แนวทางการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา วัดเมืองยะลา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนของโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา วัดเมืองยะลา 2) ศึกษาแนวทางการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชน ตามหลักสังคหวัตถุ 4 และ 3) นำเสนอแนวทางการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนตามหลักสังคหวัตถุ 4 โดยเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก จากผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง จำนวน 15 รูป/คน การศึกษาแนวทาง โดยการสัมภาษณ์เชิงลึกจากผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 5 รูป/คน และเสนอแนวทาง โดยการสนทนากลุ่ม (Focus Group) จำนวน 7 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีอุปไนย
ผลการวิจัยพบว่า:
1) สภาพความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชน ได้แก่ (1) งานให้บริการชุมชน (2) งานรับความช่วยเหลือสนับสนุนจากชุมชน (3) งานเสริมสร้างความสัมพันธ์กับชุมชนและหน่วยงานอื่น ๆ (4) งานเกี่ยวกับคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน (5) งานจัดตั้งกลุ่ม ชมรม สมาคมหรือมูลนิธิ และ (6) งานประชาสัมพันธ์ 2) แนวทางการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนตามหลักสังคหวัตถุ 4 ประกอบด้วย (1) การกำหนดประเด็นในการดำเนินงาน (2) กำหนดแผนงานกิจกรรม (3) กำหนดระยะเวลา (4) กำหนดกรอบการให้บริการ (5) ประชาสัมพันธ์ (6) การติดตามและประเมินผล บูรณาการด้วยสังคหวัตถุ 4 ประกอบด้วย (1) ทาน คือการให้ การสงเคราะห์สิ่งของ แบ่งปันให้ความรู้ (2) ปิยวาจา การใช้วาจาที่ไพเราะสุภาพ ไม่พูดส่อเสียด (3) อัตถจริยา เป็นผู้กระทำประโยชน์ให้ผู้อื่น ช่วยเหลือผู้อื่นด้วยความเต็มใจ เกิดประโยชน์ต่อส่วนรวม และ (4) สมานัตตตา เป็นผู้ที่ช่วยเหลืออย่างต่อเนื่อง เป็นผู้เสมอต้นเสมอปลาย ไม่อคติ ไม่ลำเอียง ไม่เอารัดเอาเปรียบ
3) ผู้ทรงคุณวุฒิได้ตรวจสอบแนวทางการส่งเสริมความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนตามหลักสังคหวัตถุ 4 พบว่า มีความเป็นไปได้ มีความเหมาะสม และความเป็นประโยชน์
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จริยพร แตงขุด. (2564). แนวทางการบริหารความสัมพันธ์ระหว่างโรงเรียนกับชุมชนตามหลักสังคหวัตถุ 4 ของศูนย์การศึกษาพิเศษ เครือข่าย 7. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
ตรัยณภรัท เสาวรา. (2566). ความสัมพันธ์ระหว่างหลักสังคหวัตถุ 4 กับประสิทธิภาพการบริหารงานบุคคลขององค์การบริหารส่วนจังหวัดขอนแก่น. วารสารส่งเสริมและพัฒนาวิชาการสมัยใหม่. 1(3), 1-12.
พระธนภัทร์ วิโรทุศ. (2562). การศึกษาสภาพการบริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา โรงเรียนต้นแบบในโครงการตามพระราชดำริสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯสยามบรมราชกุมารี กลุ่มที่ 6. การศึกษาค้นคว้าด้วยตนเองปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยพะเยา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2550). ธรรมนูญชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ สำนักพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
พระสิริปัญญาคุณ. (2563). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา (SAR) ปีการศึกษา 2563. ยะลา: โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา วัดเมืองยะลา.
สำนักเลขาธิการคณะรัฐมนตรี. (2560). ยุทธศาสตร์ชาติ (พ.ศ. 2561-2580). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุรธวัช ศรีธวัช. (2532). เทคนิคการบริหารโรงเรียนประถมศึกษาที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: อมรินทร์ปริ้นติ้งกรุ๊ป.
Cropley, A. J., and Dave, R. H. (1978). Lifelong Education and the Training of Teachers: Developing a Curriculum for Teacher Education on the Basis of the Principles of Lifelong Education. Hamburg: UNESCO Institute for Education.
Owan, Valentine J. (2019). school-community relationship and school system effectiveness in secondary schools in cross river state. World Journal of Vocational Education and Training. 1(1), 11.
