การเสริมสร้างความสุขของผู้สูงอายุด้วยกระบวนการทางจิตวิทยาเชิงพุทธ

บทคัดย่อ

ผู้สูงอายุ หมายถึง บุคคลที่อยู่ในวัยสุดท้ายของวงจรชีวิต  มีอายุตั้งแต่ 60 ปีบริบูรณ์ขึ้นไป ซึ่งมีการเปลี่ยนแปลงทางด้านร่างกาย ด้านจิตใจ และด้านสังคม รวมถึงเป็นผู้ที่ลูกหลานและสังคมควรจะให้การยกย่องดูแลเอาใจใส่ การเสริมสร้างความสุขของผู้สูงอายุด้วยกระบวนการทางจิตวิทยาเชิงพุทธ มี 5 ขั้นตอนคือ ขั้นตอนที่ 1 ดูแลด้านร่างกาย ขั้นตอนที่ 2 การดูแลทางด้านจิตใจ ขั้นตอนที่ 3 การดูแลทางด้านสังคม เป็นการดูแลผู้สูงอายุโดยส่งเสริมให้ท่านได้มีสัมพันธภาพที่ดีกับบุคคลรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นญาติพี่น้องหรือเพื่อน การมีทัศนคติที่ดีต่อบุคคลรอบข้าง ขั้นตอนที่ 4 การดูแลทางด้านสภาพแวดล้อม เป็นการดูแลผู้สูงอายุโดยส่งเสริมให้ท่านมีการรับรู้และมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม ที่อยู่อาศัย สภาพแวดล้อมทางจิตที่เหมาะสม ขั้นตอนที่ 5  การดูแลเมื่อผู้สูงอายุมีความเครียดหรือมีปัญหา บางครั้งผู้สูงอายุมีความเครียด ผู้ดูแลต้องแก้ปัญหาดังกล่าวโดยไม่ให้กระทบกับจิตใจผู้สูงอายุ หลักพุทธธรรมสำหรับการพัฒนากายให้ผู้สูงอายุดำเนินชีวิตตามหลักกายภาวนา หลักพุทธธรรมพัฒนาจิตใจหลักพุทธธรรมที่ใช้ในการพัฒนาจิตใจของผู้สูงวัยนั้น มีการพัฒนาในเรื่องความสัมพันธ์ทางด้านกาย วาจา ประพฤติให้ตั้งอยู่ในระเบียบวินัย อยู่ร่วมกับผู้อื่นได้ด้วยดีเกื้อกูลแก่กัน การพัฒนาจิตให้เข้มแข็งมั่นคงเจริญงอกงามด้วยคุณธรรมทั้งหลาย หลักพุทธธรรมสำหรับการอยู่ในสังคมการอยู่ร่วมกันจะต้องมีความรู้ความเข้าใจสังคมในหมู่บ้านและสิ่งทั้งหลายตามเป็นจริง การเสริมสร้างความสุขของผู้สูงอายด้วยกระบวนการทางจิตวิทยาเชิงพุทธ ทั้ง 5 ขั้นตอนต้องเอาทำด้วยความเอาใจใส่นอกจากนี้ควรนำหลักพุทธธรรมเข้ามาควบคู่เพื่อให้เกิดความสมดุล