มาจากการกำหนดขนาดตัวอย่างจากตารางเครซซี่แอนด์มอรแกน และสุ่มตัวอย่างอย่างง่ายโดยการจับฉลากชื่อนักเรียนแบบไม่ใส่กลับคืน แบบสอบถามเจตคติที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนมีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ .84 ค่าสถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสถิติ (t-test) ทั้งนี้ได้กำหนดนัยสำคัญสถิติที่ระดับ .05 แนวทางที่เหมาะสมในการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนสัมภาษณ์เพื่อหาแนวทางที่เหมาะสมในการจัดการเรียนการสอนภาษาจีน จากผู้ให้ข้อมูล ได้แก่ ครู นักเรียน จำนวน 5 คน ผลการวิจัย พบว่า 1) เพศหญิงมีเจตคติต่อด้านครูผู้สอน ด้านสื่อการเรียนการสอนและด้านบรรยากาศ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ในขณะที่ผลการเรียนไม่มีผลต่อเจตคติที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนของนักเรียน 2) แนวทางที่เหมาะสมในการจัดการเรียนการสอนภาษาจีน มีดังนี้ 1) พัฒนาสื่อโดยการสร้างเกมที่นักเรียนคุ้นเคย 2) คัดกรองนักเรียนเพื่อจะได้ช่วยเหลือถูกวิธี 3) จัดบรรยากาศชั้นเสมือนจริง 4) ออกแบบหลักสูตรที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันหรืออนาคต


 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ประมูลจักรโก . ส. ., & บุญปราการ เ. . (2023). เจตคติที่มีต่อการเรียนการสอนวิชาภาษาจีนของนักเรียน ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 5(3), 271–280. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4379
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

_______. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

อุสา อุทัย.(2555).เจตคติของนักเรียนที่มีต่อพฤติกรรมการสอนของครูโรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยรามคำแหง

อุลิต กิจนุสนธิ์. (2543). พฤติกรรมของครูคณิตศาสตร์ ตามความคิดเห็นของนักเรียนระดับมัธยม ศึกษาในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานการประถมศึกษาจังหวัดชัยภูมิ. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ประภาพรรณ คุปต์กาจนกุล. (2545). เอกสารการสอนชุดวิชาระบบการเรียนการสอน หน่วยที่ 1-8 นนทบุรี : สำนักพิมพ์สุโขทัยธรรมาธิราช.

หวาง กวน หวิน และเฉิน เหว่ย กวง. (2550). ภาษาจีนสำหรับผู้เริ่มต้นใน 3 ก้าว 2. กรุงเทพฯ: ดอกหญ้ากรุ๊ป.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2544). กรุงเทพฯ : พัฒนาคุณภาพวิชาการ (พว).

สำนักเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). http://thesis.swu.ac.th

ชาติชาน พิทักษ์ธนาคม. (2544). จิตวิทยาการเรียนการสอน. กรุงเทพฯ : ภาควิชาปริยัติธรรมและ จริยศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานกระทรวงศึกษาธิการ.(2551).ค้นเมื่อวันที่ 20 กรกฏาคม 2566,จาก : http://academic.obec.go.th

Conbach,L.joseph. (1984).Essential of Psychology and Education. New York:Mc-Graw-Hill. ค้นเมื่อวันที่ 20 กรกฏาคม 2566,จาก : https://www.bu.ac.th