บทบาทของพระสังฆาธิการต่อการพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์กลางของชุมชน ในอำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์

Main Article Content

พระวิชาญ วิสุทโธ
จิรายุ ทรัพย์สิน
วันชัย สุขตาม

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้เป็นส่วนหนึ่งของข้อค้นพบจากการวิจัยเรื่อง บทบาทของพระสังฆาธิการต่อการพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์กลางของชุมชนในอำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ มุ่งนำเสนอประเด็นสำคัญ 2 ประเด็น คือ 1) หลักพรหมวิหาร 4 ในการปกครอง พระสังฆาธิการจะต้องมีความรู้ความสามารถ มีภาวะผู้นำ สร้างความเชื่อถือศรัทธาให้เกิดขึ้นจากพระลูกวัด 2) หลักการบริหาร 2 อย่าง ได้แก่ 2.1) บริหารศาสนบุคคล บริหารศาสนวัตถุ และบริหารศาสนธรรม  2.2) หลักปราศจากอคติ 4 ได้แก่ ฉันทาคติ เพราะรัก หรือ โทสาคติ โมหาคติ ภยาคติ ปกครองด้วยความเสมอภาค เท่าเทียม ไม่มีความลำเอียง ด้านการศาสนศึกษา ควรให้การสนับสนุนด้านศาสนศึกษา ส่งเสริมสนับสนุนกิจกรรมที่ทำให้เยาวชนและชุมชนได้ศึกษาธรรมะ จัดอบรมสั่งสอนพระธรรมวินัยอย่างสม่ำเสมอ จัดอบรมคุณธรรมจริยธรรมแก่เยาวชน ด้านการศึกษาสงเคราะห์ ควรเข้ามามีส่วนร่วมในการเป็นครูสอนหลักธรรมทางศาสนา ส่งเสริมการศึกษาและพัฒนาด้านจิตใจประชาชน เพื่อให้นักเรียนนำหลักธรรมไปใช้ในชีวิตประจำวันอย่างถูกต้องและเห็นคุณค่าของหลักธรรมทางพระพุทธศาสนา ด้านการเผยแผ่ศาสนธรรม ควรปรับกลยุทธ์ในการเผยแผ่ธรรมะผ่านสื่อต่างๆ ให้ทันต่อยุคสมัย เพื่อเข้าถึงประชาชนในชุมชนและเปิดโอกาสให้วัดได้มีส่วนร่วมกับชุมชนและโรงเรียนด้วยการเข้าไปสอนธรรมะตามโรงเรียนต่างๆ นำนักเรียนเข้ามาปฏิบัติธรรมที่วัด มีการเผยแผ่ธรรมทุกวันพระ ด้านการสาธารณูปการ ควรพัฒนาวัดด้านอาคารสถานที่และสิ่งแวดล้อม จัดสถานที่ในวัดเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้ทางศิลปวัฒนธรรม เพื่อให้เด็กและเยาวชนรุ่นหลังได้รับความรู้ศิลปะเก่าแก่ผ่านศิลปกรรมในวัด และด้านการสาธารณะสงเคราะห์ ควรคงไว้ซึ่งประติมากรรมที่สามารถถ่ายทอดศิลปกรรมทางศาสนาเพื่อเป็นแหล่งเรียนรู้แก่เยาวชน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
วิสุทโธ พ. ., ทรัพย์สิน . จ., & สุขตาม ว. (2020). บทบาทของพระสังฆาธิการต่อการพัฒนาวัดให้เป็นศูนย์กลางของชุมชน ในอำเภอปราสาท จังหวัดสุรินทร์ . วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 2(2), 1–14. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3875
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

เฉียบ ไทยยิ่ง. (2539). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จของเจ้าอาวาสในการพัฒนาวัดให้ เป็นศูนย์กลางชุมชน : กรณีศึกษา ภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.

รายงานการวิจัย. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา.

พระจิรภัทร อินฺทวํโส (แก้วเลิศ). (2560).บทบาทของพระสังฆาธิการในการพัฒนาวัด : ศึกษาเฉพาะกรณีตำบลแม่แตง อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่. วารสาร มจร.

หริภุญชัยปริทรรศน์. ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 มกราคม-มิถุนายน.

พระมหาจีรพันธ์ ธมฺมปสฏฺโ (นำประเสริฐ).(2554). ประสิทธิผลการบริหารกิจการของคณะสงฆ์จังหวัดกาญจนบุรี. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช

วิทยาลัย.

พระมหาทนงชัย บูรณพิสุทธ์.(2545). บทบาทของวัดกับชุมชนเมืองในเขตบางรัก

กรุงเทพมหานคร. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยมหิดล.

พระราชวรมุนี (ประยุทธ์ ปยุตฺโต). (2527). สถาบันสงฆ์กับสังคมไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

พระสุระ สนิทชัย และรชพล ศรีขาวรส. (2561).บทบาทพระสังฆาธิการในการบริหาร

กิจการคณะสงฆ์ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา.เอกสารประกอบการ

ประชุมวิชาการระดับชาติ วิทยาลัยนครราชสีมา ครั้งที่ 6 ประจำปี พ.ศ.2562

“สังคมผู้สูงวัย: โอกาสและความท้าทายของอุดมศึกษา”

สุภางค์ จันทวานิช. (2540). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: เทคนิค19.

Yamane. (1967). Taro Statistic : An Introductory Analysis. New York: Harper

& row.