ความฉลาดทางอารมณ์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอน ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาในครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) ศึกษาระดับความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา 2) ศึกษาระดับการตัดสินใจในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา 3) ศึกษาความฉลาดทางอารมณ์ที่ส่งผลต่อการตัดสินใจในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาจังหวัดพระนครศรีอยุธยา จำนวน 58 คน ตามตารางสำเร็จของ Krejcie & Morgan (1970) ซึ่งได้มาจากวิธีการสุ่มตัวอย่างแบบอย่างง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษาเป็นแบบสอบถาม ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นของ แบบสอบถาม ค่าสัมประสิทธิ์แอลฟาของครอนบาค (Cronbach’s alpha coefficient) เท่ากับ .964 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สันและการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression) โดยใช้วิธี stepwise ผลการศึกษา พบว่า 1) ระดับความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านการเข้าใจความรู้สึกผู้อื่นอยู่ในอันดับสูงสุด 2) ระดับการตัดสินใจในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด โดยด้านการตัดสินใจร่วมกันอยู่ในอันดับสูงสุด 3) ความฉลาดทางอารมณ์ส่งผลต่อการตัดสินใจในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพระนครศรีอยุธยา สามารถพยากรณ์การตัดสินใจในช่วงเวลาที่ไม่แน่นอนของผู้บริหารสถานศึกษาโดยภาพรวมได้ร้อยละ 71.60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). นโยบายและจุดเน้นของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. 17, กันยายน, 2565, แหล่งที่มา:
https://www.moe.go.th/360policy-and-focus-moe-2023
ชนงกรณ์ กุณฑลบุตร. (2556). หลักการจัดการองค์¬การและการจัดการสมัยใหม่. กรุงเทพฯ:โรงพิมพ์แห่จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธีรวุฒิ ประทุมนพรัตน์. (2550). การบริหารงานบุคลากรทางการศึกษา. สงขลา: มหาวิทยาลัยศรีนครรินทรวิโรฒสงขลา.
ปกรณ์ ปกรรณกรณ์ คำกอง. (2555). แนวคิดการตัดสินใจ. 28, ธันวาคม, 2565,แหล่งที่มา: https://www.gotoknow.org/posts/284784
วราพร แต้มเรืองอิฐ. (2565). การตัดสินใจของผู้บริหารกับการบริหารงบประมาณของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากาญจนบุรีเขต 1.
บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สุทธภา เวชวิสุทธิคุณ. (2561). ความฉลาดทางอารมณ์ของผู้บริหารกับการทำงานเป็นทีมของครูในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครปฐม เขต 2.บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Goleman, D. (1998). Emotional intelligence. New Yok: Bantam Book.Kotze, M. and Nel, P. (2015). The influence of trait-emotional intelligence on authentic leadership. SA Journal of Human Resource Management, 13(1),1–16.
Krejcie, R.V. and D.W.,Morgan. (1970). “Determining Sample Size for Research Activities.” Journal of Educational and Psychological Measurement.
Likert, R. (1967). “The Method of Constructing and Attitude Scale”. In Reading in Fishbeic, M (Ed.). Attitude Theory and Measurement. New York: Wiley & Son.
McKinsey & Company. (2020). Decision making in uncertain times. Retrieved August 8, 2022, from: https://www.mckinsey.com/capabilities/people-and-organizational-performance/our-insights/decision-making-in-uncertain-times
Rachel, D. (2020). Emotional Intelligence and Decision-Making in Higher Education Administrators in Post-Secondary Institutions in Eastern
Tennessee. Doctor of Education in Educational Leadership, East Tennessee State University.
Robbins, S.P. (2003). Organization Behavior: Concepts Controversies and Application. New Jersey: Pearson prentice hall.
Sumathy, L. (2015). “Influence of Emotional Intelligence on Decision Making by Leaders.” American International Journal of Social Science, (4):134-140.
