แนวทางการประยุกต์พุทธนวัตกรรมเพื่อพัฒนาการจัดการเรียนรู้ ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย

Main Article Content

พระมหาประวิทย์ จิรวิชฺโช (ภูปุย)
พระศุกลวัฒน์ ฐิตวฑฺฒโน (แหวะสอน)
พระมหาสุวรรณ์ สุวณฺโณ (ใจกล้า)
สอาด ภูนาสรณ์
อิศเรศ จิณฤทธิ์

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการจัดการเรียนรู้ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย และ 2) เพื่อนำเสนอแนวทางการประยุกต์พุทธนวัตกรรมในการจัดการเรียนรู้ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยศึกษาจากเอกสารและสัมภาษณ์กลุ่มเป้าหมายซึ่งเป็นครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย สังกัดโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาในจังหวัดกาฬสินธ์ และอาจารย์ผู้สอนภาษาไทย มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย วิทยาเขตอีสาน และอาจารย์ผู้สอนภาษาไทย วิทยาลัยศาสนศาสตร์เฉลิมพระเกียรติกาฬสินธุ์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย จำนวน 12 รูป/คน ผลการวิจัยพบว่า 1. การจัดการเรียนรู้ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทยซึ่งไม่ประสบผลสำเร็จในเท่าที่ควร อาจมีสาเหตุดังนี้ 1) การสอนที่เน้นเนื้อหามากกว่าการปฏิบัติจริง 2) วิธีการสอนที่ไม่ทันสมัยหรือไม่ตรงกับความต้องการของผู้เรียน 3) ขาดการเชื่อมโยงเนื้อหากับชีวิตจริงของผู้เรียน 4) ปัญหาด้านการวัดและประเมินผลที่เน้นเพียงคะแนน 5) ขาดการสนับสนุนจากผู้ปกครองหรือสภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการเรียนรู้ 6) ขาดการส่งเสริมการคิดวิเคราะห์และการวิจารณ์ 2. แนวทางการประยุกต์พุทธนวัตกรรมในการจัดการเรียนรู้ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย มีดังนี้ 1) ใช้หลักอริยสัจสี่ (ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค) ในการพัฒนาการอ่านและเขียน 2) การใช้หลักไตรสิกขา (ศีล สมาธิ ปัญญา) ในการฝึกการฟังและการพูด 3) การใช้ธรรมมาภิบาลในการพัฒนาทักษะการเขียนที่ถูกต้องและเป็นธรรม 4) ใช้การทำสมาธิหรือการฝึกสติในการพัฒนาความใส่ใจในภาษา และ 5) นำคำสอนในพุทธศาสนามาใช้ในการจัดบทเรียน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
จิรวิชฺโช (ภูปุย) พ. ., ฐิตวฑฺฒโน (แหวะสอน) พ. ., สุวณฺโณ (ใจกล้า) พ., ภูนาสรณ์ ส. ., & จิณฤทธิ์ อ. . (2025). แนวทางการประยุกต์พุทธนวัตกรรมเพื่อพัฒนาการจัดการเรียนรู้ ของครูผู้สอนกลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 7(1), 327–338. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3698
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมวิชาการ. กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

กระทรวงศึกษาธิการ. พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. https://www.moe.go.th.

ทรูปลูกปัญญา. พุทธศาสนาเพื่อการพัฒนาตามแนวทางโรงเรียนวิถีพุทธ. https://www.trueplookpanya.com/dhamma/content/77669

พระมหาอนุพันธ์ พรมชาลี และ วิทยา ทองดี (2565). หลักการและทฤษฎีเกี่ยวกับวิธีการเรียนรู้แบบอริยสัจ 4. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 7(3), 315-322.

พิศวัลย์ สุขอินทร์. ธรรมาภิบาลเกี่ยวกับการศึกษา.https://piswan.wordpress.com/โรงเรียนไทยรัฐวิทยา95 (วัดโพธิ์ทองบน). การเรียนรู้โดยใช้สมาธิเป็นฐาน (Concentration – Based Learning). http://www.thairath95.ac.th/datashow_35223.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษาสำ นักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). การจัดการเรียนรู้คละชั้นในโรงเรียนขนาดเล็ก.

กรุงเทพมหานคร: สำนักฯ.

สุรินทร์ ยิ่งนึก. การจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาผู้เรียนให้เป็นคนดี เก่ง มีความสุขโดยใช้หลักไตรสิกขา.

http://www.kruthai40.com/_m/article/content/content.php?aid=538986321

อรรถพงษ์ ผิวเหลือง, บัญชา เกียรติจรุงพันธุ์ และณัฐกิตติ์ สิริวัฒนาทากุล. (2563). สภาพการจัดการเรียนรู้ของครูภาษาไทย : แนวทางในการแก้ปัญหา. วารสารศึกษาศาสตร์ มมร คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย, 8(2), 195-211.