การแสดงออกของเด็กไทยยุคใหม่
Main Article Content
บทคัดย่อ
การแสดงออกของเด็กไทยยุคใหม่ถือว่าเป็นที่ยอมรับของคนทั่วโลกไม่ว่าจะเป็นด้านกีฬา ดนตรี การแสดงละคร ภาพยนตร์ นักร้อง ตลอดถึงการทักษะด้านการศึกษาจะเห็นได้ว่าปัจจุบันเด็กไทยมีความสามารถและสามารถแข่งขันกันนานา ๆ ประเทศได้อย่างดีและเหมาะสมซึ่งในอนาคตจะเห็นได้ความสามารถของเด็กไทยต่อไปอย่างชัดเจนและเป็นรูปธรรมทุก ๆ ด้านอย่างแน่นอน การเปลี่ยนแปลของโลกในยุคปัจจุบันจะมีส่วนสำคัญ กับทุกคนทุกทุกวัยไม่ว่าเห็นได้ว่าพฤติกรรมหรือการแสดงของเด็กไทยหรือว่าเด็กทั่วโลกยุคปัจจุบันจะมีความคิดที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว บางคนก็มีความต้องการที่จะแสดงออกต่อสังคม ชุมชนหรือว่าตามสถานที่ต่าง ๆ สถานที่จัดให้มีการแสดงออกของเด็กซึ่งปัจจุบันเด็กไทยมีความสามารถและการพัฒนาด้านการแสดงออกก็จะมีความโดดเด่นเป็นที่ยอมรับของนานาประเทศตลอดถึงทั่วโลกให้การยอมรับว่าเด็กไทยมีศักยภาพเป็นที่ยอมรับมากกว่าเดิม ซึ่งผลงานของเด็กไทยไม่ว่าจะเป็นด้านกีฬา ด้านดนตรีหรือว่านักร้องก็เป็นที่รู้จักของคนทั่วโลกไปแล้ว
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 (ฉบับปรับปรุง 2560). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา.
กุลยา ตันติผลาชีวะ. (2558). จิตวิทยาพัฒนาการ: วัยรุ่น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ขวัญใจ คงมาลัย. (2559). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
คณา คชา. (2562). Gen Z Marketing: เข้าใจ เข้าถึง เจาะใจ คนรุ่นใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์ DBooks.
งามพรรณ หวานใจ. (2563). การสื่อสารการตลาดดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
จิตติ พันธ์ศรี. (2563). สื่อออนไลน์กับการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเยาวชนไทย. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
จิราพร ลิขิตกุล. (2561). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์โอเดียนสโตร์.
จิราพร ชูสาย. (2561). จิตวิทยาเด็กและวัยรุ่น. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุติมา ศรีสวัสดิ์. (2564). การพัฒนาศักยภาพเด็กไทยในยุคดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ญาณิศา พัฒนพิบูล. (2560). ผลกระทบของสื่อสังคมออนไลน์ต่อพฤติกรรมของวัยรุ่นไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ณัฐวุฒิ ภูมินทร์. (2563). การพัฒนาเด็กไทยในยุคประชาธิปไตย. เชียงใหม่: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ปาริชาติ สมบูรณ์. (2560). การเรียนรู้แบบพลเมืองในระบบการศึกษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์วิจัยและพัฒนา เยาวชน.
พิมพ์ใจ วัฒนานุกูล. (2562). จิตวิทยาการเลี้ยงดูและพัฒนาการเด็กยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิสุทธิ์ ศิริวัฒน์. (2562). สังคมเด็กไทยในโลกดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิชาการ.
วราภรณ์ เรืองฤทธิ์. (2561). รูปแบบการเลี้ยงดูและผลกระทบต่อพฤติกรรมของเด็ก. นนทบุรี: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ศิรินาถ โชติวรรณ. (2560). ครอบครัวกับการพัฒนาเด็กไทยในศตวรรษที่ 21. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ศุภวรรณ รัตนากร. (2562). วัฒนธรรมข้ามชาติและอัตลักษณ์ของเยาวชนไทยในโลกาภิวัตน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมพิศ นาคะปรีชา. (2560). จิตวิทยาวัฒนธรรม: อิทธิพลของตะวันตกต่อพฤติกรรมไทย. นนทบุรี: สำนักพิมพ์ มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
อังคณา ศิริวรรณ. (2561). จิตวิทยาการเลี้ยงดูในสังคมสมัยใหม่. นครปฐม: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.