การเสริมสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับการสร้างสิ่งปลูกสร้างในวัดตามเกณฑ์มาตรฐานการปลูกสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ของพระสังฆาธิการอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาเกี่ยวกับการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างภายในวัดให้เป็นไปตามเกณฑ์มาตรฐานการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในกลุ่มพระสังฆาธิการอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ 2) เพื่อศึกษาแนวทางในการเสริมสร้างความเข้าใจเกี่ยวกับการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างภายในวัดตามเกณฑ์มาตรฐานการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในกลุ่มพระสังฆาธิการอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ 3) เพื่อพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการที่เหมาะสมเกี่ยวกับการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างในวัดตามเกณฑ์มาตรฐานการก่อสร้างขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น สำหรับพระสังฆาธิการในพื้นที่อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ (Mixed Methods Research) ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่พระสังฆาธิการในอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ จำนวน 130 รูป
ผลการวิจัยพบว่า
การศึกษาการก่อสร้างสิ่งปลูกสร้างในวัดของพระสังฆาธิการอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ พบว่า โดยภาพรวมปัญหาอยู่ในระดับปานกลาง (X̄ = 2.89, S.D. = 0.15) ส่วนปัญหาอื่น ๆ ได้แก่ การยกเว้นขออนุญาต การดัดแปลง เคลื่อนย้าย หรือรื้อถอนสิ่งปลูกสร้าง ล้วนสะท้อนถึงข้อจำกัดด้านความรู้และกระบวนการตามเกณฑ์ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น, แนวทางการเสริมสร้างความเข้าใจเสนอในรูปแบบหลัก ESPC ได้แก่ 1) การส่งเสริม (Encourage) 2) การสนับสนุน (Support) 3) การให้บริการ (Provide Service) และ 4) การสร้างเครือข่าย (Create a Network) โดยเน้นการให้ความรู้เกี่ยวกับกฎหมาย การเข้าถึงบริการ และการแลกเปลี่ยนแนวปฏิบัติที่ดี นอกจากนี้ ยังได้พัฒนารูปแบบการดำเนินงานตามหลัก PCOD คือ 1) การวิเคราะห์ปัญหาแบบมีส่วนร่วม (Problem Analysis) 2) การจัดทำคู่มือคุณภาพ (Create a Quality Manual) 3) การจัดโครงการอบรม (Organize a Project) และ 4) การกำกับติดตามและช่วยเหลือ (Direct and Follow) เพื่อเสริมสร้างความเข้าใจอย่างเป็นระบบ ลดความคลาดเคลื่อน และยกระดับมาตรฐานการบริหารจัดการการก่อสร้างในวัดอย่างยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
สำนักงานเจ้าคณะอำเภอแก้งคร้อ. (2565). บัญชีรายชื่อเจ้าอาวาสในอำเภอแก้งคร้อ. ชัยภูมิ: สำนักงานเจ้าคณะอำเภอแก้งคร้อ.
______. เอกสารประกอบการประชุมพระสังฆาธิการ (ครั้งที่ 1, 4 สิงหาคม 2561). ชัยภูมิ: สำนักงานเจ้าคณะอำเภอแก้งคร้อ.
อรุณ สิริจานุสรณ์, (2555). การบริหารกิจการพระพุทธศาสนาในประเทศไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธธรรมกับสังคมไทย. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสิริบรมธาตุพิทักษ์. (2564). การเสริมสร้างแนวปฏิบัติในการสังคมสงเคราะห์ของวัดในจังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระครูสังฆรักษ์กฤษฎิ์ตภณ สุเมโธ. (2560). ประสิทธิภาพการบริหารจัดการวัดของเจ้าอาวาสในเขตอำเภอลำลูกกา จังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์ศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารกิจการคณะสงฆ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระหัสนัย ปริปุณฺโณ (สุวรรณจินดา). (2558). บทบาทพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ จังหวัดสงขลา (การจัดการเชิงพุทธ). วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการเชิงพุทธ. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมชาย สนฺติกโร (ชุ่มจิต). (2556). บทบาทของพระสังฆาธิการในการบริหารกิจการคณะสงฆ์ด้านสาธารณูปการของวัดในจังหวัดปทุมธานี. วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารกิจการคณะสงฆ์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
Taro Yamane. (1973). Statistics: an introductory analysis. New York: Harper & Row.