การประเมินโครงการเยาวชนท่าไร่ รวมใจ ต้านภัย ห่างไกล ยาเสพติด ขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าไร่ จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

เสาวลักษณ์ เตระไชย
สุจินต์ หนูแก้ว

บทคัดย่อ

งานวิจัยฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินโครงการเยาวชนท่าไร่ รวมใจ ต้านภัย ห่างไกลยาเสพติด ขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าไร่ จังหวัดนครศรีธรรมราช ด้วยรูปแบบการประเมิน CIPP  ในด้านบริบท ด้านปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการและด้านผลผลิต กลุ่มเป้าหมายที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้จำนวน 113 คน ได้แก่ นักเรียนจำนวน 102 คน   ครูจำนวน 8 คน ผู้อำนวยการโรงเรียนจำนวน 3 คน เครื่องมือที่ใช้ในการประเมิน คือ แบบสอบถามที่ผู้ประเมินสร้างขึ้นเป็นแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ จำนวน 3 ฉบับ วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โปรแกรมสำเร็จรูป SPSS สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าร้อยละ (Percentage) ค่าเฉลี่ย (Mean) และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) ผลการประเมินพบว่า  1) ด้านบริบท พบว่า ความคิดเห็นของผู้อำนวยการโรงเรียนและครูในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ หลักการและเหตุผลของโครงการเยาวชนท่าไร่ รวมใจ ต้านภัย ห่างไกลยาเสพติดมีความสอดคล้องกับวิสัยทัศน์ ขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าไร่และค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ความสอดคล้องของหลักการและเหตุผลของโครงการกับเป้าหมายขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าไร่ 2) ด้านปัจจัยนำเข้า พบว่า ความคิดเห็นของผู้อำนวยการโรงเรียนและครูในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ จำนวนบุคลากรที่ดำเนินโครงการมีความเหมาะสม เพียงพอสำหรับการดำเนินโครงการ และระยะเวลาที่ใช้ในการปฏิบัติกิจกรรมตามโครงการมีความเหมาะสม เพียงพอและค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ความเหมาะสมของอาคารสถานที่ในการทำกิจกรรม  3) ด้านกระบวนการ พบว่า ความคิดเห็นของผู้อำนวยการโรงเรียนในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ การแต่งตั้งคณะกรรมการรับผิดชอบโครงการที่มีคุณสมบัติเหมาะสม และการประสานงานของผู้รับผิดชอบโครงการมีความชัดเจน และค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ความชัดเจนในการกำหนดขั้นตอนการจัดทำโครงการเยาวชนท่าไร่  รวมใจ ต้านภัย ห่างไกล  ยาเสพติดและการประชุมชี้แจงให้ครู ผู้รับผิดชอบและผู้เกี่ยวข้อง เกิดความเข้าใจขั้นตอนและวิธีการดำเนินการ 4) ด้านผลผลิต พบว่า ความคิดเห็นของนักเรียนในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ข้อที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ นักเรียนรู้วิธีบำบัด และรู้จักสถานที่บำบัดยา เสพติดและค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ นักเรียนมีจิตสาธารณะและมีส่วนร่วมในกิจกรรมต่างๆ ของโรงเรียนและชุมชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เตระไชย เ. ., & หนูแก้ว ส. . (2025). การประเมินโครงการเยาวชนท่าไร่ รวมใจ ต้านภัย ห่างไกล ยาเสพติด ขององค์การบริหารส่วนตำบลท่าไร่ จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 4(2), 63–76. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3933
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

พัทธนันท์ ประสารกก. (2556). การประเมินผลโครงการป้องกันและแก้ไขปัญหายาเสพติด ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2555 ในส่วนของกิจกรรมผู้ประสานงานพลังแผ่นดิน (25 ตาสับปะรด) ขององค์การบริหารส่วนตำบลหนองแสง อำเภอประจันตคาม จังหวัดปราจีนบุรี. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.

สมจิตร แก้วแสงขวัญ. (2545). การประเมินโครงการโรงเรียนสีขาวของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดกรมสามัญศึกษา จังหวัดนครปฐม. บัณฑิตวิทยาลัย : สถาบันราชภัฏนครปฐม.

วัชรินทร์ ต่อมมาร. (2552). การประเมินโครงการป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้สารเสพติดในโรงเรียนสาธิตเทศบาลบ้านเชตวัน จังหวัดแพร่. สืบค้นได้จาก

http://www.sri.cmu.ac.th/~srilocal/drugs/reseaarch-detail.php.id=49

อัญญรัตน์ นาเมือง. (2560). การประเมินโครงการป้องกันและแก้ไขปัญหาการใช้สารเสพติดในโรงเรียนเทศบาลบ้าน เขานิเวศน์ จังหวัดระนอง. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์.