การปฏิบัติงานตามหลักฆราวาสธรรมของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด

Main Article Content

ราเชนทร์ ชมศรีวรรณ

บทคัดย่อ

         บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการปฏิบัติงานของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด 2) เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับการปฏิบัติงานตามสายงานของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด 3) เพื่อศึกษาการพัฒนาการปฏิบัติงานตามหลักฆราวาสธรรมของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด โดยดำเนินการวิจัยแบบผสานวิธี โดยการวิจัยเชิงปริมาณ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามกับกลุ่มตัวอย่าง จำนวน 44 คน โดยใช้วิธีการเลือกแบบเจาะจง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยสัมภาษณ์เชิงลึกผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10 รูป/คน วิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างฆราวาสธรรมกับการปฏิบัติงานตามสายงานของข้าราชการตำรวจภูธรเมยวดี ด้วยการหาค่าความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปร โดยใช้วิธีการหาค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน


         ผลการวิจัยพบว่า: 1) ระดับการปฏิบัติงานตามหลักฆราวาสธรรมของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด โดยภาพรวม อยู่ในระดับมาก ( = 4.48, S.D.= 0.87) 2) ความสัมพันธ์ระหว่างหลักฆราวาสธรรมกับการปฏิบัติงานตามสายงานของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด พบว่ามีความสัมพันธ์เชิงบวกในระดับสูง (R=.824**)  อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 3) การพัฒนาการปฏิบัติงานของตำรวจในมุมมองของตำรวจผู้ปฏิบัติงาน ควรครอบคลุมหลายด้านและเน้นการสร้างความโปร่งใส เป็นต้น แนวทางการพัฒนาการปฏิบัติงานของตำรวจ เน้นที่การนำหลักธรรมและจริยธรรมมาใช้ในการปฏิบัติงานของตำรวจเพื่อสร้างสังคมที่มีความยุติธรรม ความเมตตา และความสงบสุข

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชมศรีวรรณ ร. (2024). การปฏิบัติงานตามหลักฆราวาสธรรมของข้าราชการตำรวจ สถานีตำรวจภูธรเมยวดี จังหวัดร้อยเอ็ด. เสฏฐวิทย์ปริทัศน์, 4(3), 542–554. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/stw/article/view/1525
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ณัฐศักดิ์ แสนสุข. (2553). การปฏิบัติงานของข้าราชการตำรวจตามหลักฆราวาสธรรม 4: กรณีศึกษากองบัญชาการตำรวจสันติบาล สำนักงานตำรวจแห่งชาติ. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารจัดการคณะสงฆ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ดิลก บุญอิ่ม. (2561). ฆราวาสธรรม 4: สูตรการพัฒนาคุณภาพชีวิตตามวิถีพุทธ. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง. 7(2), 338 - 352.

บุญชม ศรีสะอาด. (2555). การวิจัยเบื้องต้น พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพมหานคร: สุริยสาสน์.

บุญชิรา ภู่ชนะจิต. (2555). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของการบูรณาการหลักพุทธธรรมเพื่อการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ของตำรวจภูธรจังหวัดชลบุรี. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ประกอบ กรรณสูตร. (2542). สถิติเพื่อการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์ พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพมหานคร: ด่านสุทธาการพิมพ์.

พงศพัศ พงษ์เจริญ.พล.ต.ท. (2548). ตำรวจยุคใหม่ หัวใจคือประชาชน. กรุงเทพมหานคร: มติชน.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ภูษิต วิเศษคามินทร์. (2563). ประสิทธิผลการนำนโยบายการแก้ปัญหาจราจรไปปฏิบัติของกองบังคับการตำรวจจราจร. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณวิทยาลัย.

เรด้า จันทร์เหลือง. (2562). การปฏิบัติงานตามหลักฆราวาสธรรม 4 ของตำรวจจราจร สถานีตำรวจภูธรเมืองขอนแก่น. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สุทธิพันธ์ อรัญญวาส. (2552). ความพึงพอใจของผู้ใช้รถใช้ถนนในเขตเทศบาลเมืองร้อยเอ็ดต่องานจราจร สถานีตำรวจภูธรเมืองร้อยเอ็ด. การศึกษาค้นคว้าอิสระ รัฐศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.