ปัจจัยที่มีอิทธิพลของระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิต ของประชาชนยุครัฐธรรมนูญ 2560 ในจังหวัดอุดรธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาอิทธิพลของระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิตของประชาชนยุครัฐธรรมนูญ 2560 2) เพื่อศึกษาปัจจัยที่มีอิทธิพลของระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิตของประชาชนยุครัฐธรรมนูญ 2560 และ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิตของประชาชนยุครัฐธรรมนูญ 2560 ในจังหวัดอุดรธานี รูปแบบการวิจัยเชิงผสมผสานโดยใช้วิจัยเชิงปริมาณ ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงสำรวจและวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ประชาชนในเขตพื้นที่จังหวัดอุดรธานี จำนวน 400 คน โดยการคำนวณหาจำนวนตัวอย่างตามสูตรทาโร ยามาเน่ และกลุ่มผู้ให้ข้อมูลการสัมภาษณ์ จำนวน 10 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์พหุถดถอย และการพรรณนาวิเคราะห์ข้อมูล
ผลการวิจัยพบว่า 1) อิทธิพลของระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิตของประชาชนยุครัฐธรรมนูญ 2560 โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยเรียงลำดับด้านมากไปหาน้อยได้ดังนี้ ด้านจริยธรรมทางการเมือง ด้านการบริหาร ด้านสังคม และด้านการเมือง ตามลำดับ 2) ปัจจัยที่มีอิทธิพลของระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิตของประชาชนยุครัฐธรรมนูญ 2560 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ได้แก่ ด้านงบประมาณ และด้านระบบประชานิยม ด้านการแทรกแซงอํานาจ ด้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง และด้านการออกกฎหมาย มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .730 .621 .348 .236 และ .174 ตามลำดับ และ 3) แนวทางการพัฒนาอิทธิพลระบอบการเมืองการปกครองที่มีผลต่อการดําเนินชีวิตของประชาชน ควรต้องให้แต่ละหน่วยงานเข้ามามีส่วนร่วมในการแก้ไขและพัฒนาบทบาทของการพัฒนาไปพร้อมๆ กันอย่างมีระบบ ระเบียบ เป็นต้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
เอกสารอ้างอิง
กัลยา วานิชย์บัญชา.(2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window(พิมพ์ครั้งที่ 12).
กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.
ไกรสร เดชสิมมา, และบุญเพ็ง สิทธิวงษา. (2566). กฎหมายกับความคิดที่แตกต่างของประชาชน.
วารสารพุทธปรัชญาวิวัฒน์, 7(2), 773-778.
ทินพันธุ์ นาคะตะ. (2564). รัฐศาสตร์ ทฤษฎี แนวคิด ปัญหาสำคัญ และแนวทางวิเคราะห์การเมือง.
กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
ธีรภัทร์ เสรีรังสรรค์. (2556). รวมบทความวิชาการรัฐศาสตร์ ครบรอบ 31 ปี สาขาวิชารัฐศาสตร์
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมราช. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ. (2563). การเมืองไทยร่วมสมัย. กรุงเทพมหานคร: บริษัท ศูนย์การพิมพ์แก่น
จันทร์ จำกัด.
พระมหาณัฏฐพจน์ขนฺติธโร (ร่องน้อย). (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อการตื่นตัวทางการเมืองของประชาชน
ในอำเภอละแม จังหวัดชุมพร. วิทยานิพนธ์ หลักสูตรปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต
บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วุฒิชัย ตาลเพชร. (2565). รูปแบบการสื่อสารทางการเมืองของกลุ่มเยาวชนคนรุ่นใหม่หลัง
รัฐธรรมนูญปี 2560 ในจังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารการบริหารนิติบุคคลและนวัตกรรมท้องถิ่น,
(2), 83-103.
ศรีศักร วัลลิโภดม และคณะ. (2559). ภูมิวัฒนธรรม ภาคกลาง ภาคเหนือและภาคตะวันออก.
สํานักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
ศิริสุดา แสงทอง. (2564). ความตื่นตัวทางการเมืองของคนรุ่นใหม่: จุดยืนประชาธิปไตยใหม่แห่ง
อนาคต. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(2), 287-297.
สมภพ ระงับทุกข์. (2564). การปกครองระบอบประชาธิปไตยกับสถาบันทางการเมืองไทยในยุค
รัฐธรรมนูญ 2560 วารสารปรัชญาปริทรรศน์, 26(2), 205-215.
สุธี โกสิทธิ์ และ ตราดุลย์ นรนิติผดุงการ. (2566). การเปลี่ยนผ่านทางการเมืองสู่ความเข้มเข็ง
ประชาธิปไตยของไทย. วารสารปัญญา, 30(3), 145-157.