สภาพ และปัญหาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน จังหวัดยโสธร

Main Article Content

รัชนี ชูรัตน์
เจริญวิชญ์ สมพงษ์ธรรม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพ และปัญหาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ และศึกษาข้อเสนอแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน จังหวัดยโสธร กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูผู้สอน จำนวน 128 คน วิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน จังหวัดยโสธร เก็บรวบรวมข้อมูลได้ 119 ฉบับ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา  ผลการวิจัย พบว่า 1. สภาพการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ โดยรวม อยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการผลิตและพัฒนากำลังคนที่มีคุณภาพ รองลงมา คือ ด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลที่มีประสิทธิภาพสูง และด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการยกระดับคุณภาพและประสิทธิภาพของเทคโนโลยีดิจิทัล 2. ปัญหาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ โดยรวม อยู่ในระดับปานกลาง ด้านมีค่าเฉลี่ยปัญหามากที่สุด คือ ด้านการยกระดับคุณภาพและประสิทธิภาพของเทคโนโลยีดิจิทัล รองลงมาคือ ด้านการพัฒนาศักยภาพของการบริหารจัดการให้ก้าวสู่การเป็นองค์กรดิจิทัล และด้านที่มีค่าเฉลี่ยปัญหาต่ำสุด คือ ด้านการผลิตและพัฒนากำลังคนที่มีคุณภาพ และ 3. ข้อเสนอแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ มีดังนี้ 1) ด้านการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลที่มีประสิทธิภาพสูง ผู้บริหาร ครูผู้สอน บุคลากร และผู้ที่เกี่ยวข้องควรมีการกำหนดวิสัยทัศน์และแนวทางในการพัฒนาด้านเทคโนโลยีดิจิทัลอย่างชัดเจน เพื่อเป็นแนวทางปฏิบัติในการนำเทคโนโลยีสารสนเทศเข้ามาใช้ในสถานศึกษา 2) ด้านการยกระดับคุณภาพและประสิทธิภาพของเทคโนโลยีดิจิทัล ผู้บริหารควรนำระบบ Cloud Computing มาใช้แทนระบบ Server บนอินเทอร์เน็ตให้ครูผู้สอน และบุคลากรทุกคนในสถานศึกษาสามารถเข้าถึงระบบเทคโนโลยีดิจิทัลของสถานศึกษา 3) ด้านการพัฒนาศักยภาพของการบริหารจัดการให้ก้าวสู่การเป็นองค์กรดิจิทัล ผู้บริหารควรส่งเสริม และสนับสนุนการนำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยในการสื่อสาร และพัฒนาซอฟต์แวร์ ให้มีคุณภาพเพื่อให้การดำเนินงานเป็นระบบ และมีคุณภาพมากยิ่งขึ้น และ 4) ด้านการผลิตและพัฒนากำลังคนที่มีคุณภาพ ผู้บริหารควรส่งเสริม และสนับสนุนให้ครูผู้สอน และบุคลากร เข้ารับการอรม/สัมมนาเรื่องเทคโนโลยีดิจิทัล เพื่อให้มีความรู้ความสามารถในการดูแลรักษาอุปกรณ์ สามารถแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นจากคอมพิวเตอร์ได้อย่างถูกวิธี

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชูรัตน์ . ร. ., & สมพงษ์ธรรม เ. . . (2023). สภาพ และปัญหาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการจัดการเรียนรู้ ของวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชน จังหวัดยโสธร. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 5(3), 327–340. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4385
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2555). รายงานการวิจัยสถานภาพการใช้ ICT ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐานรองรับการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่ 2. กระทรวงศึกษาธิการ.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). แผนปฏิบัติการดิจิทัลเพื่อการศึกษา กระทรวงศึกษาธิการ พ.ศ.2563–2565. กระทรวงศึกษาธิการ.

คณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. (2561). กอปศ. เสนอแนวทางปฏิรูปอาชีวศึกษา ต่อรัฐบาล. https://siamrath.co.th/n/32483

ชัยวิชญ์ เข็มปัญญา (2562). สภาพและแนวทางการพัฒนาการใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อการศึกษาของโรงเรียน ในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 22 .บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยนครพนม.

ณรงค์ แผ้วพลสง, อรรถพล สังขวาสี, คะนึงลักขณ์ แสงประเสริฐ, สันติ เลิศไกร และสง่า แต่เชื้อสาย. (2563). วิทยาลัยดิจิทัลด้านอาชีวศึกษา. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ.

ณัฐิกานต์ ปังศรีวงศ์. (2563). การพัฒนาทักษะด้านการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร เพื่อการจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ของครูโรงเรียนตลาดหนองหวาย สังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2 บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

ดาวิด วาปีทะ. (2556). สภาพการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในโรงเรียนเอกชน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดบุรีรัมย์ เขต 3 บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์.

ทินกร เผ่ากันทะ และ กัลยารัตน์ เมธีวีรวงศ์. (2565). แนวทางการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล.วารสารพัฒนาสมาคมวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย, 4(2), 37-45.

ธีระ ชินะผา, เสน่ห์ ฎีกาวงค์, สุรภี โสรัจจกุล และ นันทิญาพร นาเรือง. (2565). การผลิตกำลังคนอาชีวศึกษาคุณภาพสูงรองรับยุคเทคโนโลยีเปลี่ยนโลก. วารสารวิชาการ สถาบันวิทยาการจัดการแห่งแปซิฟิค (สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์), 8(1), 85-96.

ภานุรุจ กลิ่นโพธิ์. (2562). การผลิตและพัฒนากําลังคนด้านอาชีวศึกษากับแนวทางการพัฒนาประเทศ ภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ 20 ปี. สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา, กระทรวงศึกษาธิการ.

วิทยาลัยเทคโนโลยีไทยธุรกิจ. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยเทคโนโลยีไทยธุรกิจ.

วิทยาลัยเทคโนโลยีมหาชนะชัย. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยเทคโนโลยีมหาชนะชัย.

วิทยาลัยเทคโนโลยีศรีพิพัฒน์อินเตอร์. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยเทคโนโลยีศรีพิพัฒน์อินเตอร์.

วิทยาลัยเทคโนโลยีอินเตอร์เนชั่นแนล. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยเทคโนโลยีอินเตอร์เนชั่นแนล.

วิทยาลัยเทคโนโลยีเอกวรรณยโสธร. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยเทคโนโลยีเอกวรรณยโสธร.

วิทยาลัยอาชีวศึกษายโสธร. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยอาชีวศึกษายโสธร.

วิทยาลัยอาชีวศึกษาเลิงนกทา. (2565). รายงานผลการประเมินตนเอง ปีการศึกษา 2564. วิทยาลัยอาชีวศึกษาเลิงนกทา.

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. (2556). รายงานการพิจารณาศึกษาเรื่อง การอาชีวศึกษา ปัญหาที่ท้าทายของประเทศไทย. สำนักกรรมาธิการ 3 สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.

สุขฤทัย มาสาซ้าย, มานิตย์ อาษานอก และ จารุณี ซามาตย์. (2556). การศึกษาสภาพปัญหาและความต้องการที่จำเป็นสำหรับสมรรถนะของครูด้านเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสารระดับประถมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารธรรมศาสตร์, 32(1), 120-130.

หฤทัย อรุณศิริ. (2558). ปัญหาการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในสถานศึกษาตามความคิดเห็นของผู้บริหารและครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสิงห์บุรี. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี, 3(2), 43-51.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.