การศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4

Main Article Content

อัฐภิญญา ภูธร
ภานุพงศ์ บุญรมย์
นเรศ ขันธะรี

บทคัดย่อ

การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์คือ (1) เพื่อศึกษาสภาพการบริหารงานบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 (2) เพื่อเปรียบเทียบสภาพการบริหารงานบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 จำแนกตามตำแหน่งในการปฏิบัติงาน ขนาดสถานศึกษาและประสบการณ์ในการทำงาน (3) เพื่อศึกษาแนวทางในการบริหารบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพการบริหารงานบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 ในภาพรวมและรายด้านโดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก 2) ผลการเปรียบเทียบสภาพการบริหารงานบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 จำแนกตามตำแหน่งและประสบการณ์ภาพรวมไม่แตกต่างกัน ส่วนจำแนกตามขนาดสถานศึกษาโดยภาพรวมและรายด้านพบว่าแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01  3) ผลการศึกษาแนวทางการบริหารงานบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4 ด้านการวางแผนอัตรากำลังและกำหนดตำแหน่งผู้บริหารสถานศึกษาควรตระหนักให้ความสำคัญในการนำเทคโนโลยีดิจิทัลมาใช้วางแผนพัฒนาระบบจัดเก็บข้อมูลนักเรียนเพื่อให้ง่ายต่อการคาดการณ์และวางแผนอัตรากำลังในสถานศึกษา ด้านการสรรหาและบรรจุแต่งตั้ง ควรสร้างช่องทางในการติดต่อสื่อสารบนแฟลตฟอร์มออนไลน์เพื่อให้การดำเนินงานด้านนี้ได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว ด้านการพัฒนาบุคลากรในยุคดิจิทัล ผู้บริหารสถานศึกษาควรตระหนักให้ความสำคัญและส่งเสริมครูและบุคลากรในสถานศึกษาให้ได้พัฒนาทักษะด้านดิจิทัล เน้นประยุกต์ใช้ระบบดิจิทัลในการทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพ ด้านการประเมินผลการปฏิบัติงาน ใช้เทคโนโลยีลดขั้นตอนในการดำเนินเอกสาร ติดตามผลการปฏิบัติงาน สร้างวัฒนธรรมในการทำงานยืดหยุ่นสอดคล้องกับความเปลี่ยนแปลง ส่งเสริมโอกาสและงบประมาณในการเข้าถึง ให้อำนาจในการตัดสินใจและขับเคลื่อนงานสู่นวัตกรรมหรือแนวปฏิบัติที่เป็นเลิศ ด้านวินัยและการรักษาวินัย ผู้บริหารต้องเป็นผู้นำในการปฏิบัติตนตามกฎระเบียบและจริยธรรมทั้งอัตลักษณ์ตัวตนโลกความเป็นจริงและการใช้ชีวิตในโลกดิจิทัล

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภูธร อ., บุญรมย์ ภ. ., & ขันธะรี น. . . (2024). การศึกษาสภาพและแนวทางการบริหารบุคคลยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 4. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 6(1), 163–178. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/3088
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฤษฎา บัวดก. (2564). สภาพการพัฒนาบุคลากรทางการศึกษา ยุคดิจิทัลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 3. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี,

โกสินทร์ พูลสวัสดิ์ . (2564). "สภาพปัญหาการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาโรงเรียนกลุ่ม 1 – 2 สังกัด สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 1," Journal of Roi Kaensarn Academi. 6,5 (พฤษภาคม 2564)

จารุวรรณ นรพรม. (2558). "การศึกษาสภาพ ปัญหา และแนวทางแก้ปัญหาการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครราชสีมา เขต 1," วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. 9,1(ตุลาคม 2557 - มีนาคม 2558)

จิติมา วรรณศรี. (2564). การบริหารจัดการศึกษายุคดิจิทัล. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณการพิมพ์, 2564.

ฐิติยา ปทุมราษฎร. (2557). "สภาพและปัญหาการบริหารงานบุคคลในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุบลราชธานี เขต 5," วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์. 9,1(ม.ค. - มิ.ย. 2557)

ถนอมวรรณ ช่างทอง. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำเชิงนวัตกรรมของผู้บริหารสถานศึกษาและความเป็นองค์กรดิจิทัลของสถานศึกษา ในอำเภอท่าชนะ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาสุราษฏร์ธานี เขต 2. บัณฑิตวิทยาลัย :มหาวิทยาลัย

สุโขทัยธรรมาธิราช,

ทินกร เผ่ากันทะ. (2565). "แนวทางการบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล," วารสารสมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย. 4,2 (เมษายน-มิถุนายน 2565)

ปทุมพร กาญจนอัตถ.(2561). แนวทางการบริหารงานบุคคลที่มีประสิทธิภาพในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. บัณฑิตวิทยาลัย : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ปริวัตร ปังอุทา.(2564). การศึกษาสภาพและปัญหาการบริหารงานบุคคลของโรงเรียนในสังกัดเทศบาลจังหวัดอุบลราชธานี. มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี,

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.(2565). แผนการบริหารความเสี่ยงด้านเทคโนโลยีดิจิทัลของสำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา. สำนักเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร, 2563 – 2565.

สำนักนายกรัฐมนตรี. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 13. สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, 2565 – 2570.

สืบสกุล นรินทรางกูล ณ อยุธยา. (2564). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ทางการศึกษาแนวใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2564.

สุภัสสร รัตนะโสภา.(2564). "ความคิดเห็นของครูที่มีต่อการบริหารงานบุคคลของผู้บริหารสถานศึกษาในเครือข่ายโรงเรียนที่ 43 สังกัดกรุงเทพมหานคร,' Journal of Roi Kaensarn Academi. 6,2 (กุมภาพันธ์2564)

เอกชัย กี่สุขพันธ์. (2559). การบริหารทักษะและการปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ, 2559.

Krejcie, R. V., and Morgan, D. W. “Determining Sample Size for Research Activi- ties,”Educational and Psychological Mea- surement. 30, 607 – 610, 1970.

Rodriguez, C. A quantitative examination of the relationship of work experience to attitudes of business ethics in graduate students. Journal of Leadership, Accountability and Ethics," Journal of Leadership, Accountability and Ethics. 14,3(2017).

Tondare, S. M., & et al. Evolutionary steps from 1G to 4. 5G. International Journal of Advanced Research in Computer and Communication Engineering. 3(4), 2014.