แนวทางการพัฒนาการดำเนินการประกันคุณภาพภายในโดยใช้ชุมชนเป็นฐาน : กรณีศึกษาโรงเรียนบ้านหนองเชียงทูน

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพและปัญหาการดำเนินการประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนบ้านหนองเชียงทูน โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน และศึกษาแนวทางการพัฒนาการดำเนินการประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนบ้านหนองเชียงทูน โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน ผู้ให้ข้อมูลหลักในการศึกษาโดยการสัมภาษณ์ คือ คณะกรรมการสถานศึกษา ตัวแทนผู้ปกครองช่วงชั้นที่ 1 ตัวแทนชุมชน (ผู้ใหญ่บ้าน) หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ 8 กลุ่มสาระ และตัวแทนนักเรียนช่วงชั้นที่ 1และการศึกษาโดยการสนทนากลุ่ม (Focus Group) คือ ประธานคณะกรรมการสถานศึกษา ผู้อำนวยการโรงเรียน หัวหน้างานประกันคุณภาพสถานศึกษา ตัวแทนชุมชน (สมาชิกองค์การบริหารส่วนตำบล) ตัวแทนผู้ปกครองช่วงชั้นที่ 2 และตัวแทนนักเรียนช่วงชั้นที่ 2 เก็บข้อมูลโดยการวิเคราะห์เอกสาร แบบสังเกตบริบท แบบสัมภาษณ์ และแบบสนทนากลุ่ม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการจำแนกและจัดระบบข้อมูลเพื่อให้เข้าใจถึงความหมายและความสำคัญของปรากฏการณ์จากทัศนะของผู้ถูกวิจัย  (A Native Category Approach) พบว่า1) สภาพและปัญหาการดำเนินการประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนบ้านหนองเชียงทูน โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน วิเคราะห์ข้อมูลโดยการวิเคราะห์เอกสารเพื่อศึกษาสภาพและปัญหาที่ส่งเสริมระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา การสังเกตบริบทเพื่อหาบริบททั่วไปของโรงเรียน จากนั้นนำประเด็นจากการวิเคราะห์เอกสารและการสังเกตบริบทมาสัมภาษณ์ เพื่อหาประเด็นที่นำมาใช้ในการสนทนากลุ่ม เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงลึกจนได้ข้อสรุปข้อมูลที่เป็นแนวทางในการพัฒนาระบบประกันคุณภาพภายในสถานศึกษา 2) แนวทางการพัฒนาการดำเนินการประกันคุณภาพภายในของโรงเรียนบ้านหนองเชียงทูน โดยใช้ชุมชนเป็นฐาน วิเคราะห์ข้อมูลตามมาตรฐานการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการประกันคุณภาพภายในของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ ซึ่งประกอบด้วย 4 ด้าน ได้แก่ ด้านบริหารและการจัดการศึกษา ด้านการเรียนการสอน ด้านคุณภาพผู้เรียน และด้านการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้