การพัฒนาการเมืองไทยที่ส่งเสริมคุณภาพชีวิตของประชาชน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้วิเคราะห์ถึงปัจจัยสำคัญที่มีผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตของประชาชนในมุมมองของการพัฒนาการเมืองไทย โดยเน้นที่บทบาทของพรรคการเมืองและกระบวนการเลือกตั้ง ซึ่งเป็นกลไกสำคัญในการส่งเสริมคุณภาพชีวิตของประชาชน พรรคการเมืองที่มีคุณลักษณะที่ดีต้องมีการสื่อสารและสร้างความเข้าใจที่ชัดเจนต่อประชาชน การที่พรรคการเมืองสามารถเข้าใจความต้องการของประชาชนและมีนโยบายที่ตอบสนองต่อปัญหาที่แท้จริง จะทำให้ประชาชนมีความเชื่อมั่นและมีส่วนร่วมในกระบวนการทางการเมืองมากขึ้น
กลยุทธ์การรณรงค์หาเสียงก็มีบทบาทสำคัญ โดยพรรคการเมืองต้องใช้กลยุทธ์ที่ชัดเจนในการสื่อสารนโยบาย โดยเฉพาะการใช้สื่อดิจิทัลเพื่อเข้าถึงกลุ่มเป้าหมายอย่างทั่วถึง การเลือกตั้งและการตัดสินใจของประชาชนในการลงคะแนนเสียงมีผลโดยตรงต่อทิศทางการพัฒนาประเทศ การที่ประชาชนมีข้อมูลที่เพียงพอและมีการรับรู้เกี่ยวกับนโยบายของผู้สมัครจะช่วยให้การตัดสินใจเป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ และนำไปสู่การพัฒนาคุณภาพชีวิตในด้านต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านการศึกษา สาธารณสุข เศรษฐกิจ หรือสิ่งแวดล้อม นอกจากนี้ ยังมีการกล่าวถึงความสำคัญของการมีผู้นำที่มีคุณธรรมและจริยธรรมในการบริหารประเทศ การที่ผู้แทนประชาชนมีคุณธรรมและความสามารถในการบริหารจัดการสามารถช่วยลดปัญหาคอร์รัปชันและส่งเสริมความโปร่งใสในการทำงานของรัฐ ทั้งนี้การมีส่วนร่วมของประชาชนในการตรวจสอบและวิจารณ์กระบวนการทางการเมืองจะช่วยสร้างความไว้วางใจและทำให้การพัฒนาประเทศเป็นไปอย่างยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กิตติกร กอบเงิน และวัลลภ พิริยวรรธนะ. (2566). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการตัดสินใจลงคะแนนเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรในการเลือกตั้งทั่วไป ปี พ.ศ. 2566 กรณีศึกษาอำเภอเมืองแพร่. วารสารการบริหารจัดการและนวัตกรรมท้องถิ่น. 5(7), 438-447.
กิตติพัฒน์ คงมะกล่ำ. (2564). การตัดสินใจเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดนครสวรรค์ของผู้มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดนครสวรรค์. วารสารมนุษยสังคมสาร (มสส.) คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์. 19(3), 57-79.
คณะกรรมการการเลือกตั้ง. (2566). จำนวนผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งภายในกรุงเทพมหานคร. เรียกใช้เมื่อ 30 มิถุนายน 2566 จาก https://www.ect.go.th/ect_th/th.
จิราภรณ์ ขันทอง. (2561). ประชาธิปไตยไทยในทศวรรษใหม่. Pathumthani University Academic Journal. 11(2), 344-346.
จิราภรณ์ ดำจันทร์. (2565). ระบบการเลือกตั้งและระบบพรรคการเมือง:ศึกษาเปรียบเทียบไทยและมาเลเซียระหว่างปีพ.ศ.2540-2564. Journal of Social Research. 44(2), 49-94.
ไทย พีบีเอส. (2566). เลือกตั้ง 2566: เพื่อไทย งัดกลยุทธ์หาเสียงตามสี่แยก ดึงคะแนนเสียงคนกรุง. เรียกใช้เมื่อ 30 มิถุนายน 2566 จาก https://www.thaipbs.or.th/new s/content /327241.
ธนชาภา จันทวารา, ประสิทธิ์ กุลบุญญา และ ไพศาล พากเพียร. (2565). บทบาทพรรคการเมืองที่มีผลต่อการตัดสินใจในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของผู้มีสิทธิ์เลือกตั้งในเขตเทศบาลเมืองอำนาจเจริญ จังหวัดอำนาจเจริญ. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์. 7(2), 317-334.
ธนพัฒน์ เฉลิมรัตน์. (2563). วัฒนธรรมทางการเมืองประชาธิปไตยกับการตื่นตัวทางการเมืองของพลเมืองไทย. มจร.เลยปริทัศน์. 1(3), 118-128.
ธนพันธ์ ไล่ประกอบทรัพย์. (2564). หลากมิติ หลายมุมมอง : การกำหนดนโยบายพรรคการเมืองไทย. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
บุญทวี พิทักษ์ตันสกุล. (2566). การเมืองการปกครองและสาขาของพรรคการเมืองที่มีอิทธิพลต่อการเติบโตของประเทศไทย. มจร. เลย ปริทัศน์. 4(1), 45-55.
ปณิชา ชาญฤทธิเสน และคณะ. (2566). กลยุทธ์การตลาดทางการเมืองในการหาเสียงเลือกตั้งของผู้สมัครสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหน้าใหม่ที่เป็นสตรีของพรรคพลังประชารัฐในเขตกรุงเทพมหานคร. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม. 7(1). 305-324.
