การผลิตสื่อแอนิเมชัน เรื่อง เครื่องดนตรีโหวด ด้วยวิธีการสอนแบบสตอรี่ไลน์ ตามกลวิธีถ่ายทอดของครูทรงศักดิ์ ประทุมศิลป์ (ศิลปินแห่งชาติ)

Main Article Content

ธนวัฒน์ ม บุตรทองทิม
ราชันย์ เจริญแก่นทราย
อนุวัฒน์ บุตรทองทิม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการรวบรวมองค์ความรู้และกลวิธีการสอนโหวดของครูทรงศักดิ์ ประทุมศิลป์ (ศิลปินแห่งชาติ) ผลิตสื่อแอนิเมชันเพื่อใช้เป็นสื่อการสอนเรื่องเครื่องดนตรีโหวด และบูรณาการสื่อการสอนดังกล่าวเข้ากับหลักสูตรระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานในวิชาดนตรี การวิจัยดำเนินการในพื้นที่บ้านครูทรงศักดิ์ ประทุมศิลป์ อำเภอหนองพอก จังหวัดร้อยเอ็ด โดยใช้กลุ่มตัวอย่างเป็นโรงเรียนเครือข่ายฝึกประสบการณ์วิชาชีพของคณะครุศาสตร์และการพัฒนามนุษย์ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ด จำนวน 3 โรงเรียน ซึ่งยังไม่มีครูที่จบการศึกษาด้านดนตรีพื้นบ้านอีสานเป็นผู้สอน การวิจัยนี้ใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยดำเนินการเก็บรวบรวมข้อมูลสำรวจภาคสนาม การสังเกตแบบมีส่วนร่วม การสนทนากลุ่ม การประชุมเชิงปฏิบัติการ และการวิเคราะห์เอกสารที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า การเรียนการสอนเครื่องดนตรีโหวดของครูทรงศักดิ์เน้นการถ่ายทอดองค์ความรู้ผ่านประสบการณ์ตรง เทคนิคปฏิบัติจริง และการเลียนแบบ การใช้สื่อแอนิเมชันในการถ่ายทอดองค์ความรู้สามารถช่วยให้ผู้เรียนมีความเข้าใจในกระบวนการเรียนรู้เครื่องดนตรีโหวดได้ง่ายขึ้น และช่วยสร้างความสนใจในดนตรีพื้นบ้านอีสานในกลุ่มเยาวชน นอกจากนี้ สื่อแอนิเมชันยังสามารถใช้เป็นเครื่องมือช่วยสอนในห้องเรียนให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น ผลการทดลองใช้สื่อแอนิเมชันกับกลุ่มตัวอย่างพบว่า นักเรียนมีความเข้าใจในเนื้อหาและพัฒนาทักษะการเล่นโหวดได้ดีกว่าการเรียนการสอนแบบปกติ รวมถึงมีความสนใจในดนตรีพื้นบ้านมากขึ้น การพัฒนาสื่อแอนิเมชันในงานวิจัยนี้จึงเป็นแนวทางสำคัญในการอนุรักษ์และเผยแพร่องค์ความรู้ด้านเครื่องดนตรีโหวดให้คงอยู่ในสังคมยุคดิจิทัล และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในการเรียนการสอนดนตรีพื้นบ้านอีสานในระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานได้อย่างเป็นระบบ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
บุตรทองทิม ธ. ม., เจริญแก่นทราย ร. ., & บุตรทองทิม อ. . (2024). การผลิตสื่อแอนิเมชัน เรื่อง เครื่องดนตรีโหวด ด้วยวิธีการสอนแบบสตอรี่ไลน์ ตามกลวิธีถ่ายทอดของครูทรงศักดิ์ ประทุมศิลป์ (ศิลปินแห่งชาติ). วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 6(3), 1855–1868. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3475
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เชิดศักดิ์ ฉายถวิล. (2549). โหวด: เครื่องดนตรีพื้นบ้านภาคอีสาน. นครปฐม: บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.

จิณภัค รามสูต. (2550). การสร้างสื่อการ์ตูนภาพเคลื่อนไหวเพื่อพัฒนาทักษะความฉลาดทางอารมณ์สำหรับเด็กอนุบาล. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

ทิศนา แขมมณี. (2546). ศิลปะการสอนศาสตร์และศิลป์ของการเป็นครู. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ทรงศักดิ์ ประทุมศิลป์. (2567). การสื่อสารส่วนบุคคล, 2 กันยายน 2567.

ธนวัฒน์ บุตรทองทิม, บพิตร เค้าหัน, ธวัชชัย ศิลปโชค และชัชวาลย์ สร้อยกุดเรือ. (2567). การสร้างสรรค์นวัตกรรมการเรียนรู้ดนตรี โดยใช้บทเพลงสำเนียงพื้นบ้านอีสาน. วารสารแก่นดนตรีและการแสดงคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6(1), 89-116.

บุญชม ศรีสะอาด. (2557). สื่อสารการศึกษาและเทคโนโลยีการสอน. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

รัฐศาสตร์ เวียงสมุทร. (2564). กลวิธีการเดี่ยวโหวด ช่วงเกริ่นนำลายแม่ฮ้างกล่อมลูกของครูทรงศักดิ์ ประทุมสินธุ์. วารสารแก่นดนตรีและการแสดง มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 3(3), 27–39.

อำนาจ ถามะพันธ์. (2563). เทคนิควิธีการทำโหวด: ครูทรงศักดิ์ ประทุมสินธุ์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 22(1), 1–15.

Bell, S., & Harkness, S. (2006). Storyline: Promoting language across the curriculum. United Kingdom Reading Association.

Mayer, R. E. (2021). Multimedia learning (3rd ed.). Cambridge University Press.