ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดําเนินงานขององค์กรปกครองส่วน ท้องถิ่นในจังหวัดขอนแก่น
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ (1) ศึกษาสภาพการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดําเนินงาน (2) ศึกษาปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดําเนินงาน และ (3) ศึกษาแนวทางการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดําเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดขอนแก่น การวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ กลุ่มตัวอย่างได้แก่ ประชาชนที่มีสิทธิเลือกตั้งในเขตพื้นที่จังหวัดขอนแก่น จำนวน 400 คน กลุ่มเป้าหมายได้แก่ ตัวแทนภาครัฐและตัวแทนภาคท้องถิ่น จำนวน 10 คน เคื่องมือที่ใช้ได้แก่ แบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ
ผลการวิจัยพบว่า : (1) สภาพการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดําเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดขอนแก่น โดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( =3.07 S.D.=0.74) (2) ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดําเนินงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดขอนแก่น อย่างมีนียสำคัญที่ทางสถิติที่ระดับ .05 ได้แก่ ปัจจัยด้านมิติการบริหารงานบุคคล (X2) ปัจจัยด้านมิติการบริหารจัดการ (X1) ปัจจัยด้านมิติวัฒนธรรมแบบราชการ (X5) และปัจจัยด้านมิติการบริการสาธารณะ (X4) มีค่าสัมประสิทธิ์ของตัวพยากรณ์ในคะแนนดิบ (b) เท่ากับ .322 .249 .099 และ .074 ตามลำดับ และ (3) จำเป็นจะต้องมีสัจจะให้ความเคารพเชื่อถือทางการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผล พราะเป็นผู้มีความจริงใจ รักษาคำพูด จะทำให้การบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผล เป็นหลักประกันในการสร้างทางการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผล และจำเป็นอย่างยิ่งต่อการสร้างทางการบริหารที่มีประสิทธิผล และสมารถทำให้องค์กรหรือหน่วยงานมีประสิทิผลอย่างยิ่ง
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2560). รายงานสรุปผลการประเมินประสิทธิภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นประจำปี 2560. กรุงเทพมหานคร: กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น.
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2560). การวิเคราะห์สถิติชั้นสูงด้วย SPSS for Window (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจํากัด สามลดา.
ธนกฤต วัฒนะสัย และคณะ. (2567). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลสมรรถนะการบริหารสถานศึกษาของผู้บริหารศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลในจังหวัดชัยภูมิ. วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์, 9(1), 1354-1364.
วีระยุทธ ชาตะกาญจน์. (2551). เทคนิคการบริหารสำหรับนักบริหารการศึกษามืออาชีพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุพานี สฤษฎ์วานิช. (2552). พฤติกรรมองค์การสมัยใหม่ : แนวคิดและทฤษฎี. พิมพ์ครั้งที่ 2 ปทุมธานี : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุรชัย พรมปากดี. (2565). ปัจจัยทางการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการบริหารงานโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม. [วิทยานิพนธ์ปริญญาโทที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.
อุเทน พันทวี. (2566). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานตามหลักธรรมาภิบาลของโรงเรียน สังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาตาก เขต 2. [การค้นคว้าอิสระปริญญาโทที่ไม่มีการตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
Cameron, K. S., & Whetten, D. A. (1983). Organizational effectiveness: A comparison of multiple models. New York: Academic Press.
Koontz, H., & Weihrich, H. (2010). Essentials of management: An international perspective (8th ed.). New Delhi: Tata McGraw-Hill.
Mintzberg, H. (2009). Managing. San Francisco: Berrett-Koehler Publishers.
Richard, P. J., Devinney, T. M., Yip, G. S., & Johnson, G. (2009). Measuring organizational performance: Towards methodological best practice. Journal of Management, 35(3), 718–804
Yamane, Taro. (1973). Statistics an introductory analysis. New York Harper & Row.
