การใช้หลักธรรมคุ้มครองโลกในการดำเนินชีวิตของวัยรุ่นไทยในยุคดิจิทัล

Main Article Content

วิชิต นาชัยสินธุ์
พระครูสุนทรวินัยรส
พระครูวรจิตตานุรักษ์

บทคัดย่อ

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา การใช้หลักธรรมคุ้มครองโลกในการดำเนินชีวิตของวัยรุ่นไทยในยุคดิจิทัล ชีวิตของวัยรุ่นไทยในยุคดิจิทัลมีลักษณะของการใช้เทคโนโลยีอย่างกว้างขวาง ตั้งแต่การสื่อสาร การศึกษา ไปจนถึงความบันเทิงและการแสดงออกต่าง ๆ แม้ว่าเทคโนโลยีจะมอบโอกาสมากมาย แต่จำเป็นอย่างยิ่งที่วัยรุ่นจะต้องสร้างสมดุลระหว่างชีวิตออนไลน์และออฟไลน์ และพัฒนาทักษะที่จำเป็นเพื่อดำเนินชีวิตในโลกดิจิทัลอย่างมีความรับผิดชอบ ปัจจุบันชีวิตวัยรุ่นไทยในโลกยุคดิจิทัลได้นำเอาการพัฒนาหลักธรรมคำสอนแนวพุทธมาใช้ในสังคมไทยโดยการส่งเสริมคุณลักษณะที่พึงประสงค์ เช่น การพัฒนาวินัยในตนเอง การพัฒนาลักษณะการเป็นกัลยาณมิตร เพื่อให้วัยรุ่นเกิดพฤติกรรมที่พึงประสงค์ รู้เท่าทันสื่อและสามารถอยู่ในสังคมที่เต็มไปด้วยเทคโนโลยีและสื่อมากมายที่พร้อมจะดึงเขาไปทางที่ไม่ถูกต้องดีงาม ควรประกอบไปด้วยการทำงานร่วมกันโดยสถาบันทางสังคมต่าง ๆ เช่น สถาบันครอบครัว สถาบันการศึกษา สถาบันพุทธศาสนา ชุมชน เป็นต้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งสถาบันทางพุทธศาสนาควรนำหลักธรรมคำสอนทางพระพุทธศาสนาเป็นสิ่งที่ช่วยในการขัดเกลาอบรมสั่งสอนให้ส่งเสริมคุณลักษณะที่พึงประสงค์ เพื่อให้เกิดพฤติกรรมที่พึงประสงค์ ทำให้เด็กวัยรุ่นที่นับถือเป็นคนดีและคนเกง ช่วยเหลือตนเองและสังคมได้ ทำให้เกิดการพัฒนาที่ดีทั้งตนเองและสังคม

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นาชัยสินธุ์ ว. ., พระครูสุนทรวินัยรส, & พระครูวรจิตตานุรักษ์. (2023). การใช้หลักธรรมคุ้มครองโลกในการดำเนินชีวิตของวัยรุ่นไทยในยุคดิจิทัล. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 5(2), 667–680. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4797
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

จุฑา ภักดีกุล. (2015). เด็กยุคดิจิตอล. สารานุกรม ศึกษาศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 20 ตุลาคม 2559.http://ejournals.sw u.ac.th/ index.php/ENEDU/article/download.

ณัฐรินทร์ นิกีรติชานนท์. (2013). พระพุทธศาสนากับชีวิตวัยรุ่นไทยในโลกสมัยใหม่. JOURNAL OF NAKHONRATCHASIMA COLLECE 7(2) (July-December) : 106-113.

นิพนธ์ ชาญอัมพร และ ธาตรี ใต้ฟ้าพูล.(2558). รูปแบบการดำเนินชีวิตและความคิดเห็น ต่อรายการโทรทัศน์ของเด็กเจเนอเรชั่นแซด. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา. 8(2) July-December: 73-92.

พระเทพญาณมหามุนี (ไชยบูลย์ ธมฺมชโย). สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566. https://kalyanamitra.org/book/index_dhammabook_detail.php?id=15.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต) (2538). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ:

พระมหาศุภวัฒน์ ชุติมนฺโต (สุขดา). (2548). การศึกษาเปรียบเทียบแนวความคิดเรื่องพฤติกรรมของ มนุษย์ ในทรรศนะของพุทธปรัชญาเถรวาทกับซิกมันด์ฟรอยด์. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระชัชวาลย์ ศรีสุข. (2541). ศาสนากับการพัฒนาบุคลิกภาพ : ศึกษาเปรียบเทียบหลักคำสอนเกี่ยวกับการพัฒนาบุคลิกภาพในพุทธศาสนา และศาสนาคริสต์. มหาวิทยาลัยมหิดล.

จุฑา ภักดีกุล. (2015). เด็กยุคดิจิตอล. สารานุกรม ศึกษาศาสตร์. สืบค้นเมื่อ 20 กรกฎาคม 2566. http://ejournals.sw u.ac.th/ index.php/ENEDU/article/download.

แพง ชินพงศ์. (2559). 4 วิธีช่วยให้ลูกเลิกเสพติดแท็บเล็ต/สมาร์ทโฟน. สืบค้นเมื่อ 1 กรกฎาคม 2566. http://www.manager.co.th/QOL/View News.aspx?NewsID= 9590000044026

วิไลภรณ์ จิรวัฒนเศรษฐ์. (2552). เด็กยุคดิจิทัลภายใต้สังคมแห่งสื่อออนไลน์และการเรียนรู้. JOURNAL OF EDUCATION FUTUROLOGY, 1(1): 1-10.

Wallace, Brain. (2013). The effect of media and technology on young children in the U.S. https://www.socialmediatoday.com/content/effects-media-and-technology-young-children-us-infographic