THE RELATIONSHIP BETWEEN SCHOOL ADMINISTRATORS’ COMPETENCIES IN THE BANI WORLD ERA AND THE EFFECTIVENESS OF STUDENT AFFAIRS ADMINISTRATION IN SECONDARY SCHOOLS UNDER THE OFFICE OF THE BASIC EDUCATION COMMISSION
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study examine the competency level of school administrators in the BANI World era, 2) investigate the effectiveness of student affairs administration, 3) explore the relationship between administrators’ competencies and the effectiveness of student affairs administration, and 4) propose guidelines for developing school administrators’ competencies in the BANI World era regarding student affairs administration for secondary schools under the Office of the Basic Education Commission. A mixed-methods research design was employed, utilizing both questionnaires and interview forms. The sample consisted of 400 teachers selected through multi-stage random sampling. Data were analyzed using both descriptive and inferential statistics, including percentage, mean, standard deviation, and Pearson’s correlation coefficient, as well as content analysis. The research findings were as follows:
1) The school administrators' competencies in the BANI World were found to be at a high level. The highest-rated competency was having a vision and long-term planning, while the lowest-rated was stress management. 2) The effectiveness of student affairs administration was also at a high level. The highest mean score was in the area of planning, while evaluation had the lowest. 3) There was a strong positive correlation between administrators' competencies and the effectiveness of student affairs administration (r = 0.833). In particular, adaptability and flexibility were highly correlated with planning (r = 0.925). 4) The proposed guidelines for competency development include: adapting plans according to changing situations, promoting mental health, conducting risk assessments, using digital media, communicating effectively, setting shared goals, encouraging participation, developing new skills, and collaborating with the community.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กรมสุขภาพจิต. (2566). รายงานสถานการณ์สุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นในประเทศไทย ปี 2566. นนทบุรี: กระทรวงสาธารณสุข.
กัมปนาท อาทิตย์ตั้ง. (2565). แนวทางการบริหารงานกิจการนักเรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครสวรรค์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
จิราเจต วิเศษดอนหวาย. (2567). ลาก่อน VUCA มาแล้ว BANI: ชวน ผอ. ปรับตัวและโรงเรียนให้ทันการเปลี่ยนแปลง. สืบค้นเมื่อ 29 กันยายน 2567, จาก https://www.educathai.com/knowledge/articles/652.
จุฬาภรณ์ โสตะ, กษม ชนะวงศ์, สุวกิจ ศรีปัดถา, ชนะพล ศรีฤาชา, วิลาวัณย์ ชมนิรัตน์ และชวลิต หงส์ยนต์. (2567). ภาวะผู้นำจากยุควูก้าเวิลด์สู่ยุค BANI World. The 14th National and the 10th International PIM Conference 2024, 305-319.
เจริญ ภูวิจิตร์. (2565). ภาวะผู้นำทางการศึกษาโลกยุคผันผวน. สืบค้นเมื่อ 29 กันยายน 2567, จาก http://www.nidtep.go.th/2017/publish/doc/20220906-1.pdf.
ฉวีวรรณ ฉัตรวีไล. (2560). สมรรถนะผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการดำเนินการตามมาตรฐานเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารเพื่อการศึกษาในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6 จังหวัดฉะเชิงเทรา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฎราชนครินทร์.
ชูขวัญ รัตนพิทักษ์ธาดา. (2566). สมรรถนะของผู้นำทางการศึกษาเพื่อการอยู่รอดและเติบโตในยุค BANI World. วารสารวิชาการสถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค, 9(1), 16-28.
ญาณิศา นวลแก้ว. (2567). ภาวะผู้นำการศึกษาคาทอลิกในยุค BANI WORLD. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย (สพบท.), 6(2), 435-450.
ฐิติยา จันทา. (2567). บทบาทของผู้บริหารสถานศึกษายุค BANI WORLD. วารสารปรัชญาดุษฎีบัณฑิตทางสังคมศาสตร์, 3(2), 18-30.
ณัฐพล แสงงาม. (2564). สภาพปัญหาและประสิทธิผลการบริหารกิจการนักเรียนในโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสกลนคร เขต 1. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
ไทยโพสต์. (2567). ปลัด ศธ.ชี้โลกเข้าสู่ยุคBANI World รวมความปั่นป่วนไว้ทั้งหมด กระทบการศึกษาโดยตรง มอบนโยบายรับมือ อุดเรียนรู้ถดถอย. สืบค้นเมื่อ 25 สิงหาคม 2567, จาก https://www.thaipost.net/education-news/255668/.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปกรณรัตน์ สุวรรณนภาศรี. (2566). รูปแบบสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในการจัดการการเรียนรู้แนวใหม่ของครู โรงเรียนเอกชนในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยนอร์ท กรุงเทพ.
ปิยวรรณ วิเศษสุวรรณภูมิ และพิทชยา ตั้งพรไพบูลย์. (2566). กรอบความคิดแบบเติบโต: ทักษะที่จำเป็นแห่งโลกยุคพลิกผัน. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 51(1), 1-12.
ผดุงศักดิ์ ระภานุสิทธิ์. (2566). แนวทางการบริหารกิจการนักเรียนในสถานศึกษา สังกัดสำนักเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาปทุมธานี. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น, 5(4), 39-56.
วริยา สายสว่าง. (2566). การพัฒนาแนวทางการบริหารกิจการนักเรียนตามวงจรคุณภาพ เดมมิ่ง (PDCA) สู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากาฬสินธุ์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารและพัฒนาการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
วิริยะ กินขุนทด. (2564). แนวทางการพัฒนาการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดนครราชสีมา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
วาโร เพ็งสวัสดิ์. (2565). วิธีวิทยาการวิจัย. สำนักพิมพ์ชมรมเด็ก.
ศิริลักษณ์ นิสสัยพันธุ์. (2565). การบริหารงานกิจการนักเรียนตามหลักพรหมวิหาร 4 ของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (พุทธบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สถาบันส่งเสริมการสอนวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี. (2567). เตรียมรับมืออย่างไร...ในการจัดการศึกษายุค BANI World. นิตยสาร สสวท., 52(248), 28-34.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). เครื่องมือส่งเสริมการขับเคลื่อนประสิทธิภาพการจัดการเรียนรู้ของสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน (สำหรับผู้บริหารสถานศึกษา). กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิก.
สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2566). การวิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรคในการบริหารงานกิจการนักเรียน (เอกสารเผยแพร่). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
สุธิศา สมหวังได้. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.
เสาวลักษณ์ พิมพ์ภูลาด. (2564). การวิเคราะห์องค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษายุคดิจิทัล สังกัดสำนักงานส่งเสริมการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี.
อัญชลี ไหมทอง. (2565). การวิเคราะห์สมรรถนะผู้บริหารการศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธมศึกษาในยุคพลิกผัน. ปริญญานิพนธ์มหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
EAE Business School. (2022). The Most In-Demand Soft Skills in 2022: Skills for an Uncertain World. สืบค้นเมื่อ 8 สิงหาคม 2567, จาก https://www.eae.es/en/news/eae-news/most-demand-soft-skills 2022- skills-uncertain-world.
Ibrahim Bafadal. (2019). Standards of competency of Head of School Beginners as Leaders in Learning Innovation. Advances in Social Science, Education and Humanities Research, 382, 13.
Sergey Bushuyev, Natalia Bushuyeva & Maira Khusainova. (2023). Innovative Development of Educational Systems in the BANI Environment. Scientific Journal of Astana IT University, 14, 104-115.
Sydanmaanlakka, P. (2002). An Intelligent Organization. Oxford: Capstone, International.
