ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามแนววิถีพุทธ
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้เป็นการเสนอปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงตามแนววิถีพุทธตามทฤษฎีใหม่เศรษฐกิจ คือ เศรษฐกิจที่ตั้งอยู่บนพื้นฐานของความพอดี พออยู่ พอกิน พอใช้ยึดหลักมัชฌิมาปฏิปทาในการดำเนินชีวิต มีดุลยภาพระหว่างชีวิตกับสิ่งต่างๆดำเนินชีวิตแบบพอมีพอกินเป็นสัมมาอาชีวะก่อนเบื้องต้น จากนั้นจึงพัฒนาไปสู่การกินดีอยู่ดี เศรษฐกิจพอเพียงเป็นปรัชญาหรือแนวคิดโดยมีหลักการและอุดมการณ์ที่ช่วยพัฒนามนุษย์และสังคมให้มุ่งไปสู่ความยั่งยืนด้วยการรู้จักตนเอง พึ่งตนเอง พอเพียง ไม่โลภมาก มีเหตุผลและไม่ประมาทเป็นทิศทางการปฏิบัติของชุมชนเป็นเกษตรแนวใหม่ ทำให้ชุมชนพัฒนาเศรษฐกิจอย่างยั่งยืน โดยเป็นแนวทางของการพัฒนาบนทางสายกลางตามแนววิถีพุทธศาสนาที่สำคัญคือ ความสันโดษ ความชื่อสัตย์สุจริต ความอดทนพากเพียร สติปัญญา ความไม่ประมาทเป็นปัจจัยสำคัญ เพื่อให้บรรลุเป้าหมายคือการพัฒนาเกษตรที่ยั่งยืน
Article Details
เอกสารอ้างอิง
ทับทิม วงศ์ประยูร และคณะ.(2541) มนุษย์กับเศรษฐกิจ. พิมพ์ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ : บริษัท ธรรมสาร,
ปรีชา เปี่ยมพงค์สานต์. (2543),วิถีใหม่แห่งการพัฒนา:วิธีวิทยาศึกษาสังคมไทย.พิมพ์ครั้งที่ 3, กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พระบรมราโชวาท 168 องค์ (2542) พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช จัดพิมพ์เพื่อเฉลิมพระเกียรติ เนื่องในพระราชพิธีมหามงคล เฉลิมพระชนมพรรษา 6 รอบ 5 ธันวาคม พ.ศ.2542. กรุงเทพฯ : ด่านสุทธาการพิมพ์,
พระธรรมปิฎก(ประยุทธ์ ปยุตฺโต).(2543) ทางออกจากระบบเศรษฐกิจที่ครอบงำสังคมไทย.พิมพ์ครั้ง 3. กรุงเทพฯ : มูลนิธิพุทธรรม,
สุธี ประศาสน์เศรษฐ (2557) เศรษฐศาสตร์การเมืองว่าด้วยปัญหาเกษตรกรรมและการเปลี่ยนผ่านด้านเกษตรกรรม: บทสำรวจเบื้องต้น สืบค้น วันที่ ๑๙ กันยายน ๒๕๖๕
http://dspace.lib.buu.ac.th/xmlui/handle/1234567890/3242
https://www.chaipat.or.th/site_content/item/3579-2010-10-08-05-24-39.html