ผลการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้นิทานต่อความคิดสร้างสรรค์ และความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เปรียบเทียบความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย ชั้นอนุบาลปีที่ 3 ระหว่างก่อนและหลังการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้นิทาน 2) เปรียบเทียบความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัย ชั้นอนุบาลปีที่ 3 ระหว่างก่อนและหลัง การจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้นิทาน กลุ่มตัวอย่าง เป็นเด็กปฐมวัยชั้นอนุบาลปีที่ 3 โรงเรียนบ้านเชียงดีกุดเซือม ตำบลโนนทอง อำเภอนายูง จังหวัดอุดรธานี ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 จำนวน 22 คน ได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งกลุ่ม เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แผนการจัดประสบการณ์การเรียนรู้โดยใช้นิทาน จำนวน 20 แผน 2) นิทาน จำนวน 20 เรื่อง 3) แบบทดสอบวัดความคิดสร้างสรรค์ (TCT – DP) ของ Jellen และ Urban 4) แบบประเมินความฉลาดทางอารมณ์ เด็กอายุ 3-5 ปี (ฉบับย่อ) ของ กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข เป็นแบบประเมินที่มีลักษณะเป็น 4 ตัวเลือก สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบ ค่าทีแบบไม่อิสระ
ผลการวิจัยพบว่า 1) ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย ชั้นอนุบาลปีที่ 3 หลังการจัดประสบการณ์โดยใช้นิทาน โดยรวมและจำแนกแต่ละด้าน สูงกว่าก่อนการจัดประสบการณ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 2) ความฉลาดทางอารมณ์ของเด็กปฐมวัย ชั้นอนุบาลปีที่ 3 หลังการจัดประสบการณ์โดยใช้นิทาน โดยรวมและจำแนกแต่ละด้าน สูงกว่าก่อนการจัดประสบการณ์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ที่ระดับ .05
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). คู่มือหลักสูตรปฐมวัย พุทธศักราช 2560 (อายุ 3-6 ปี). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560) ความคิดสร้างสรรค์: หลักการ ทฤษฎี การเรียนรู้ การสอน การวัดผลประเมินผล. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงศึกษาธิการ.
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2547). การเล่านิทาน. วารสารการศึกษาปฐมวัย. 2(2), 10-19.
คมเพชร ฉัตรศุภกุล. (2557). รายงานการวิจัยเรื่องการศึกษาและพัฒนาคุณธรรมและจริยธรรมของเด็กและเยาวชนไทยภาควิชาการแนะแนวและจิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณหทัย ทิวไผ่งาม. (2557). นิทานเครื่องมือหลักเพื่อพัฒนาไอคิว อีคิว. เรียกใช้เมื่อ 7 พฤษภาคม 2566 จากhttp://www.dmh.go.th/sty_lib/news/view.asp?id=6147.
พรทิพย์ วินโกมินทร์. (2558). นิทานละครและหุ่นสำหรับเด็ก. ปทุมธานี: สถาบันราชภัฏเพชรบุรี.
พัชรมณฑ์ ศุภสุข. (2561). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ในเด็กปฐมวัยโดยการเล่านิทานประกอบคำถามปลายเปิดแบบมีโครงสร้างควบคู่การเสริมแรงทางสังคม. ปริญญานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยาพัฒนาการ. บัณฑิตวิทยาลัน: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เพียงจิต ด่านประดิษฐ์ (2556). ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัย โปรแกรมการศึกษาปฐมวัย. นครปฐม: คณะครุศาสตร์ สถาบันราชภัฏนครปฐม.
โรงเรียนบ้านเชียงดีกุดเซือม. (2565). ระบบข้อมูลสารสนเทศของโรงเรียนโรงเรียนบ้านเชียงดีกุดเซือม พ.ศ. 2565. อุดรธานี: โรงเรียนบ้านเชียงดีกุดเซือม.
วรเกียรติ ทองไทย. (2562). ความคิดสร้างสรรค์ของเด็กปฐมวัยที่ได้รับการจัดกิจกรรมการเล่าเรื่องจากหนังสือภาพ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วีระวัฒน์ ปันนิตามัย (2558) เชาว์อารมณ์ (E.Q.) ดัชนีวัดความสุขแลความสำเร็จของชีวิต. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิริมา ภิญโญอนันตพงษ์. (2558). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครูเพื่อส่งเสริมพัฒนาทางอารมณ์และสังคมของเด็กปฐมวัย. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัย ศรีนครินทรวิโรฒ. 16(1), 76-94.
สุพพัต สกุลดี. (2561). การพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ของนักเรียนระดับอนุบาล 1 โดยผ่านการเล่านิทาน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2560). คู่มือหลักสูตรปฐมวัย พุทธศักราช 2560 สำหรับ เด็ก (อายุ 3-6 ปี). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
อารี รังสินันท์. (2556). ความคิดสร้างสรรค์. กรุงเทพมหานคร: เจริญรัตน์การพิมพ์.
Bruner, Jerome S. (1966). Studies in Cognitive Growth : A Collaboration at the Center for Cognitive Studies. New York : John Wiley & Sons.
Rebecca , N. (1998). The Comfort Corner : Fostering Resiliency and Emotional Intelligence . In Childhood Education. 74(4), 200-204.