ปฤณ เทพนรินทร์. (2563). ระบบคิดเชิงเหตุผลของการศึกษาเพื่อสร้างความเป็นพลเมืองในสังคมไทย. วารสารการเมืองการบริหารและกฎหมาย. 12(1), 93-117.
พระครูรัตนสุตากร (ปราโมทย์ จนฺทโชโต) และคณะ. (2566). นโยบายของพรรคการเมืองที่มีผลต่อการตัดสินใจของประชาชนจังหวัดสงขลาในการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ.2562. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์. 6(2), 12-22.
พัฒนะ เรือนใจดี. (2561). กฎหมายว่าด้วยระบบพรรคการเมือง. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
พิบูลย์ เพียรพานิชกุล และคณะ. (2566). การพัฒนาการสื่อสารทางการเมืองเชิงพุทธเพื่อการเลือกตั้งนายกองค์การบริหารส่วนจังหวัดนนทบุรี. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์. 6(2), 50-60.
ยุทธพร อิสรชัย. (2561). หน่วยที่ ๘ แนวคิดการสื่อสารทางการเมือง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ว่าที่ร.ต. หญิงสุทธญาณ์ โอบอ้อม และคณะ. (2566). ภาวะผู้นำทางจริยธรรมของผู้นำยุคใหม่. วารสารบัณฑิตศึกษาชัยภูมิปริทรรศน์. 1(3), 33-41.
วิทยาธร ท่อแก้ว. (2562). การวิจัยกับการรณรงค์ทางการเมืองและสังคม, ในคณะกรรมการกลุ่มผลิตและบริหาร ชุดวิชาการวิจัยและการพัฒนานวัตกรรมการสื่อสารทางการเมืองและการปกครองท้องถิ่นขั้นสูง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วีระ หวังสัจจะโชค. (2565). กลยุทธ์การหาเสียงเลือกตั้งว่าด้วยเรื่องอธิปไตยทางอาหารความมั่นคงทางอาหารและการพึ่งตนเองด้านอาหาร: กรณีศึกษาการเลือกตั้งในประเทศอินโดนีเซียปี ค.ศ. 2014.วารสารสหวิทยาการ. 19(1), 11-54.
ศตวรรษ สงกาผัน. (2564). การมีส่วนร่วมทางการเมืองกับการพัฒนาระบอบประชาธิปไตย. วารสารศรีล้านช้างปริทรรศน์. 7(2), 160-169.
สนธิ เตชานันท์. (2563). แผนพัฒนาการเมืองไปสู่การปกครองระบอบ “ประชาธิปไตย” ตามแนวพระราชดําริของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว (พ.ศ.2469-2475). กรุงเทพมหานคร: สถาบันพระปกเกล้า.
สมศักดิ์ เมดาน. (2566). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดทางการเมืองในการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งของพรรคการเมืองไทย. มจร.เลยปริทัศน์. 4(1), 22-33.
เอกก์ ภทรธนกุล. (2566). ใส่เลนส์การตลาด ถอดรหัส ๔ กลยุทธ์ ‘พรรคการเมือง’ ผ่านการหาเสียงเลือกตั้ง 2566.เรียกใช้เมื่อ 30 มิถุนายน 2566 จาก https://www.brand buffet.in.th/๒๐๒๓/๐๕/๔-strategies-political-marketing-in-thailand-2023.
Aytaç, S. E., & Stokes, S. C. (2019). Why bother?: Rethinking participation in elections and protests. United Kingdom: Cambridge University Press.
Dahl, R. A. (2020). On democracy. USA: Connecticut: Yale university press.
Feldstein, S. (2021). The rise of digital repression: How technology is reshaping power, politics, and resistance. United Stated of America: Oxford University Press.
Gobbens, R. J., & van Assen, M. A. (2018). Associations of environmental factors with quality of life in older adults. The Gerontologist. 58(18), 101-110.
González, M. J., Cortina, C., & Rodríguez, J. (2019). The role of gender stereotypes in hiring: A field experiment. European Sociological Review, 35(2), 187-204.
Grunig, L. A. (2020). Power in the public relations department. United Kingdom: Routledge.
Kitisuntorn, K. (2018). Factors influencing the work efficiency of Thai government employees compared to the private sector. Dissertation of Doctor of Management. Graduate School, Mahidol University.
Maisel, L. S. (2022). American political parties and elections: a very short introduction. 169th ed. USA: Oxford University Press.
McCargo, D. (2019). Democratic demolition in Thailand. Journal of Democracy. 30(19), 119-132.
McCargo, D., & Alexander, S. T. (2019). Thailand’s 2019 elections. Asia Policy. 14(4), 89-106.
Pew Research Center. (2019). 5. Views of parties’ positions on issues, ideologies. Retrieved June 5, 2023. From https://www.pewresearch.org/politics/2016/06/22/5-views-of-parties-positions-on-issues-ideologies.
Sawasdee, S. N. (2020). Electoral integrity and the repercussions of institutional manipulations: The 2019 general election in Thailand. Asian Journal of Comparative Politic. 5(1), 52-68.
Shipley, J. T. (2021). Dictionary of word origins. New York: Open Road Media.
Tokay Argan, M., & Mersin, S. (2021). Life satisfaction, life quality, and leisure satisfaction in health professionals. Perspectives in psychiatric care. 57(21), 660-666.
