การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาในการเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อส่งเสริมสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครู โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย 2

Main Article Content

กรวิทย์ เลิศศิริโชติ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลการใช้รูปแบบการบริหารสถานศึกษาในการเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อส่งเสริมสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย2 ผลการวิจัยพบว่า การใช้รูปแบบการบริหารสถานศึกษาในการเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อส่งเสริมสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครูโรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย 2 (V2C2LSR Model) ก่อนและหลังการใช้รูปแบบฯ แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05  ความพึงพอใจต่อรูปแบบการบริหารสถานศึกษาในการเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพฯ ของครู คณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพื้นฐานคณะครู ผู้ปกครองนักเรียน และนักเรียน อยู่ในระดับมากที่สุด  และผลการประเมินประสิทธิภาพของรูปแบบฯ ในภาพรวมมีความเหมาะสมและความเป็นประโยชน์ อยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เลิศศิริโชติ ก. . (2024). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาในการเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ เพื่อส่งเสริมสมรรถนะด้านการจัดการเรียนรู้ของครู โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย 2. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 6(3), 715–728. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3322
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่สิบสอง (2560-2564). กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.

ชัชวีร์ แก้วมณี. (2564). "การพัฒนารูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครูเพื่อเสริมสร้างสมรรถนะการจัดประสบการณ์การเรียนรู้ของครูปฐมวัยในศตวรรษที่ 21," วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. 16(3): 397-405.

ชูชาติ พ่วงสมจิตร์. (2560). “ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพและแนวทางการนำมาใช้ในสถานศึกษาProfessional Learning Community and Guidelines for Application in Educational Institutions,” วารสารศึกษาศาสตร์ มสร. 10(1): 1-8.

ทิศนา แขมมณี. (2564). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 25). กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พัศรเบศวณ์ เวชวิริยะสกุล และคณะ. (2561). รูปแบบชุมชนแห่งการเรียนรู้เพื่อพัฒนาคุณภาพวิชาการทางวิชาชีพครูวิทยาศาสตร์ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. สงขลา:คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ.

โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย 2. (2565). รายงานการประเมินตนเองของสถานศึกษา ปีการศึกษา 2564. กรุงเทพฯ: โรงเรียนฤทธิยะวรรณาลัย 2.

วรนันท์ ขันแข็ง. (2565). “รูปแบบการพัฒนาครูโดยใช้ชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุกโรงเรียนมัธยมวัดดุสิตาราม,” วารสารการวิจัยการศึกษาขั้นพื้นฐาน. 2(1): 135-157.

ศุภวิชญ์ ดิษเจริญ. (2563). รูปแบบการบริหารชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

สุรัญญา ก้องวัฒนโกศล.(2563). “การพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพ ในการจัดการเรียนรู้เชิงรุก สำหรับครูสังกัดกรุงเทพมหานคร”. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยนอรทกรุงเทพ, 8(1),198-199.

Caryn Wells and Lindson Feun. (2007). “Implementation of Learning Community Principles: A Study of Six High Schools,” NASSP Bulletin. 91(2):141-160.