การสร้างองค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา กลุ่มสถานศึกษา สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ กลุ่ม 6
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการสร้างองค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา และ2) เพื่อศึกษาแนวทางพัฒนาการสร้างองค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา กลุ่มสถานศึกษาสังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ กลุ่ม 6 กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัย คือ ครูและบุคลากรทางการศึกษา จำนวน 242 คน และผู้ให้ข้อมูลในการสัมภาษณ์ 5 คน รวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม และแบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า การสร้างองค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมาก แนวทางการพัฒนาการสร้างองค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา มีดังนี้ ด้านการสร้างความผูกพัน คือ ผู้บริหารสถานศึกษาควรใช้หลักการบริหารแบบมีส่วนร่วม โดยมีการใช้ ICT ในการบริหาร ด้านการสร้างความเชื่อมโยง คือ ผู้บริหารสถานศึกษาควรยึดหลักการจูงใจคน เปิดโอกาสให้ปฏิบัติได้อย่างหลากหลายตามความถนัดของตนเอง ด้านการสนับสนุน คือ ผู้บริหารสถานศึกษาควรใช้นวัตกรรมในการบริหารงาน เพื่อเสริมสร้างการทำงานเป็นทีมด้วยระบบออนไลน์ ด้านการส่งเสริมความสมดุลในชีวิต คือ ผู้บริหารสถานศึกษาควรส่งเสริมสนับสนุนให้บุคลากรดูแลรักษาสุขภาพกายสุขภาพจิต สร้างบรรยากาศการทำงานแบบครอบครัว โดยใช้การจูงใจ มาร่วมในการบริหาร มีความยืดหยุ่นในทุกๆด้าน ด้านการให้ผลตอบแทน คือ ผู้บริหารสถานศึกษาควรใช้ทฤษฎีคนสำราญงานสำเร็จ มาเป็นส่วนหนึ่งในการบริหารองค์กร เพื่อให้มีการพัฒนาตนเองในด้านเทคโนโลยี มีการใช้ ICT ในการพัฒนาสื่อการสอน และพัฒนางานในองค์กร
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กมลทิพย์ ใจเที่ยง. (2562). การบริหารองค์กรแห่งความสุขในโรงเรียนประถมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. 18(2), 21-22, 74-93.
กษมา ช่วยยิ้ม. (2563). การพัฒนารูปแบบการสร้างความสุขในการทำงานของผู้บริหารและครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.
ชยากานต์ เปี่ยมถาวรพจน์. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสุขในการทำงานของครูโรงเรียนมัธยมศึกษาจังหวัดฉะเชิงเทรา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 6.บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยบูรพา.
ชาญวิทย์ วสันต์ธนารัตน์ ธิร์ธรรม วุฑฒิวัตรชัยแก้ว. (2560). องค์กรแห่งความสุข 4.0. กรุงเทพฯ : แอทโฟร์พริ้นท์.
เด่นชัย อาทิตย์เจริญชัย. (2558). องค์กรแห่งความสุขของโรงเรียนศรีบุณยานนท์. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธนวุฒิ แก้วนุช. (2561). รูปแบบการพัฒนาสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสู่การเป็นองค์กรแห่งความสุข. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์ กรุงเทพฯ.
นันท์สินี ทวิสุวรรณ. (2562). สุขภาวะองค์กรของโรงเรียนบ้านเขาอ่างแก้ว. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นารีรัตน์ อัจฉริยะมณีกุล และภูมิพิพัฒน์ รักพรมงคล. (2567). แนวทางพัฒนาการสร้างเสริมองค์กรแห่งความสุขในความปรกติใหม่ของสถานศึกษา อำเภอคลองขลุง สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษากำแพงเพชร เขต 2. วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย (สพบท.) ปีที่ 6 ฉบับที่ 2 (เมษายน-มิถุนายน 2567)
ภคพร ใจมาก, สิทธิชัย มูลเขียน และธีระภัทร ประสมสุข. (2566). การสร้างองค์กรแห่งความสุขในโรงเรียน สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ จังหวัดแม่ฮ่องสอน. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย ปีที่ 5 ฉบับที่ 6 พฤศจิกายน-ธันวาคม 2566, 1257, 1260. บริหารการศึกษา สาขาวิชาศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ (2560). เกณฑ์พัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการภาครัฐ พ.ศ.2558. ค้นเมื่อ 22 สิงหาคม 2566. จากhttp://opdc.go.th/special.php?spc_id=4&content_id=153.
