ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลกับสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาอังกฤษ สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตรเขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล 2) ศึกษาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาอังกฤษ และ 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลกับสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาอังกฤษ ประชากร คือ ครูผู้สอนภาษาอังกฤษ จำนวน 137 คน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ คือ ครูผู้สอนภาษาอังกฤษ จำนวน 103 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นตามสัดส่วนของโรงเรียนในแต่ละอำเภอ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสอบถามประมาณค่าเกี่ยวกับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.916 และสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาอังกฤษ มีค่าความเชื่อมั่นเท่ากับ 0.913 ค่าความตรงเชิงเนื้อหา ระหว่าง 0.80-1.00 ทำการวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐาน ได้แก่ การแจกแจงความถี่ การหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ผลการวิจัยพบว่า
1) ผลการศึกษาเกี่ยวกับภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก 2) ผลการศึกษาเกี่ยวกับสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาอังกฤษ ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก และ3) ผลการศึกษาเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลกับสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาอังกฤษ ในภาพรวมมีความสัมพันธ์ทางบวกในระดับสูง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เอกสารอ้างอิง
ดวงรำไพ งามศัพท์. (2559). การศึกษาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ตามการรับรู้ของผู้บริหารและครู ในโรงเรียนสังกัดเทศบาลนครพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาครุศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
ทินกร บัวชู และทิพภาพร บัวชู. (2564). ภาวะผู้นำดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์สาร, 13(2),
ธนกฤต อินธริชัย. (2566). การประเมินความต้องการจำเป็นในการพัฒนาสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ ของครูในโรงเรียน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษา ประถมศึกษานครพนม เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาครุศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ปิยาภรณ์ อัครลาวัณย์. (2562). การศึกษาความต้องการและแนวทางในการพัฒนาสมรรถนะของครูสอนภาษาอังกฤษในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 40. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารศึกษา). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พนธกานต์ นุททธิ์มนตรี. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารในยุคดิจิทัล. Instructional Leadership of the administer in Digital Era, 12(4), 178-190.
พงษ์พันธ์ กาญจนอุดม. (2566). การวิเคราะห์องค์ประกอบภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของครูโรงเรียนมัธยมในจังหวัดพิษณุโลก. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารศึกษา). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
มณีรัตน์ สุดเต้. (2563). แนวทางการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุตรดิตถ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาครุศาสตรมหาบัณฑิต(การบริหารศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.
เยาวลักษณ์ มูลสระคู. (2558). การพัฒนาตัวบ่งชี้สมรรถนะครูะครูสอนภาษาอังกฤษ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ การศึกษาประถมศึกษาจังหวัดร้อยเอ็ด. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ลักษณ์พร เข้มขัน. (2562). รูปแบบการพัฒนาสมรรถนะของครูภาษาอังกฤษในสถานศึกษาสังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 23(4), 298-309.
วันชัย ราชวงศ์. (2562). ภาวะผู้นำสถานศึกษายุคดิจิทัล. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพ การบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 1(4), 25 - 32.
วิชา พรหมโชติ. (2564). การพัฒนาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้ในโรงเรียน สังกัดเทศบาลนครสุราษฎร์ธานี. วารสารรัชต์ภาคย์มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ 15(41), กลุ่มที่ 1,331.
ศิริพงษ์ กลั่นไพฑูรย์. (2564). รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา) มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(1): 355 - 356.
สิริฉัตร รัตนสุวรรณ์และ ตรัยภูมินทร์ตรีตรีศวร. (2565). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในศตวรรษที่ 21 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสงขลาเขต 2. การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ, 13, 2219-2234.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตร เขต 2. (2566). รายงานผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET). สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาพิจิตรเขต 2. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2567, จาก https://www.phichit2.go.th/
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2567). นโยบายและจุดเน้นด้านการจัดการศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. สืบค้นเมื่อ 20 สิงหาคม 2567, จาก https://www.obec.go.th.
อิสสะมะแอ มะเราะ. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษากับสมรรถนะหลักของครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 1. วารสารการบริหารการศึกษา, 15(2), 78-92.
Anderson, R. E., & Dexter, S. L. (2005). Educational leadership and technology: Preparing school leaders for a technology-rich school environment. Journal of Educational Administration, 43(6), 498–511.
Davis, G. A., & Thomas, M. A. (1989). Effective Schools and Effective Teachers. Boston: Allyn and Bacon. 28 (1), 1-14.
Jack C. Richards. (2010). Competence and Performance in Language Teaching. SAGE journals, 41(2), 101-122.
Kaiser. (2000). Mapping the Learning Organization: Exploring a Model of Organizational Learning. (Ph.D. Dissertation, Louisiana State University, U.S.A).
Leithwood, K., Harris, A., & Hopkins, D. (2020). Seven strong claims about successful school leadership revisited. School Leadership & Management, 40(1), 5-22.
Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for integrating technology in teachers’ knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
Mc Ewan, E. K. (1998). Seven Steps to Effective Instructional Leadership. California: Library of Congress. 41(2), 101-122.
Robinson, V. M. J., Lloyd, C. A., & Rowe, K. J. (2008). The impact of leadership on student outcomes: An analysis of the differential effects of leadership types. Educational Administration Quarterly, 44(5), 635-674.
Richards, J. C. (2020). The role of language proficiency in effective teaching. Cambridge University Press.
Richmond Stroupe & Kelly Kimura. (2013). Research and Practice in English Language Teaching in Asia. LEiA Language Education in Asia. Retrieved August 13, 2024, from https://camtesol.org/Download/Book/Research_and_Practice_in_ELT_in_Asia.pdf
Saleh M. Abdo. (2020). Professional Competence 1. Retrieved August 13, 2024, fromhttps://www.teachingenglish.org.uk/professional-development/teachers/taking-responsibility/articles/professional-competence-1
Wiggins, G., & McTighe, J. (2005). Understanding by Design. Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD).
Zeiger, S. (2018). The competencies of English teachers. Journal of Educational Research, 25(4), 101-115.
