การประเมินโครงการเด็กรุ่นใหม่ ใส่ใจคุณธรรม โรงเรียนวัดแจ้ง สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฏร์ธานี เขต 1
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) ประเมินปฏิกิริยา 2) ประเมินการเรียนรู้ 3) ประเมินพฤติกรรม และ 4) เพื่อประเมินผลลัพธ์ ของผู้เข้าร่วมโครงการเด็กรุ่นใหม่ ใส่ใจคุณธรรม โรงเรียนวัดแจ้งสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฏร์ธานี เขต 1 เป็นการวิจัยเชิงประเมิน กลุ่มเป้าหมาย จำนวน 84 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วยแบบสอบถาม แบบทดสอบ แบบสังเกต และแบบสัมภาษณ์ เชิงปริมาณวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติค่าเฉลี่ย ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน และข้อมูลเชิงคุณภาพวิเคราะห์โดยการสรุปเนื้อหา ผลการศึกษา พบว่า โครงการนี้มีประโยชน์ สามารถพัฒนาคุณธรรม จริยธรรม คุณลักษณะที่พึงประสงค์นักเรียนได้โดยตรง ช่วยให้นักเรียนมีความมั่นใจในการปฏิบัติตนตามกรอบระเบียบที่ดี สามารถนำความรู้ที่ได้รับมาปรับใช้เป็นแนวทางช่วยในการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น และส่งผลดีต่อการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ของนักเรียนอีกด้วย ซึ่งผลการประเมินประกอบไปด้วย 4 ด้าน ดังนี้ (1) ด้านการประเมินปฏิกิริยา พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.53) ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาเป็นรายประเด็น พบว่า ประเด็นวิทยากรมีเทคนิค วิธีการในการถ่ายทอดความรู้ให้เข้าใจเนื้อหาได้อย่างง่ายมีค่าเฉลี่ยสูงสุด ( = 4.92) (2) ด้านการประเมินการเรียนรู้ พบว่า คะแนนทดสอบหลังอบรม คิดเป็นร้อยละ 83.50 ซึ่งสูงกว่าคะแนนทดสอบก่อนอบรม ที่มีค่าคะแนนคิดเป็นร้อยละ 34.00 ซึ่งผ่านเกณฑ์ร้อยละ 70 ขึ้นไปตามที่กำหนดไว้ (3) ด้านการประเมินพฤติกรรม พบว่า ในภาพรวม พบว่า มีค่าเฉลี่ยอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.60) เมื่อพิจารณาแยกเป็นประเด็นย่อย พบว่า ประเด็นนักเรียนทำความสะอาดห้องเรียน และรู้จักรักษาภาพแวดล้อมภายในโรงเรียน ( =4.87) มีค่าเฉลี่ยผลการประเมินสูงสุด (4) ด้านการประเมินผลลัพธ์ ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( = 4.51) เมื่อพิจารณาแยกเป็นประเด็นย่อย พบว่า กิจกรรมอบรมสามารถกระตุ้นให้นักเรียนมีการพัฒนาตนเองด้านการมีคุณธรรม จริยธรรมของตนเองได้ ( = 4.79) มีค่าเฉลี่ยผลการประเมินสูงสุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
จิรันธนิน ทองธิราช. (2566). การประเมินโครงการส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมของคณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี โดยรูปแบบการประเมินชิป (CIPP Model). วารสารคุรุศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎอุดรธานี. 5(1), 31-50.
ฝ่ายบริหารงานวิชาการ โรงเรียนวัดแจ้ง. (2566). รายงานการประเมินตนเอง โรงเรียนวัดแจ้ง ประจำปีการศึกษา 2566. สุราษฏร์ธานี. โรงเรียนวัดแจ้ง.
ยุพิน รอดประพันธ์. (2561). การประเมินโครงการโรงเรียนคุณธรรมโดยประยุกต์ใช้รูปแบบการประเมินซิปป์ (CIPP Model) โรงเรียนวัดห้วยธารทหาร สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครสวรรค์ เขต 3. นครสวรรค์: โรงเรียนวัดห้วยธารทหาร.
วรัญรัฏฌา รัตโน. (2562). การส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม และค่านิยมที่พึงประสงค์ของนักเรียนโรงเรียนบ้านตูม (นพค.15 กรป.กลางอุปถัมภ์). วารสารงานวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ. 6(1), 58 -75.
วิไลพร จันทร์โพยม. (2558). การประเมินโครงการอบรม และพัฒนาครูเพื่อเสริมสร้างทักษะการจัดการเรียนรู้เพื่อให้นักเรียนรู้เท่าทันสื่อ และเทคโนโลยีสารสนเทศ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุโขทัย เขต 2. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเอง การศึกษามหาบัณฑิต. คณะศึกษาศาสตร์: มหาวิทยาลัยนเรศวร.
สุดา เอ่งฉ้วน. (2564). การประเมินโครงการพัฒนาคุณธรรม จริยธรรม ด้านวินัยและความซื่อสัตย์ของนักเรียน โรงเรียนบ้านตาขุนวิทยา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 11. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร มหาบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฎสุราษฎร์ธานี.
Donald L. Kirkpatrick. (1975). Evaluating Training Program. Wiscounsin: Amarican Society for Training and Development, Inc.
Krejcie & Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurementม 30(3), 607–610.
