วิเคราะห์คุณค่าจริยธรรมในสัมมาอาชีวะของมรรคมีองค์ 8

Main Article Content

พระอนันต์ อภินนฺโท (ผากา)
พระครูปลัดธนภัทร อุตตฺมปญโญ (สงวนศักดิ์)

บทคัดย่อ

สัมมาอาชีวะถือเป็นทางสายกลางในการดำเนินชีวิตโดยเริ่มที่การพัฒนาจิตใจ พัฒนาตนเองก่อนเป็นอันดับแรก ที่มีความสำคัญยิ่งในทางพระพุทธศาสนา เพราะเป็นกระบวนการหรือวิธีการปฏิบัติที่ผู้ปฏิบัติตามแล้วทำให้เกิดปัญญา ทำให้คลายความยึดมั่นถือมั่นก่อให้เกิดความสงบกายสงบใจทำให้รู้ยิ่ง และสามารถกระทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ และคุณค่าจริยธรรมของมรรค 8 ได้แก่ คุณค่าทางจริยธรรมต่อบุคคล คือ มีคุณค่าแก่ตนเองทำให้เป็นปัจจัยเกื้อหนุนเกิดกายสุจริต วจีสุริตและมโนสุจริต และมีคุณค่าทางระบบทางสังคม เนื่องจากมรรค์ 8 คือ การมีสัมมาอาชีวะ เป็นจริยธรรมที่ส่งเสริมให้มนุษย์รู้จักการไม่ละเมิดบุคคลอื่น หรือทำให้บุคคลอื่นเดือดร้อน จึงทำให้มนุษย์มีการเคารพระเบียบ กฎ กกติกาในการอยู่ในสังคม หลักสัมมาอาชีวะเป็นหลักธรรมหมวดหนึ่งซึ่งอยู่ในมรรคมีองค์ 8 ที่มีความสัมพันธ์กันตั้งแต่ความเห็นที่ถูกต้องชอบธรรมไปจนถึงการเชื่อมั่นตั้งใจมั่นในการประกอบเลี้ยงชีพหน้าที่นั้นคุณค่าทางจริยธรรมของสัมมาอาชีวะ ยังเป็นฐานในการพัฒนาจริยธรรมในระดับต่าง ๆ ทั้งด้านการพัฒนาสังคม การเมือง ระบบการปกครอง เศรษฐกิจ และการพัฒนาระบบจริยธรรมให้สูงขึ้นไป เป็นการพัฒนาจากตนเองด้วยการรักษากาย วาจา ใจ ให้ถูกต้องชอบธรรมเป็นการสั่งสมคุณลักษณะของการพัฒนาตนตามหลักคุณธรรมจริยธรรมอย่างสมบูรณ์

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
อภินนฺโท (ผากา) . พ. . ., & อุตตฺมปญโญ (สงวนศักดิ์) พ. . (2022). วิเคราะห์คุณค่าจริยธรรมในสัมมาอาชีวะของมรรคมีองค์ 8. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 4(2), 761–776. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4161
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

ชัยวัฒน์ อัตพัฒน์ .(2543). จริยศาสตร์.พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ผศ.บุญมี แท่นแก้ว. (2539). จริยศาสตร์พิมพ์. ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮาส์.

พระครูวินัยธรคูณ จนฺทสีโล, (2560). กระบวนการพัฒนาเยาวชนตามหลักการหมู่บ้านรักษาศีล 5 เชิงพุทธบูรณาการในอำเภอด่านขุนทด จังหวัดนครราชสีมา. บัณทิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

พระธรรมปิฎก (ป.อ.ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลศัพท์. พิมพ์ครั้งที่ 10. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก(ป.อ. ปยุตฺโต).(2541).พุทธธรรม ฉบับปรับปรุงขยายความ.พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ :โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระพรหมคุณาภรณ์ (2538).(ป.อ.ปยุตฺ โต). พจนานุกรมยุทธศาสตร์ฉบับประมวลศัพท์.กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พุทธทาสภิกขุ. (2503). อริยมรรคทางดับทุกข์. คู่มือดับทุกข์ฉบับสมบูรณ์. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พระปราโมทย์ ปาโมชฺโช.(2551). หนังสือประทีปส่องธรรม, พิมพ์ครั้งที่ 13 .กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ธรรมดา.

มูลนิธิศึกษาเผยแพร่พระพุทธศาสนา. [ออนไลน์]. https://www.dhammahome.com [7 กุมภาพันธ์ 2562]