การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยภายใต้การปกครองระบอบเผด็จการพรรคเดียว: กรณีศึกษา วีระบุรุษนักปฏิวัติซุนยัตเซนสู่การเปลี่ยนผ่านประชาธิปไตย เต็มรูปแบบของไต้หวัน

Main Article Content

สุรพล ซาเสน
สุทธิพงษ์ สุทธิลักษมุนีกุล

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพลวัตการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยภายใต้การปกครองระบอบเผด็จการพรรคเดียว:  กรณีศึกษาวีระบุรุษนักปฏิวัติซุนยัตเซนสู่การเปลี่ยนผ่านประชาธิปไตยเต็มรูปแบบของไต้หวัน  โดยการศึกษาวิจัยด้วยการใช้เครื่องมือวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์เชิงลึกและการจัดเวทีสัมมนาซึ่งเป็นการศึกษาเชิงคุณภาพด้วยการแสวงหาข้อมูลผ่านการสนทนาเครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสัมภาษณ์เชิงลึกนักวิชาการที่มีความเชี่ยวชาญด้านการการต่างประเทศและค้นคว้าตำรา หนังสือ บทความวิจัย และการสัมภาษณ์และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการพรรณนาวิธี  ซึ่งสามารถวิเคราะห์และจำแนกผลของการศึกษาวิจัยสามารถสรุปออกเป็น  5 แนวทาง  คือ (1) ระบบการเมืองของการเคลื่อนไหวและพลวัตรการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย  (2) ความชอบธรรมการเปลี่ยนแปลงระบบการเมืองแบบหนึ่งประเทศสองระบบ  (3)  เสถียรภาพและความมั่นคงของรัฐบาลประชาธิปไตยโดยประชาชน (4) การส่งเสริมวัฒนธรรมท้องถิ่นและฟื้นอัตลักษณ์ของชาวไต้หวัน (5) อำนาจอธิปไตยและความท้าทายต่ออำนาจรัฐจีนเพื่อการเป็นรัฐเอกราชของไต้หวัน 

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ซาเสน ส. ., & สุทธิลักษมุนีกุล ส. . (2025). การต่อสู้เพื่อประชาธิปไตยภายใต้การปกครองระบอบเผด็จการพรรคเดียว: กรณีศึกษา วีระบุรุษนักปฏิวัติซุนยัตเซนสู่การเปลี่ยนผ่านประชาธิปไตย เต็มรูปแบบของไต้หวัน. วารสารพุทธศาสตร์ มจร.อุบลราชธานี, 7(2), 1–18. สืบค้น จาก https://so12.tci-thaijo.org/index.php/JOBU2025/article/view/4612
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กมลชนก โตสงวน. (2562). เส้นทางประวัติศาสตร์การปกครองประเทศจีน. สถาบันการจัดการ ปัญญาภิวัฒน์. วารสารปัญญาภิวัฒน์ ปีที่ 1 ฉบับที่ 1 (มกราคม-เมษายน), 315-329.

_______. (2565). One China Policy: เมื่อนโยบายจีนเดียวถูกท้าทาย. คณะสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

นุชจรี ใจเก่ง. (2565). ประวัติศาสตร์สู้เพื่อเป็นประเทศเสรี ไต้หวันสร้างประวัติศาสตร์-อัตลักษณ์ตนเองอย่างไร?. กรุงเทพฯ: มติชน.

ปิยะฉัตร จิรฉวีวรรณ และศุภกาญจน์ พงศ์ยี่หล้า. (2565). อัตลักษณ์ของไต้หวันกับความสัมพันธ์ข้ามช่องแคบ. คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ประชาชาติ. (2562). วัฒนธรรมกับการความหมายในลายสัก 3 ชนเผ่า ไทยและไต้หวัน. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 กุมภาพันธ์ 257. จาก https://www.prachachat.net/spinoff/culture/news-353626.

พิพิรญาณ์ แสงปัญญา. (2561). นโยบายมุ่งใต้ใหม่: Soft Power ของไต้หวัน. วารสารโพธิวิจัย, 2 (1), 73-99.

มัณฑิรา. (2558). ซุน ยัด เซ็น (Sun Yut-sen). กรุงเทพฯ: แสงดาว.

รุ่งทิพย์ จันทร์ธนะกุล. (2563). การเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ทางการเมืองของไต้หวันและความสัมพันธ์กับประเทศไทยในมิติทางสังคมและวัฒนธรรม.คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา วารสารวิชาการ ปีที่ 17 ฉบับที่1 มีนาคม-มิถุนายน, 10- 42.

สิทธิพล เครือรัฐติกาลและคณะ. (2558). ไต้หวันในความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ. กรุงเทพฯ:จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สำนักข่าวกรองแห่งชาติ. (2568). ข้อมูลพื้นฐานของต่างประเทศของไต้หวัน. กรุงเทพฯ: สำนักข่าวกรองแห่งชาติ.

หยาง หลี่กวง (เรียบเรียง) และสมลักษณ์ สว่างโรจน์ (แปล). (2565). ซุน ยัตเซ็น: ผู้จุดไฟปฏิวัติ.กรุงเทพฯ: สว่างโรจน์.

Ministry of foreign affairs the people’s republic of China. (2025). A policy of “one country, two systems” on Taiwan. China: national immigration administration.

Northouse, Peter G.. (2025). Leadership: theory and Practice. Tenth edition. USA: SAGE Publications, Inc.