แนวทางการสอนตามหลักปัญญา 3

Main Article Content

พระยูง ชยานนฺโท (ชวน)

บทคัดย่อ

มนุษย์ต้องอาศัยปัญญาเป็นเครื่องมือในการดำเนินชีวิต ให้ปราศจากความทุกข์มากที่สุดให้สามารถอยู่รอดอย่างสง่างาม มีความสุข มีความเข้าใจในเหตุผล รู้ดีชั่ว รู้คิด รู้วินิจฉัย และรู้ที่จะจัดการ สิ่งใดเป็นประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ การเรียนรู้เป็นความหมายอย่างหนึ่งของการศึกษาที่จะฝึกตัวเองพัฒนาชีวิตตนเอง ให้มีความสามารถในการดำรงอยู่ได้อย่างดีในสังคม ซึ่งชีวิตของมนุษย์นั้นโดยปกติ จะสัมพันธ์กับโลกใน 3 ด้าน คือ (1) ด้านพฤติกรรม ได้แก่ การมีปฏิสัมพันธ์ที่ดีต่อผู้อื่น (2) ด้านจิตใจ ได้แก่ ความสัมพันธ์ที่แสดงถึงความเห็นอกเห็นใจต่อผู้อื่น และ (3) ด้านปัญญา ได้แก่ การพิจารณาเรื่องราวต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต เพื่อให้สามารถแยกแยะระหว่างเรื่องดีและไม่ดี

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชยานนฺโท (ชวน) พ. . (2023). แนวทางการสอนตามหลักปัญญา 3. วารสารสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม, 4(1), 104–115. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/src/article/view/253
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

จักรแก้ว นามเมือง. (2549). พระพุทธศาสนาที่เน้นการพัฒนาศรัทธาและปัญญาที่ถูกต้อง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นโปเลียน ฮิลล์. (2541). ปรัชญาชีวิต: ศาสตร์แห่งความสำเร็จ เล่ม 1. ประสงค์ อาสา (แปล). พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: สายส่งศึกศิต.

ปสุตา แฝงสาเคน. (2564). Active Learning การเรียนรู้แบบลงมือทำ. มหาสารคาม: โรงเรียนเทศบาลสามัคคีวิทยา สังกัดกองการศึกษาเทศบาลเมืองมหาสารคาม.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2549). พุทธธรรมฉบับปรับขยาย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2554). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 16. กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2549). พัฒนาตน. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2547). การศึกษาเริ่มต้นเมื่อคนกินอยู่เป็น. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2549). ชีวิตที่สมบูรณ์. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.

ศศิมา สุขสว่าง. (2564). ทักษะการคิด (Thinking Skill). กรุงเทพฯ: พิมพ์ที่ บริษัท HCD Innovation CO., Ltd. Human Creativity Development (HCD) Innovation.

สุรพล ไกรสราวุฒิ. (2552). คู่มือปัญญาในพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: ธรรมสถานจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

เสฐียรพงษ์ วรรณปก. (2561). วิธีพัฒนาปัญญาในทางพุทธ. มติชนสุดสัปดาห์. ฉบับวันที่ 26 ตุลาคม 2561.

สมบัติ นพรัก. (2564). การสร้างปัญญาจากจิตสู่การสอน. พิษณุโลก: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.

Massupha Mayord. (2012). Teaching and learning. Mahasarakham: Faculty of Education, Mahasarakham University.