Examine witnesses of Huai Sai Subdistrict Administrative Committee Mueang District, Prachuap Khiri Khan Province

Main Article Content

กนกพร ทิพย์พิมล

Abstract

This research aimed to (1) explore effectiveness public administration North Huaisai Subdistrict Administration Organization Muang District Prachuabkirikhan Province (2) compare effectiveness public administration according to of Good Governance doctrine Subdistrict Administration Organization Muang District via respondents ’demographic factors. (3) explaincorrelation between effectiveness public administration according to of Good Governance doctrine Subdistrict Administration Organization Muang District with affecting factors. This was quantitative research; sample were 300 residents of Huasai Subdistrict Administration Organization council. Questionnaires were data gathering tools. Analytical statistics were mean percentages standard deviation t test ANOVA F and Pearson correlation. Findings were as follows;


(1) effectiveness public administration North Huasai Subdistrict Administration Organization Muang District was high level. (2) there was statistically significant difference among respondent’ attitude toward effectiveness public administration according to of Good Governance doctrine Subdistrict Administration Organization Muang District via demographic factors at .05 level. (3) there were moderate high level positive significant correlation between affecting factors with effectiveness public administration according to of Good Governance doctrine Subdistrict Administration Organization Muang District

Article Details

How to Cite
ทิพย์พิมล ก. . (2024). Examine witnesses of Huai Sai Subdistrict Administrative Committee Mueang District, Prachuap Khiri Khan Province. Journal Management Science of Public and Private Administration, 2(1), 53–65. retrieved from https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JPPMS/article/view/1106
Section
Research Article

References

จุมพล หนิมพานิช. (2550). การบริหารจัดการภาครัฐใหม่ : หลักการ แนวคิด และกรณีตัวอย่างของไทย (ครั้งที่ 2). นนทบุรี : ฝ่ายตำราสำนักวิชาการ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

ชุลีพร โพธิ์เหลือง. (2557). ผลสัมฤทธิ์การบริหารราชการด้วยธรรมาภิบาล ตามภารกิจหลักขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดภาคกลาง. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยปทุมธานี, 6(2), 32-44.

ธนพงษ์ คงศิลป์ทรัพย์ ราเชนทร์ นพณัฐวงศกร และวิเชียร วิทยอุดม. (2561). การบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลดงเดือย อำเภอกงไกรลาศ จังหวัดสุโขทัย . ปริญญารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย, มหาวิทยาลัยเอเชียอาคเนย์, กรุงเทพฯ.

นิสา ใจภักดี ไพศาล สรรสรวิสุทธิ์ และพิสิษฐ์ จอมบุญเรือง. (2559). การบริหารงานโดยยึดหลักธรรมาภิบาลของเทศบาลตำบลตลุกดู่ อำเภอทัพทัน จังหวัดอุทัยธานี ตามการรับรู้ของประชาชน. รายงานสืบเนื่องการประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ ครั้งที่ 41 และนานาชาติ ครั้งที่ 5 มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, พระนครศรีอยุธยา. 290-298.

พิทยา บวรวัฒนา. (2533). ประสิทธิผลของหน่วยงาน ทฤษฎีขององค์การสำหรับรัฐประศาสนศาสตร์. เอกสารประกอบคำบรรยายวิชาทฤษฎีองค์การ. ภาควิชารัฐประศาสนศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: เธิร์ดเวฟ คอมมิวนิเคชัน.

เรณู หมื่นห่อ. (2554). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ในการนำหลักธรรมาภิบาลไปปฏิบัติในองค์การบริหารส่วนจังหวัดภูเก็ต. วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาโท. สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช, นนทบุรี.

วรลักษณ์ วรรณกูล. (2559). การบริหารจัดการตามหลักธรรมาภิบาลขององค์การบริหารส่วนตำบลในอำเภอบางปะหัน จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. ปริญญารัฐประศาสนศาสตร์มหาบัณฑิต. สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา, พระนครศรีอยุธยา.

สมยศ นาวีการ. (2544). การบริหารเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ : สำนักงานพิมพ์บรรณกิจ.

สมพงศ์ เกษมสิน. (2546).การบริหาร.กรุงเทพฯ :ไทยวัฒนาพานิช.

Max, Weber. (1947). The Theory of Social and Economic Organization. New York : Free Press.