ทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักทุติยปาปณิกสูตร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทักษะการบริหารของผู้บริหารสถานศึกษาตามหลักทุติยปาปณิกสูตร ซึ่งเป็นแนวคิดที่มีรากฐานจากพระพุทธศาสนา และสามารถนำมาใช้ในการบริหารองค์กรได้อย่างมีประสิทธิภาพ การศึกษาในครั้งนี้เน้นการวิเคราะห์ทักษะที่ผู้บริหารสถานศึกษาควรมีในการบริหารงาน โดยนำหลักทุติยปาปณิกสูตรมาเป็นแนวทางในการพัฒนาทักษะการบริหารในด้านต่าง ๆ ได้แก่ การคิดเชิงกลยุทธ์ การสร้างความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล การตัดสินใจที่มีสติ การพัฒนาบุคลากร และการปรับตัวตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลง ผลการศึกษาพบว่า ผู้บริหารสถานศึกษาจำเป็นต้องมีทักษะในการมองภาพรวมขององค์กร พิจารณาผลกระทบจากการตัดสินใจที่เกิดขึ้น และสร้างความร่วมมือที่ดีระหว่างบุคลากรในสถานศึกษา การพัฒนาทักษะเหล่านี้จะช่วยให้ผู้บริหารสามารถตัดสินใจและแก้ไขปัญหาได้อย่างมีประสิทธิภาพ ตลอดจนสามารถพัฒนาองค์กรให้เติบโตและยั่งยืนได้ในระยะยาว บทความนี้จึงได้เสนอแนวทางการพัฒนาทักษะการบริหารสถานศึกษาผ่านหลักทุติยปาปณิกสูตรเพื่อเสริมสร้างประสิทธิภาพในการบริหารงานให้ดียิ่งขึ้น
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กุลจิรา รักษนคร. (2563). การศึกษากรอบแนวคิดในการพัฒนาทักษะภาวะผู้นำของผู้บริหาร สถานศึกษา ในศตวรรษที่ 21. วารสารพัฒนการเรียนรู้สมัยใหม่. 5(2), 374-383.
จิตรกร จันทร์สุข. (2564). การตัดสินใจสำหรับผู้บริหารสถานศึกษา. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุดรธานี. 10(2), 223-237.
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2548). ศิลปะการเป็นผู้นำ. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.
นพพงษ์ บุญจิตรดุลย์. (2540). ก้าวเข้าสู่ผู้บริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บพิธการพิมพ์.
นิพนธ์ กินาวงศ์. (2543). หลักการบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 2. พิษณุโลก: ตระกูลไทย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเกี่ยวกับการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2548). การนิเทศการสอน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพมหานคร.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีการบริหาร. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเทพโสภณ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต) และเสฐียรพงษ์ วรรณปก. (ม.ป.ป.). มณีแห่งปัญญา:หนังสือคู่มือสำหรับนักบริหาร. เรียกใช้เมื่อ 13 กรกฎาคม 2565 จาก https://www.tungsong.com/Read/principle/ p_ khunnatam_3.htm.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2554). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. กรุงเทพมหา
นคร: บริษัท สหธรรมมิก จำกัด.
พระครูพิศาลจริยากร เลขธมฺโม (สังข์ขาว). สุชน ประวัติดี. (2562). จริยธรรม: ปัญหาพฤติกรรมและการจัดการในปัจจุบันของสังคมไทย. วารสาร มจร มนุษยศาสตร์ปริทรรศน์. 5(2), 131-145.
พะยอม วงศ์สารศรี. (2547). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพมหานคร: คุรุสภา.
ผู้จัดการ. (ม.ป.ป.). เปิดไตรสูตรสร้างนักบริหารใช้หลักธรรมสู่ความสำเร็จธุรกิจ. เรียกใช้เมื่อ 8 กรกฎาคม 2564 จาก http://info.gotomanager.com/news/printnews.aspx?id=70732.
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539).พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2547). การบริหาร:หลักทฤษฎีประเด็นทางการศึกษาและบทวิเคราะห์องค์กรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: อักษราพิพัฒน์.
สมคิด บางโม. (2560). การบริหารการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพมหานคร: สถาบันราชภัฏพระนคร.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560–2579. กรุงเทพมหานคร:
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
อัจฉราพรรณ ปฺองทองคํา. (2560). ทักษะการบริหารงานของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขต พื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 18. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยบูรพา.
อัจฉราภรณ์ ปานสัสดี. (2566). แนวทางการพัฒนาทักษะการบริหารสถานศึกษาในยุคประเทศไทย 4.0 โรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอุดรธานี. วารสารมหาจุฬานาคร ทรรศน์. 10(4), 325-338.
Katz. R. L. (2005). Skills of an effective administrators. Harvard Business Review. 30, 45-61.
