วิเคราะห์ความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงปู่กู่แก้ว วัดกู่แก้ว ตำบลไชยวาน อำเภอไชวาน จังหวัดอุดรธานี
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ของการวิจัย คือ 1) เพื่อศึกษาความเชื่อของประชาชน ที่มีต่อหลวงปู่กู่แก้ว วัดกู่แก้ว ตำบลไชยวาน อำเภอไชวาน จังหวัดอุดรธานี และ 2) เพื่อศึกษาวิเคราะห์ความเชื่อของประชาชนที่มีต่อหลวงปู่กู่แก้ว วัดกู่แก้ว ตำบลไชยวาน อำเภอไชวาน จังหวัดอุดรธานี เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า ความเชื่อของประชาชน ที่มีต่อหลวงปู่กู่แก้ว วัดกู่แก้ว ตำบลไชยวาน อำเภอไชวาน จังหวัดอุดรธานี ยึดมั่นในหลักพระพุทธศาสนา เชื่อในเรื่อง กัมมสัทธา วิปากสัทธา กัมมัสสกตาสัทธา และตถาคตโพธิสัทธา ปฏิบัติตนในการให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนาและเชื่อว่า องค์หลวงปู่กู่แก้ว คือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สถิตอยู่ภายในปรางค์กู่แก้ว จะคอยปกปักรักษา ดลบันดาล ความสุข ความสำเร็จ และ มีความเชื่อเกี่ยวกับการขอให้หลวงปู่กู่แก้ว ช่วยเหลือ ในเรื่องที่เกี่ยวกับ การเกิด การเจ็บป่วย การทำงาน การสาบาน การบนบาน(บ๋า) เมื่อได้รับความ สมหวังตามที่ตนปรารถนาจึงจะมีพิธีกรรมการบูชาปรางค์กู่แก้ว เช่น การแก้บน (ปง) ด้วยสิ่งของ เงิน ทอง ปล่อยสัตว์สี่เท้า จำพวก เต่า ปล่อยนก ปล่อยปลาและถวายบั้งไฟจุดบูชา ซึ่งการบูชาข้างต้น เรียกว่า อามิสบูชา นอกจากนั้น ชาวอำเภอกู่แก้ว ยังนิยมทำบุญกุศล ด้วยการ ให้ทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ร่วมเวียนเทียนวันสำคัญ และเข้าฝึกปฏิบัติธรรม อยู่เนืองๆงานประเพณีบุญเดือนหก (บุญบั้งไฟ) ของอำเภอกู่แก้ว ซึ่งตรงกับวันขึ้น 15 ค่ำ เดือน 6 ของทุกปี ชาวอำเภอกู่แก้ว อำเภอใกล้เคียง และประชาชนทั่วสารทิศ ที่ศรัทธาในความศักดิ์ของหลวงปู่กู่แก้ว จะเดินทางมาร่วมงานทำบุญ และถือโอกาสมาทำการแก้บน (ปง) ซึ่งคนทั้งหลายเชื่อ ว่า การแก้บน (ปง) ด้วย การจุดบั้งไฟถวายบูชา จะทำให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่สถิตในหลวงปู่กู่แก้ว ชอบมากที่สุด อันมีผลต่อด้านจิตใจของผู้ทำการบูชาอย่างดียิ่ง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
แก้ว ชิดตะขบ. (2553). หลักการถือศีลปฏิบัติธรรม. กรุงเทพฯ: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
ธวัช ปุณโณทก. (2528). ความเชื่อพื้นบ้านอันสัมพันธ์กับชีวิตในสังคมอีสานในวัฒนธรรมพื้นบ้าน คติความเชื่อ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระภาวนาวิริยคุณ (เผด็จ ทตฺตชีโว). (2554). ศรัทธารุ่งอรุณแห่งสันติภาพโลก. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : รุ่งศิลป์การพิมพ์ (1977) จํากัด.
พระมหาเปรม (โอภาโส) กองคำ. (2542). ศึกษาวิเคราะห์ศรัทธาของชาวพุทธไทยในปัจจุบัน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสุรพล จนฺทวณฺโณ (ธรรมประโยชน์). (2561). การศึกษาวิเคราะห์ศรัทธาที่มีต่อหลวงพ่อพระเจ้าแสนสามหมื่น ของชาวพุทธในเขตอำเภอโซ่พิสัย จังหวัดบึงกาฬ.
บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
มณี พะยอมยงค์. (2536). วัฒนธรรมพื้นบ้านคติความเชื่อ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรนันทน์ ชัชวาลทิพากร. (2544). พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ทิพากรการพิมพ์.