การประเมินโครงการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษ เพื่อการสื่อสารสู่สากล โรงเรียนบ้านท่าไท สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินด้านจุดมุ่งหมาย ด้านกระบวนการ และ ด้านผลผลิต ของผู้เข้าร่วมโครงการพัฒนาทักษะการพูดภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล โรงเรียนบ้านท่าไท สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุราษฎร์ธานี เขต 2 กลุ่มตัวอย่าง ประกอบด้วย ครูและนักเรียน โรงเรียนบ้านท่าไท ปีการศึกษา 2566 รวมทั้งสิ้น 30 คน โดยการเลือกแบบเจาะจง เครื่องมือที่ใช้ในการประเมิน ประกอบด้วยแบบสอบถามความคิดเห็น แบบทดสอบ แบบสังเกต และแบบสัมภาษณ์วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าความเบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) และการวิเคราะห์เนื้อหาสรุปข้อความคิด ผลการวิจัย พบว่า 1) ด้านจุดมุ่งหมาย พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.53) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าความเหมาะสมของวัสดุอุปกรณ์ โสตทัศนูปกรณ์ ( = 4.39) มีค่าเฉลี่ยสูงสุดเมื่อพิจารณาเป็นรายประเด็น พบว่า ประเด็นประเด็นการอบรมมี ครู/วิทยากรมีการสร้าง บรรยากาศจูงใจให้ผู้เข้ารับการฝึกอบรมมีความสนใจการ ฝึกอบรมมีค่าเฉลี่ยสูงสุด มีค่าเฉลี่ยสูงสุด 2) ด้านกระบวนการ พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.31) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าด้านผลผลิตของโครงการทางการศึกษา ( = 4.24) มีค่าเฉลี่ยสูงสุดเมื่อพิจารณาเป็นรายประเด็น พบว่า ประเด็นโครงการมีความเหมาะสมกับประชากรและกลุ่มเป้าหมาย ฝึกอบรมมีค่าเฉลี่ยสูงสุด 3) ด้านผลผลิต พบว่า ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด( = 4.34) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่าผู้เข้ารับการอบรมสามารถนำความรู้จากการอบรมไปใช้ประโยชน์ไปใช้ในชีวิตประจำวันได้ = 4.7) มีค่าเฉลี่ยสูงสุดเมื่อพิจารณาเป็นรายประเด็น พบว่า ประเด็นผู้เข้ารับการฝึกอบรมสามารถผู้เข้ารับการอบรมรู้เท่าทันการ เปลี่ยนแปลง ของสังคม และสภาพแวดล้อม ยอมรับ และปรับตัวเพื่ออยู่ร่วมกับ ผู้อื่นได้ อย่างมีความสุข ฝึกอบรมมีค่าเฉลี่ยสูงสุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2557). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการเรื่องนโยบายการปฏิรูปการ เรียนสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
กุลชนก ทิพฤาชา. (2550). การพัฒนาทักษะการอ่านภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้น มัธยมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เกศรา อินทะนนท์. (2556). ทักษะการพูดภาษาอังกฤษของนักเรียนชั้นมัธยมชั้นมัธยมศึกษาปีที่2 ที่ได้รับการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือแบบ TGT. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยขอนแก่น. 36(4), 20-21.
ดิเรก วรรณเศียร. (2552). รูปแบบการบริหารการเปลี่ยนแปลงของโรงเรียนในเครือสารสาสน์เพือเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต.
ทิศนา แขมมณี. (2561). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มี. พิมพ์ครั้งที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Aiyakorn, S. (2020). Vocational Students' Motivation toward Studying English. The journalof Faculty of Applied Arts. 12(2), 40-41.
Angelini, M. L., & García-Carbonell, A. (2019). Developing English speaking skills through simulation-based instruction. Teaching English with Technology. 19(2), 3-20.
Boyer, R. H. W. (2018). Team-Based Learning inthe Urban Planning Classroom. Journal of Planning Education and Research. 40(4), 460-471.
Byrne, D. (1986). Teaching Oral English. London: Longman.
Mantra, I. B. N. (2016). Implementing Kwl Strategy to Improve the Students’ English Speaking Skill. Jurnal Santiaji Pendidikan. 6(1), 1-5.
