การสอนทักษะปฏิบัติโหวดดนตรีพื้นบ้านอีสานตามแนวคิดของทรงศักดิ์ ประทุมสินธุ์ ครูภูมิปัญญาไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อการสอนทักษะปฏิบัติโหวดดนตรีพื้นบ้านอีสานตามแนวคิดของทรงศักดิ์ ประทุมสินธุ์ ครูภูมิปัญญาไทย ซึ่งพบว่า การที่จะพัฒนาการสอนทักษะปฏิบัติโหวดดนตรีพื้นบ้านอีสานตามแนวคิดของทรงศักดิ์ ประทุมสินธุ์ ครูภูมิปัญญาไทย จะมุ่งเน้นไปในเรื่องทฤษฎีพื้นฐานและด้านปฏิบัติทักษะให้มีความสอดคล้องกันในแต่ละเนื้อหาไปตามลำดับขั้นตอน เพื่อเป็นพื้นฐานในการเรียนที่เหมาะสมกับผู้เรียน เพื่อให้ผู้เรียนมีความรู้และทักษะในการปฏิบัติเครื่องดนตรีโหวด เป็นพื้นฐานในการบรรเลงเครื่องดนตรีอื่น ๆ ที่อยู่ในวงดนตรีพื้นเมือง และเป็นการสืบทอดและอนุรักษ์วัฒนธรรมทางด้านดนตรีพื้นบ้านอีสานให้เจริญงอกงาม โดยจะใช้โหวดเป็นเครื่องดนตรีพื้นบ้านอีสานที่เป็นสัญลักษณ์ของจังหวัดร้อยเอ็ด จัดอยู่ในประเภทเครื่องเป่าที่ไม่มีลิ้น ลักษณะเป็นกระบอกไม้ไผ่นำมามัดเรียงกันเป็นแพเดียวกัน รอบแกนเป็นวงกลมเสียงมีความแตกต่างกันตามความสั้นยาวของกระบอกไม้เพื่อเป็นการศึกษาต่อไป
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ทรงศักดิ์ ประทุมสินธุ์ (2567, 5 กุมภาพันธ์). ศิลปินแห่งชาติ. สัมภาษณ์.
ทิศนา แขมมณี. (2555). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดการกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุลากร สมใสย. (2557). เทคนิคการบรรเลงเดี่ยวโหวดและถ่ายทอด. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปกรรมศาสตรบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ไพศาล หวังพานิช. (2526). การวัดผลการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช. สืบค้นเมื่อ 22 มกกราคม 2567 จาก https://th.wikipedia.org/wiki/ทรงศักดิ์_ประทุมสินธุ์.
วิทยา เอื้อการ. (2562). การพัฒนาทักษะปฏิบัติเครื่องดนตรีโหวดตามแนวคิดของครูภูมิปัญญาไทย ประกอบชุดฝึก. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการเรียนการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
วิมลศรี อุปรมัย. (2525). ดนตรีในระบบการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: รวมใจสหกิจ.
ส.วาสนา ประวาลพฤกษ์. (2527). การสอบภาคปฏิบัติ. วารสารการวัดผลการศึกษา. 6(1), 1-12.
อภิชาต อนุกูลเวช. (2551). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนฝึกปฏิบัติทางเทคนิคบนเครือข่ายอินเตอร์เน็ต สำหรับนักเรียนอาชีวศึกษา. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Gagne’, Robert M. & Briggs, Leslie J. (1979). Principles of instructional design. 2nd ed. U.S.A. New York : Holt Rinehart and Winston.
Simson E.J.. (1972). The Classification of Educational Objectives in the Psychomotor Domain Washington. DC : Gryphon House.
Thorndike, Robert L. and Elizabeth Hagen. (1966). Measurement and Evaluation in Psychology and Education. 3d ed. New York : john Willey and Sons.
