นวัตกรรม ‘สติ’ สู่ผู้นำยุคใหม่: ยกระดับการจัดการองค์กรด้วยภูมิปัญญาพุทธ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มุ่งเน้นการนำเสนอแนวคิดเรื่อง “สติ” (Mindfulness) จากภูมิปัญญาพุทธศาสนาในฐานะเครื่องมือสำคัญสำหรับการพัฒนาภาวะผู้นำและการจัดการองค์กรในยุคปัจจุบัน โลกธุรกิจที่มีความเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วและซับซ้อนต้องการผู้นำที่สามารถตระหนักรู้ในปัจจุบันขณะ ลดอิทธิพลของอารมณ์เชิงลบ และพัฒนาการตัดสินใจเชิงกลยุทธ์ แนวคิดเรื่องสติได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นกลยุทธ์ที่มีประสิทธิภาพในการเพิ่มจริยธรรมในผู้นำ (Ethical Leadership) และเสริมสร้างทักษะทางอารมณ์ (Emotional Intelligence) นอกจากนี้ การใช้สติยังช่วยลดความขัดแย้ง เพิ่มความเข้าใจในทีม และสร้างสมดุลระหว่างงานและชีวิต นำเสนอกรณีศึกษาจากองค์กรชั้นนำระดับโลก เช่น Google และ SAP รวมถึงองค์กรในประเทศไทย เช่น ธนาคารไทยพาณิชย์ (SCB) และ ปตท. (PTT) ซึ่งแสดงให้เห็นถึงความสำเร็จในการนำ Mindfulness มาใช้ในการบริหารจัดการ องค์กรเหล่านี้ใช้โปรแกรมฝึกสติ เช่น Search Inside Yourself และ SAP Global Mindfulness Practice เพื่อช่วยลดความเครียด เพิ่มประสิทธิภาพการทำงาน และเสริมสร้างความสุขในที่ทำงาน ผลลัพธ์ที่ได้แสดงถึงการพัฒนาสุขภาวะของพนักงาน การลดอัตราการลาออก และการสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่ยั่งยืน นอกจากนี้ บทความยังให้ข้อเสนอแนะสำหรับอนาคต เช่น การออกแบบโปรแกรมฝึกสติให้สอดคล้องกับบริบททางวัฒนธรรมและความต้องการขององค์กร รวมถึงการบูรณาการ Mindfulness เข้ากับเทคโนโลยี เช่น AI เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการฝึกและการใช้งานในระดับบุคคลและองค์กร การประยุกต์ใช้สติในบริบทองค์กรไม่เพียงช่วยเสริมประสิทธิภาพการทำงาน แต่ยังช่วยสร้างความสัมพันธ์ที่ดีในทีมงาน และส่งเสริมการพัฒนาจิตใจของบุคลากรในระยะยาว จึงเป็นนวัตกรรมที่มีศักยภาพสูงสำหรับการพัฒนาองค์กรในยุคปัจจุบัน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา ต้นโพธิ์. (2013). การศึกษาเชิงวิเคราะห์สารัตถะในงานประพันธ์ของพระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). eridian E-Journal. 6 (1), 478-492.
ธรรมภูต. (2565). สติ สมาธิ ปัญญา เป็นธรรมที่ต้องอาศัยซึ่งกันและกันให้เกิดสืบเนื่องกัน. เรียกใช้เมื่อ 6 เมษายน 2568 จาก https://pantip.com/topic/36338106.
มหามกุฏราชวิทยาลัย. (2525). พระไตรปิฎกและอรรถกถา. กรุงเทพมหานคร: มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2555). สติ.สำนักพิมพ์: สำนักพิมพ์ผลิธัมม์.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2556). บทบาทของสติในกระบวนการพัฒนาการตื่นรู้. เรียกใช้เมื่อ เมษายน 2568 จาก chrome extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://sju. ac.th/ pap _ file /01a3fd96cd9369e4a21e09dcaa1dcf1a.pdf
ศศิมา สุขสว่าง.(2564). การพัฒนาความคิดเชิงนวัตกรรม (Innovative Thinking) เพื่อพัฒนานวัตกรรมในองค์กร.เรียกใช้เมื่อ 6 เมษายน 2568 จาก https://shorturl.asia/wWS9f.
Bodhi, B. (2000). The Middle Length Discourses of the Buddha: A Translation of the Majjhima Nikaya. Boston: Wisdom Publications.
Brown, K. W., et al. (2007). Mindfulness: Theoretical Foundations and Evidence for Its Salutary Effects. Psychological Inquiry. 18(4), 211–237.
Goleman, D. (1995). Emotional Intelligence: Why It Can Matter More Than IQ. New York: Bantam Books.
Kabat-Zinn, J. (2003). Mindfulness-Based Stress Reduction (MBSR) in Psychosomatic Medicine. Psycho somatic Medicine. 64(4), 577–586.
SAP. (2018). “How Mindfulness Transforms Workplace Culture.” SAP News Center.
Siegel, D. J. (2007). The Mindful Brain: Reflection and Attunement in the Cultivation of Well-Being. New York: W. W. Norton & Company.
Tan, C. (2012). Search Inside Yourself: The Unexpected Path to Achieving Success, Happiness (and World Peace). New York: HarperOne.