การนำผลการประกันคุณภาพภายนอกไปใช้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 4
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการนำผลการประกันคุณภาพภายนอกไปใช้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 4 และเพื่อเปรียบเทียบการนำผลการประกันคุณภาพภายนอกไปใช้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 4 ตามความคิดเห็นของบุคลากรในสถานศึกษาจำแนกตามสถานภาพและประสบการณ์ในการทำงาน กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ได้แก่ บุคลากรในสถานศึกษา ประกอบด้วย ผู้บริหารสถานศึกษาและครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงราย เขต 4 จำนวน 302 คน โดยได้จากการกำหนดกลุ่มตัวอย่างจากตารางสำเร็จรูปของเครซี่และมอร์แกน และสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมีลักษณะเป็นมาตรวัดแบบประเมินค่า 5 ระดับ ข้อคำถามมีค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) เท่ากับ 0.67-1.00 และมีค่า
ความเชื่อมั่นที่ 0.978 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ค่า t-test แบบ Independent และค่า F-test โดยทดสอบความแปรปรวนแบบทางเดียว
(One-Way ANOVA)
ผลการวิจัยพบว่า
1. การนำผลการประกันคุณภาพภายนอกไปใช้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในภาพรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ การพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการสถานศึกษาและการพัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนรู้ ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ผลลัพธ์ของการเรียนรู้
2. การเปรียบเทียบการนำผลการประกันคุณภาพภายนอกไปใช้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน จำแนกตามสถานภาพ และประสบการณ์ในการทำงาน พบว่า บุคลากรในสถานศึกษาที่มีสถานภาพและประสบการณ์ในการทำงานต่างกัน มีความคิดเห็นต่อการนำผลการประกันคุณภาพภายนอกไปใช้ในสถานศึกษาขั้นพื้นฐานไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2542). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
จุฬาลักษณ์ และคณะ. (2567). การดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 3 กรกฎาคม 2567 จาก https://ojs.lib.buu.ac.th /index. php/ejes/article/view/9664.
ทัศน์ศิรินทร์ สว่างบุญ และคณะ. (2559). การพัฒนารูปแบบการนำผลการประเมินคุณภาพภายนอกไปใช้ประโยชน์ในการพัฒนาคุณภาพสถานศึกษาขั้นพื้นฐานขนาดเล็ก ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน).
ประยงค์ มณีรัตน์. (2551). การนำผลการประเมินคุณภาพสถานศึกษาไปใช้ในปรับปรุงการบริหารงานของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน ในอำเภอบัวเชด จังหวัดสุรินทร์. เรียกใช้เมื่อ 5 กรกฎาคม 2567 จาก https://ir.stou.ac.th/bitstream/123456789/7047/1/fulltext_113506.pdf.
ไทยโพสต์. (2566, พฤษภาคม 31). สมศ.เผยกรณีสถานศึกษาไม่นำผลประเมินปีก่อนไปปรับปรุงพัฒนาจะกลายเป็นส่วนหนึ่งการพิจารณาประเมินปี 67. เรียกใช้เมื่อ 5 กรกฎาคม 2567 จากhttps://www.thaipost.net/news-update/388431.
ปรีชา รอดมณี. (2550). การนำผลการประเมินภายนอกไปใช้ในการพัฒนาโรงเรียนของเครือข่ายโรงเรียนที่ 40 สำนักงานเขตหนองจอก กรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์การบริหารการศึกษามหาบัณฑิต. สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศุภรัตน์ บรรดาศักดิ์. (2555). เจตคติต่อการประเมินคุณภาพภายนอกของผู้บริหารและครูผู้สอนใน สถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา นครศรีธรรมราช เขต 1. เรียกใช้เมื่อ
เมษายน 2567 จาก http://dspace.nstru.ac.th:8080/dspace/bitstream /123456789/ 2080/12/ Fulltext.pdf.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2563). การพัฒนาคุณภาพการศึกษา. กรุงเทพมหานคร:
โรงพิมพ์สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. สำนักทดสอบทางการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2567). คู่มือกรอบแนวทางการประกันคุณภาพภายนอก พ.ศ. 2567-2571 ฉบับสถานศึกษาและผู้ประเมินภายนอก ระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน.เรียกใช้เมื่อ 25 เมษายน 2567 จาก https://www.onesqa.or.th/th/content-view/1168/3560/.
