คุณธรรมจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาเพื่อความเป็นเลิศในองค์กร

Main Article Content

พระครูปริยัติคุณรังษี รังษี
เอกลักษณ์ คงทิพย์
ธีร ลมวิชัย

บทคัดย่อ

บทความนี้คุณธรรมจริยธรรมนับว่าเป็นพื้นฐานที่สำคัญของคนทุกคนและทุกวิชาชีพ หากบุคคลใดหรือวิชาชีพใดไม่มีคุณธรรมจริยธรรมเป็นหลักยึดเบื้องต้นแล้วก็ยากที่จะก้าวไปสู่ความสำเร็จแห่งตนและแห่งวิชาชีพนั้นๆ ที่ยิ่งกว่านั้นก็คือการขาดคุณธรรมจริยธรรมทั้งในส่วนบุคคลและในวิชาชีพ อาจมีผลร้ายต่อตนเอง สังคมและวงการวิชาชีพในอนาคตได้อีกด้วย ดังจะพบเห็นได้จากการเกิดวิกฤติศรัทธาในวิชาชีพหลายแขนงในปัจจุบัน โดยเฉพาะผู้บริหารเป็นหัวใจสำคัญของหน่วยงานหรือองค์กร ทุกหน่วยงานย่อมปรารถนาและให้การยอมรับนับถือผู้บริหารที่มีคุณภาพ คุณธรรมและจริยธรรมสำหรับผู้บริหารเป็นการใช้หลักธรรมปฏิบัติในการบริหารงานทุกระดับ โดยการปกครองและบริหารที่ดี การปกครองและบริหารที่ดี ตามหลักธรรมปฏิบัตินั้น ผู้บริหารราชการต้องมี“ประมุขศิลป์” คือ คุณลักษณะความเป็นผู้นําที่ดี อันเป็นคุณสมบัติที่ดี ที่สําคัญของหัวหน้าฝ่ายบริหาร ลงมาถึงหัวหน้างานทุกระดับให้สามารถปกครอง และบริหารองค์กรที่ตนรับผิดชอบ ให้ดําเนินไปถึงความสําเร็จได้ผลดี มีประสิทธิภาพสูง และให้ถึงความเจริญ รุ่งเรืองและสันติสุขอย่างมั่นคง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
รังษี พ., คงทิพย์ เ. ., & ลมวิชัย ธ. . (2023). คุณธรรมจริยธรรมของผู้บริหารสถานศึกษาเพื่อความเป็นเลิศในองค์กร . วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 5(3), 741–754. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4435
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กีรติ บุญเจือ. (2542). จริยศาสตร์สำหรับผู้เริ่มเรียน. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ไทยวัฒนาพานิชจำกัด.

ชัยพร วิชชาวุธ. (2531). แนวคิดและและการพัฒนาใหม่ในการปลูกฝังจริยธรรมในจริยธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ : ม.ปพ.

บุญมี แท่นแก้ว. (2539). จริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์โอเดียนสโตร์.

ปราชญา กล้าผจัญ. (2546). คุณธรรม จริยธรรม จรรายบรรณวิชาชีพ. กรุงเทพฯ : เยโล่การพิมพ์พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ : นานมีบุคสพับลิเคชั่น.

ประภาศรี สีหอำไพ. (2550). พื้นฐานการศึกษาทางศาสนาและจริยธรรม. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ป๋วย อึ้งภากรณ์. (2545). ทัศนะว่าด้วยการศึกษา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์มูลนิธิโกมลคีมทอง.

พระเทพเวที. (2536). การศึกษาเครื่องมือพัฒนาที่ยังต้องพัฒนา, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.

พระเทพเวที (ประยุทธ์ ปยุตโต).(2531). ธรรมมะกับการศึกษาของไทย. กรุงเทพฯ:คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

พระบำรุง ปัญฺญาพโล (โพธิ์ศรี). (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อการปลูกฝังคุณธรรมและจริยธรรมของนักศึกษา วิทยาลัยเทคโนโลยีสยาม เขตบางกอกใหม่. กรุงเทพมหานคร. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สมผิว ชื่นตระกูล. (2536). ความเป็นครู. เชียงใหม่ : คณะครุศาสตร์สถาบันราชภัฎเชียงใหม่ (อัดสำเนา).

แสง จันทร์งาม. การสอนจริยธรรมในโรงเรียน. เอกสารนำเสนอในการประชุมสัมมนาจริยธรรมในสังคมปัจจุบัน. สถาบันเทคโนโลยีแห่งเอเชีย,

สำนักงานคณะกรรมการการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2542). การพัฒนาด้านจิตพิสัยมิติสำคัญของการพัฒนาคน. กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.

ยนต์ ชุมจิต. (2546). การศึกษาและความเป็นครูไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โอเดียนสโตร์.